Φαίνεται ξεκάθαρα πως ο Αντώνης Σαμαράς δεν είναι διατεθειμένος να παραδώσει την εξουσία της ΝΔ.Κάτι τέτοιο δεν υπάρχει στο πολιτικό ήθος του Αντώνη Σαμαρά. Το αποδεικνύει η πολιτική του διαδρομή. Ούτε των συνεργατών του που προσπαθούν με όλα τα μέσα να κρατήσουν στην εντατική ένα καμένο χαρτί.
Δεν φαίνεται κανείς πρόθυμος εκ της ομάδας που ελέγχει τη Συγγρού, να δώσει την εξουσία ενός κόμματος σαφώς πολύ μεγαλύτερου από την Πολιτική Άνοιξη από την οποία προέρχονται.
Τα χρόνια της πολιτικής απραξίας της συγκεκριμένης ομάδας και του ιδίου του Αντώνη Σαμαρά, είναι πολύ δυσάρεστα και τα θυμούνται ως εφιάλτη για να επιτρέψουν να γυρίσουν σε αυτά.
Έχοντας ως δεδομένο τα ακατάπαυστα πυρά που δέχεται ο Σαμαράς και οι στενοί του συνεργάτες για την ντροπιαστική ήττα της ΝΔ, από το σύνολο των γνήσιων εκφραστών της κεντροδεξιάς παράταξης, αλλά ακόμη και το γεγονός πως ο Κώστας Καραμανλής είναι ο αποδέκτης όλης της οργής για το απλό γεγονός ότι ο πρόεδρος της ΝΔ δεν παραιτείται, οδηγεί την ομάδα 2-3 ανθρώπων, που διοικεί τη ΝΔ στις εξής δύο επιλογές:
Πρώτον: Να παραιτηθεί ο Σαμαράς, όπως θα έκανε κάθε σώφρων πολιτικός που σέβεται την υστεροφημία του και να οδηγήσει τις διαδικασίες για αλλαγή Προέδρου μετά από μία τόσο μεγάλη ήττα. Ότι είχε κάνει ακόμη και ο Κώστας Καραμανλής. Μια τέτοια ενέργεια, μαθηματικά θα οδηγούσε στην πολιτική αεργία τον ίδιο τον Σαμαρά. Ειδικότερα την ομάδα των συμβούλων του στην ανεργία, αφού σχετίζονται πρακτικά με όλες τις κατηγορίες για το κυβερνητικό έργο, για την ακροδεξιά στροφή και την κάκιστη προεκλογική περίοδο.
Δεύτερον: Να μην παραιτηθεί ο Σαμαράς και να ξεκινήσει να διαγράφει μαζικά όλους τους αμφισβητίες, δηλαδή σχεδόν όλη την αυθεντική ΝΔ, πριν οδηγηθεί το κόμμα σε συνέδριο (όπου και θα συλλέγονταν υπογραφές για την αποπομπή του). Έτσι θα έμενε με ένα κόμμα που θα έφερε το όνομα και το λογότυπο της ΝΔ (αυτό το γραφιστικά κακοποιημένο). Θα ανάγκαζε με αυτό τον τρόπο όλους τους δεκάδες «αντάρτες» να οδηγηθούν στη δημιουργία ενός άλλου κόμματος που σίγουρα δεν θα είχε ούτε τη χρηματοδότηση, αλλά ούτε και το όνομα «φετίχ». Σίγουρα μία τέτοια επιλογή για τον Σαμαρά θα ήταν ή καλύτερη δυνατή καθώς θα είχε εν τέλει ένα κομματικό μηχανισμό σαφώς μεγαλύτερο από την Πολιτική Άνοιξη. Θα παρέμενε ο πρώτος του χωριού σε ένα απόλυτα ελεγχόμενο μόρφωμα με πολιτικούς όπως Σταμάτης, Μπαλτάκος, Βορίδης, Γεωργιάδης, Πλεύρης, Κεφαλογιάννης, Κικίλιας και Καραγκούνης και με Σκρέκα, Γιακουμάτο να σπρώχνονται για τις επόμενες θέσεις.
Μια τέτοια επιλογή θα έδινε τη δυνατότητα σε συμβούλους-φίλους όπως Μπούρας, Λαζαρίδης, Μουρούτης, Πτωχός να συνεχίσουν να αντλούν δυνάμεις και να ασκούν εξουσία με μόνο προτέρημα την εύνοια του Προέδρου τους.
Η μαζική διαγραφή στελεχών της ΝΔ, θα έφερνε σε δύσκολη θέση τον Κώστα Καραμανλή και κάτι τέτοιο είναι που επιθυμεί η ομάδα που διοικεί τη Συγγρού. Τη ρήξη ακόμη και με τον Κώστα Καραμανλή, για να χαθεί κάθε ιστορικότητα και σύγκριση.
Θέλουν να δημιουργήσουν μία νέα εποχή για τον Αντώνη Σαμαρά (αναμένοντας να κλείσει η αριστερή παρένθεση) και να στήσουν το νέο αφήγημα στο «δράμα» ενός ηγέτη που κράτησε τη χώρα του μέσα στο ευρώ και που δεν του αναγνώρισαν οι πολιτικοί του αντίπαλοι, αλλά και οι εσωκομματικοί. Βλέπε ΓΑΠ..
Ιωάννης Καλαμίδης
www.tokentro.gr
