Πως μία χώρα, μία κοινωνία που χρωστάει 330 δισ ευρώ, θα
μπορέσει να καθορίσει τη μοίρα της απέναντι στους δανειστές της, οι οποίοι έχουν
επενδύσει 245 δις ευρώ μετά το ντροπιαστικό 2009, είναι ένα πολιτικός γρίφος.
Σύσσωμοι οι μη κυβερνώντες πολιτικοί άντρες της χώρας αναζητούν
την εξουσία της Ελλάδας μονοπολώντας
την επικαιρότητα. Όλοι θέλουν να ανατρέψουν την προδοτική κατ΄αυτούς σημερινή
Κυβέρνηση, με ή χωρίς εκλογές, διακηρρύτοντας τον ανένδοτο αγώνα τους κατά των ξένων
κατακτητών.
Φυσικά τη μοίρα κάθε ανθρώπου και κάθε συνόλου ανθρώπων
όπως οι Έλληνες την καθορίζουν οι Έλληνες. Όταν ο έντιμος κ.Λαφαζάνης πρόσφατα έκρουε τον κώδωνα του
κινδύνου στον ομοϊδεάτη του κ.Τσίπρα ώστε να μη γίνει ο Αναστασιάδης της
Ελλάδας κάτι γνώριζε παραπάνω. Είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι ο κ.Τσίπρας
δεν έχει το πολιτικό και ανθρώπινο βάρος για να αντικρίσει τους Έλληνες, νέους
και συνταξιούχους, στις ουρές των ΑΤΜ. Ίσως για αυτό και ο ίδιος ο κ.Τσίπρας
δεν φαίνεται πρόθυμος να γίνει Πρωθυπουργός της Ελλάδας και να αναλάβει τις
ευθύνες του αλλά δείχνει να προτιμά κάτι πιο οικουμενικό, κάτι πιο ανεύθυνο
για τον ίδιο. Να πληρώσει κάποιος άλλος, πιο αναλώσιμος.
Να μοιραστούν οι
ευθύνες σε όλους, σε όλη την κοινωνία. Να μην φταίει κανείς συγκεκριμένος για τη μελλοντική
διάλυσή μας. Ό,τι ακριβώς έκανε ο πολιτικός Γούναρης το 1920 που εκδίωξε με τα πύρινα λόγια του τον
Ελευθέριο Βενιζέλο και κατέληξε τη χώρα στην Μικρασιατική Καταστροφή και τον
ίδιο στο εκτελεστικό απόσπασμα, στου Παπάγου. Μια κοκόγουστη φάρσα ως επανάληψη
της Ιστορίας της Ελλάδας ίσως επαναληφθεί με προδιαγεγραμμένο τέλος φυσικά κάπου στις
εκβολές του Αλιάκμονα και τα Πιέρια Όρη.
Δυστυχώς η καθημερινότητα αναλίσκεται στο τι στραβό
γίνεται και όχι σε όσα έχουν επιτευχθεί μέχρι τώρα από το εξευτελιστικό 2009 όπου η χώρα
και η κοινωνία της χρεοκόπησαν επίσημα, δημιουργώντας με τον τρόπο αυτό οι πολιτικοί άνδρες είτε εσκεμμένα είτε
αφελώς ένα κλίμα αδικαιολόγητης ηττοπάθειας στο λαό. Είναι απόλυτα φυσιολογικό βέβαια
να επικρατεί αυτό το κλίμα που τρώει τα σωθικά της κοινωνίας όταν διαμορφώνεται
από Μέσα Ενημέρωσης που αναμένουν την πολιτική και κοινωνική αστάθεια για να
διαγράψουν τα αίσχη του παρελθόντος μαζί με τα σημερινά χρέη τους στις
συστημικές και μη ελεγχόμενες πλέον τράπεζες.
Η Ελλάδα δεν χρειάζεται άλλους σωτήρες και άλλες εκλογές.
Η Ελλάδα χρειάζεται εργασία και σεβασμό στο δημόσιο χρήμα. Ηγέτες με ευθύνες
και όχι ανεξέλεγκτους ηγέτες τυλιγμένους με δικαστικούς και επικοινωνιακούς μανδύες
ανευθυνότητας. Υπάρχει αναξιοποίητος πλούτος στη χώρα που απαιτεί τον τρύγο του
από το λαό και για το όφελος του λαού και είναι υπερβολικά μεγάλος.
Αρκεί
ο καθένας να μην είναι μόνο τίμιος με τον κόσμο του αλλά και με το
Κράτος και την Πολιτεία που όλοι μαζί συγκροτούν με σκοπό να
εξασφαλίζουν την
ύπαρξη τους με αξιοπρέπεια...
thedayaftergr.blogspot.gr
