Στο Φενεό ο Αναγνώστης Κορδής και ο Χρήστος Ζαχολίτης, μετά από συμπλοκή σκότωσαν Τούρκους γυφτοχαράτζηδες και ύστερα με ένοπλους Ζαχολίτες ενίσχυσαν τη μικρή δύναμη του Φιλικού Νικόλα Σολιώτη που μαζί με τους Ζαχολίτες επιτέθηκε σε Οθωμανούς φοροεισπράκτορες (χαρατζήδες) στο χωριό Πόρτα των Καλαβρύτων. Παράλληλα ο Παναγιωτάκης Γεραρής με 60 Ζαχολίτες ξεκίνησε για να λάβει μέρος στην πολιορκία της Ακροκορίνθου που άρχισε στις 24 Μαρτίου.
Στις 20 Μαρτίου ο Σολιώτης με τους Πετμεζαίους χτύπησαν τους Οθωμανούς στους τρεις πύργους των Καλαβρύτων, όπου κλείστηκαν οι ντόπιοι μουσουλμάνοι και ξεκίνησαν την πολιορκία τους πιάνοντας τον πασά των Καλαβρύτων.
Στο Λειβάρτζι οι δυο μοναδικοί φοροεισπράκτορες Τούρκοι που εμφανίστηκαν πυροβολήθηκαν απο μεγάλη απόσταση απο τον καπετάν Τομαρά,ο οποίος έρηξε στους Τούρκους μέσα απο τον Πύργο του. Ήταν ένα από τα πρώτα προεπαναστατικά γεγονότα που άναψαν την σπήθα για το μεγάλο ξεσηκωμό που ακολούθησε...
Ο ξεσηκωμός στη Ζάχολη στις 14 Μαρτίου 1821, που κανονικά πρέπει να εορτάζέται με λαμπρες εκγηλώσεις από την πολιτεία, ξεχωριστά από την 25 Μαρτίου σε Δερβένι και Ζάχολη, πέρασε στην Ιστορία μέσα από παραδοσιακά δημοτικά τραγούδια που αναφέρονται στα γεγονότα αυτά που τραγουδιώνται και σήμερα ή λαϊκή μούσα διεσωσε όπως για την περιφημη μάχη στα Μαυραλιθάρια.
Γιά τον ξεσηκωμό στη Ζάχολη στις 14 Μαρτίου 1821
Ο ΓΟΥΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ
Κρυφά το λένε τα πουλιά, κρυφά το λεν τ’ αηδόνια,
κρυφά το λέει ο Γερμανός από τον Προφήτη Ηλίια.
"Παιδιά, για μεταλάβετε, για ξομολογηθήτε,
δεν ειν’ ο περσινός καιρός κι' ο φετινός χειμώνας.
Μας ήρθε η άνοιξη πικρή, το καλοκαίρι μαύρο,
γιατί σηκώθη πόλεμος και πολεμάν τους Τούρκους.
Να διώξουμ' όλη την Τουρκιά η να χαθούμε ούλοι".
---------------------------------------------------------------
Το παρακάτω αναφέρεται στη μάχη των Μαυραλιθαρίων , την νίλα του στρατού του Δράμαλη και στον Καπετάνιο της Ζάχολης Παναγιωτάκη Γεραρή
Τι αχλοβόι γίνεται
στης Εχτενής τα πλάγια
στη Κουρια, στις Ψωροσπηλιές
και στα Μαυραλιθάρια
Πολλά τουφέκια αφογκρώ
αντιλαλάν οι ράχες.
βροχή τα βόλια πέφτουνε
τους Τούρκους ξολοθράνε.
Γεραρή Παναγιωτάκη
τον λέν τον καπετάνιο
βάρα βάρα καπετάνιο
βαρα κι ας πεθάνω
Του Δράμαλη τ΄απομεινάρια
λείωνουνε στα Μαύρα Λιθάρια
Άντε καημένη Ζάχουλη
που έγινες βιργιάνη
ο καπετάνιος να΄ναι καλά
πάλι σε ξαναφτιάνει
----------------------------
Ήρθαν παράρθαν οι καιροι
παράρθαν και τα χρόνια
φυλά αδελφός την αδελφή
κουμπάρος την κουμπαρα
φυλά κι ο Σπύρος Βυζάς
την καπετανοπουλα
-----------------------------
Και το τραγούδι της Ζάχολης
Πολλοί μαζί Παπανίκα μου
πολλοί μαζί δεν κάνουμε
τρία καπετανάτα.
Ελάτε να Παπανίκα μου
ελάτε να χωρίσουμε
να γίνουμε μπουλούκια
Το 'να να πάει Παπανίκα μου
το 'να να πάει στη Ζάχολη
τ' άλλο να πάει στου Γκούρα.
Το τρίτο με Παπανίκα μου
το τρίτο με τον αρχηγό
στην Καστανιά να κάτσει.
