Η περίπτωση Τατσόπουλου είναι η κλασική περίπτωση χυδαίου πολιτικού λόγου.
Όχι γιατί βρίζει ενίοτε πολιτικά συστήματα, πολιτικούς ή/και απλούς πολίτες, αλλά γιατί βασικά ερεθίζει και προσβάλλει την κοινωνία.
Ερεθίζει, γιατί σε μία εποχή που τα άκρα και οι ακρότητες ενισχύουν «εμφυλιακές» διαθέσεις, οι πολιτικοί που βρίσκονται εντός κοινοβουλίου ..θα έπρεπε να αποτελούν πυλώνες σταθερότητας. Ειδικά αυτοί που αυτοπροσδιορίζονται στην λεγόμενη αριστερά.
Προσβάλλει, γιατί όταν χυδαιολογεί κατά πολιτικών σχηματισμών, όπως έκανε χτες για το ΠΑΣΟΚ (ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων του καθενός), χυδαιολογεί κατά μίας μεγάλης μερίδας της κοινωνίας που ψηφίζει ή ψήφιζε υπέρ αυτού του κόμματος.
Ο λαός στις τελευταίες εκλογές αποφάσισε κυβερνήσεις συνεργασίας. Ο κ. Τατσόπουλος αρνείται αυτή την πραγματικότητα και επιθυμεί στο πλαίσιο της γραφικής χυδαιολογίας να τονίσει το «υπερεγώ» του πουλώντας μίσος και ανέξοδες ρουκέτες.
Τα προβλήματα της Ελλάδας είναι τεράστια. Χρειάζονται εθνικές συναινέσεις κυρίως από τις δυνάμεις του κέντρου.
Οι «Τατσόπουλοι» δεν έχουν θέση σε αυτό. Γιατί μπορεί να δηλώνουν ανεξάρτητοι, ωστόσο είναι βαθιά εξαρτημένοι στην πολιτική λασπολογία. Γιατί «ζουν» από τη λογική «σε κονταίνω και ψηλώνω». Και οι πολίτες στην ερχόμενη εκλογική αναμέτρηση, οφείλουν να κρίνουν και να αποφασίσουν.
Επαμεινώνδας Στεργιόπουλος
www.tokentro.gr