Η
Ελλάδα διανύει το 2015, έχοντας αποφασίσει εκλογικά πως θέλει να
δοκιμάσει την άλλη λύση(;), τον άλλο δρόμο. Αυτός ο άλλος δρόμος,
βασίστηκε σε μία συγκρουσιακή ρητορική που εξέφραζε περισσότερο την
κοινωνική αγανάκτηση παρά τον εθνικό ρεαλισμό.Σε αυτή τη διαδρομή των 100 ημερών, συγκρούεται το παράλογο και το σκοτεινό υποσυνείδητο με την πραγματικότητα.
-> Παράλογο γιατί η χώρα βαδίζει σε μία παραδοχή, πως αποφάσισε με βάση τις προεκλογικές διατυπώσεις, να καταργήσει το μνημόνιο και την τρόικα. Αυτό από μόνο του δεν αποτελεί οδικό χάρτη απεξάρτησης από τα δανεικά και τις εθνικές δεσμεύσεις. Αυτό από μόνο του δεν περιέχει αναπτυξιακό παραγωγικό σχέδιο, αλλά επιφέρει τη στιγμιαία λαϊκή ικανοποίηση πως έγινε η επανάσταση... που στην προκειμένη περίπτωση είναι αποκλειστικά λεκτική.
Ακόμη κι έτσι να είναι, μετά την επανάσταση, τι; Διότι η οικονομική ασφυξία, και η ραγδαία επιδείνωση όλων των θεμελιωδών μεγεθών της οικονομίας επιβεβαιώνουν το επιχείρημα. Εις βάρος δε της κοινωνίας αφού εξαντλούν τα διαθέσιμα εργαλεία για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.
Επομένως είναι παράλογο να ανεβαίνεις στο κύμα της οργής και αναλαμβάνεις εξουσία, αρνούμενος την γεωπολιτική πραγματικότητα και τα συμφέροντα ενός κράτους-έθνους, που πρέπει με διπλωματικό τρόπο, να λάβει την «προσφερόμενη» βοήθεια και να ξαναδυναμώσει. Βλέπε μεταπολεμική Γερμανία.
-> Ανήκει στη σφαίρα του σκοτεινού υποσυνείδητου η εμμονή στο δογματισμό, πως η «αριστερά» ως έννοια που έχει περιγραφεί από άεργους θεωρητικούς, είναι ικανή σε κάποια εφαρμογή της να δημιουργήσει πολιτικές κυβερνητικά επαρκείς για την Ελλάδα της βαθιάς πολιτικής και οικονομικής κρίσης του 2015.
Οι ιδεοληψίες, πως...
1) η ασύδοτη ελευθερία και η ανομία εις βάρος του κοινωνικού συνόλου (επεισόδια στο κέντρο Αθήνας, απελευθέρωση Ξηρού, μεταναστευτικό, κ.α) και
2) η κατάργηση αξιών και θεσμών (αριστεία στην παιδεία, Διαύγεια, κ.α.), είναι στοιχεία που θα συμβάλουν στον «εκδημοκρατισμό» της χώρας, συνεπικουρικά με την «επανάσταση» ενάντια στην Τρόικα που προαναφέραμε,
είναι θεωρίες που βρίσκονται στα σκοτεινά μονοπάτια του υποσυνείδητου, μυθοπλασμένων εγκεφάλων που βρέθηκαν στα έδρανα της εξουσίας.
Μαθητευόμενοι μάγοι ή πολιτικοί τρομοκράτες οι κύριοι της κυβέρνησης; Κάνουν κι άλλα πειράματα στο πειραματόζωο που λέγεται Ελλάδα ή εφαρμόζουν τις ιδεοληψίες τους κατά γράμμα; Ή και τα δύο;
Η ήδη καταλαβωμένη επιχειρηματικότητα, βιώνει στο πετσί της την «έντιμη διαπραγμάτευση» χωρίς να έχει συναινέσει σε αυτό. Ο δημόσιος τομέας (μισθωτοί – συνταξιούχοι – υπηρεσίες) θα κληθεί να πληρώσει βιαίως, τα αποτελέσματα της «έντιμης συμφωνίας» όταν αυτή οριστικοποιηθεί.
Μαθητευόμενοι μάγοι ή πολιτικοί τρομοκράτες; ή και τα δύο; Ο λαός με τη στάση του θα αποφασίσει. Η οικονομία το ξέρει ήδη!
Αργυρώ Θεοτοκάτου
www.tokentro.gr
