Άρθρο του Ν.Γ. Μιχαλολιάκου
Αντιδράσεις προκάλεσε η αναφορά μου στο κοινοβούλιο για το ζήτημα του ονόματος των Σκοπίων με
αφορμή μία απλή επιστολή, την οποία έλαβα και όχι βεβαίως κάποιο… άκρως
απόρρητο ή έστω εμπιστευτικό έγγραφο! Όλοι τους έχουν λησμονήσει το
θέμα και ασφαλώς δεν θέλουν να το συζητούν για προφανείς λόγους.Όμως, το ζήτημα του ονόματος των Σκοπίων προκάλεσε έναν πανεθνικό συναγερμό στις αρχές της δεκαετίας του ’90 με συλλαλητήρια εκατομμυρίων Ελλήνων, από τα οποία έλειπε η αριστερά, ζήτημα το οποίο προκάλεσε την πτώση μίας κυβερνήσεως, με πρόσχημα στην περίπτωση αυτή το ζήτημα του ονόματος, προκάλεσε ένα εμπάργκο από την κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου, το οποίο δεν τηρήθηκε και πλούτισαν κάποιοι επιτήδειοι, προκάλεσε και μία ενδιάμεση συμφωνία μέσα στα πλαίσια του ΟΗΕ. Το 2008 είχαμε επίσης το “όχι” στο Βουκουρέστι του Κώστα Καραμανλή για ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, το οποίο “όχι” ήταν και μία από τις βασικές αιτίες της πτώσεως της κυβερνήσεώς του. Ας μη θεωρούν, λοιπόν, κάποιοι επειδή έτσι τους συμφέρει το ζήτημα… ασήμαντο.
Όπως ανέφερα και προηγουμένως, το ΚΚΕ, αλλά και η αριστερά γενικά έχει μία θέση επί του θέματος εθνικά απαράδεκτη. Όμως, το ΚΚΕ δεν το ενοχλεί κανείς στο κοινοβούλιο. Είναι κάτι σαν την “ιερή αγελάδα” του πολιτικού συστήματος. Λογικό αυτό από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, αφού ένα μεγάλο μέρος των στελεχών του προέρχονται από αυτό. Όσο για την Νέα Δημοκρατία εξακολουθεί την ολέθρια πολιτική συνεχών υποχωρήσεων απέναντι στην αριστερά, μία πολιτική η οποία άρχισε από την μεταπολίτευση και συνεχίζεται μέχρι τις ημέρες μας.
Όμως, ο καθένας και φυσικά και το κάθε κόμμα, σε αυτήν την χώρα, έχει την Ιστορία του. Μια Ιστορία την οποία παρουσιάζουν όπως θέλουν, παρουσιάζοντας τους προδότες σαν πατριώτες και τους πατριώτες σαν προδότες! Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ έχει την τόλμη να μιλήσει και να αναφέρει στοιχεία και ντοκουμέντα, τα οποία αποκρύπτονται και δεν γνωρίζει σήμερα ο Ελληνικός Λαός. Δεν γνωρίζει ότι όταν το Έθνος έδινε τον μεγάλο αγώνα στην Μικρασιατική εκστρατεία, το κόμμα ΣΕΚΕ (έτσι ονομαζόταν τότε το ΚΚΕ) είχε οργανώσει αντιπολεμικούς πυρήνες στο μέτωπο και καλούσε τους στρατιώτες να λιποτακτήσουν.
Για το θέμα έχει αναφερθεί συγκεκριμένα ο τότε επικεφαλής των ενταύθα μπολσεβίκων Αβραάμ Μπεναρόγια γράφοντας χαρακτηριστικά στο βιβλίο του «Η πρώτη σταδιοδρομία του ελληνικού προλεταριάτου» (Εκδόσεις «Κομμούνα»): «Μια ευρεία αντιπολεμική προπαγάνδα εις το μέτωπο και τα μετόπισθεν αναπτύσσεται. Οργανώνονται ενιαχού στρατιωτικοί κύκλοι προς μελέτη και συζήτηση. Ένα κόμμα αντιπολεμικό δημιουργείται στο μέτωπο». Αναφέρει σχετικώς και ο «Ριζοσπάστης» στην ένθετη έκδοση «Μικρασιατική Εκστρατεία και Καταστροφή 1919-1922», στο φύλλο της 14ης Αυγούστου 2011: «Στο μικρασιατικό μέτωπο συγκροτήθηκε επίσης Κεντρική Εκτελεστική Επιτροπή των κομμουνιστών στρατιωτών, με στόχο τη διαφώτιση των στρατιωτών του μετώπου, αναδεικνύοντας τις επιδιώξεις της άρχουσας τάξης και των ιμπεριαλιστών συμμάχων της με την τυχοδιωκτική μικρασιατική εκστρατεία, από τη μια πλευρά, και τα πραγματικά λαϊκά συμφέροντα, από την άλλη».
Απόλυτα συνεπής στην γραμμή Μπεναρόγια τόνιζε στο μήνυμα της η πρώην Γ.Γ. του ΚΚΕ κα. Παπαρήγα για την επέτειο των 90 χρόνων του κομμουνιστικού κόμματος Τουρκίας στις 27 Νοεμβρίου του 2010: «…Θα ήθελα να σταθώ σε ένα σοβαρό ιστορικό γεγονός που κάνει ακόμα πιο στενούς τους δεσμούς ανάμεσα στον ελληνικό και τουρκικό λαό, ανάμεσα στους Έλληνες κομμουνιστές και τους Τούρκους κομμουνιστές. Πρόκειται για την Μικρασιατική Εκστρατεία που οργάνωσε η αστική τάξη της Ελλάδας με σκοπό να κατακτήσει τουρκικά εδάφη».
Πολύ πριν την αναφορά αυτή του 2010, έγραφε ξεκάθαρα την προκλητική θέση του ο ίδιος ο Ζαχαριάδης σε άρθρο του του Ριζοσπάστη στις 12 Ιουλίου του 1935: «Αν δεν νικιόμασταν στη Μικρασία, η Τουρκία θα ‘τανε σήμερα πεθαμένη και μείς Μεγάλη Ελλάδα. Τη «λευτεριά» μας θα την στηρίζαμε στην υποδούλωση του Τούρκικου λαού. Αυτό εμείς δεν το δεχόμαστε. Το αποκρούουμε κατηγορηματικά. Η αστικοτσιφλικάδικη Ελλάδα στη Μ. Ασία πήγε όχι σαν εθνικός απελευθερωτής μα σαν ιμπεριαλιστική δύναμη, όργανο των Εγγλέζων μεγαλοκαρχαριών. Πήγαινε αυτού όχι μόνο για να διαιωνίσει την ξενική κυριαρχία πάνω στον Τούρκικο λαό μα και να κάνει την Τουρκία αντισοβιετικό ορμητήριο. Γι’ αυτό, εμείς όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για την αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη Μικρασία, μα και την επιδιώξαμε».
Κυνικά ομολογούν, λοιπόν, ότι όχι μόνον δεν λυπήθηκαν για την Μικρασιατική καταστροφή, αλλά και την επιδίωξαν!
Ας περάσουμε τώρα σε ένα άλλο μεγάλο εθνικό ζήτημα το ζήτημα της Μακεδονίας μας. Βεβαίως η ευθύνη για τα όσα συμβαίνουν στις ημέρες μας δεν ανήκει μόνον στην αριστερά, αλλά και στα υπόλοιπα κόμματα του κατεστημένου, τα οποία αναγνώρισαν την Γιουγκοσλαβία του Τίτο, παρ’ όλο το γεγονός ότι μέσα στους κόλπους της είχε σαν ομόσπονδο κράτος το σημερινό κράτος των Σκοπίων με την προκλητικά ανθελληνική ονομασία “Μακεδονία”. Αυτό συνέβη γιατί ο Τίτο είχε συγκρουστεί με τον Στάλιν και χάριν των συμφερόντων του ΝΑΤΟ, συμφερόντων προς χάριν των οποίων το αστικό αμερικανόδουλο καθεστώς θυσίασε τα εθνικά συμφέροντα!
Ας επανέλθουμε όμως εις τα της Μακεδονίας, παραθέτοντάς σας ένα απόσπασμα από την απόφαση της 4ης ολομέλειας του ΚΚΕ, του Ιουλίου του 1948 στο οποίο αναφέρεται: «Η Ελλάδα είναι κράτος ιμπεριαλιστικό και κατέκτησε διά της βίας ολόκληρες περιφέρειες κατοικημένες από άλλες εθνότητες. Το ΚΚΕ διακηρύττει εν ονόματι των βασικών αρχών του μπολσεβικισμού για τη Μακεδονία και τη Θράκη, το σύνθημα του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης μέχρι πλήρους αποχωρισμού από το Ελληνικό κράτος, του δικαιώματος για μια ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη και υποστηρίζει δραστήρια την επαναστατική πάλη του πληθυσμού των περιφερειών αυτών για την εθνική τους απελευθέρωση» (πηγή: «ΚΚΕ – Τα Επίσημα Κείμενα», τόμος 3ος).
Λίγους μήνες μετά έγινε η 5η ολομέλεια, τον Ιανουάριο του 1949 στην οποία ετίθετο το ζήτημα ως εξής: «Στη Βόρεια Ελλάδα, ο Μακεδονικός (Σλαβομακεδονικός) λαός τα ‘δωσε όλα για τον αγώνα και πολεμά με μια ολοκλήρωση ηρωισμού και αυτοθυσίας, που προκαλούν τον θαυμασμό. Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι σαν αποτέλεσμα της νίκης του ΔΣΕ και της λαϊκής επανάστασης, ο Μακεδονικός λαός θα βρει την πλήρη εθνική αποκατάστασή του, έτσι όπως τη θέλει ο ίδιος, προσφέροντας σήμερα το αίμα του για να την αποκτήσει. Οι Μακεδόνες κομμουνιστές στέκονται πάντα επικεφαλής στην πάλη του λαού τους».
Αυτά, λοιπόν, περί “πατριωτισμού” για όσους έχουν το θράσος να μιλούν εναντίον των Εθνικιστών της Χρυσής Αυγής. Από κει και πέρα όσοι γνωρίζουν ανάγνωση και γραφή και διάβασαν τα παραπάνω ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους.
Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ
Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή
