Ο ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ ΤΟ 2014 μ.Χ.

Με κομμένη την ανάσα η ανθρωπότητα περιμένει να δει τα σωθικά του λόφου Καστά και τα νέα που θα μας φέρει η αρχαιολόγος κα. Περιστέρη. Την ίδια στιγμή οι ΗΠΑ έχουν προσδιορίσει το θανάσιμο κίνδυνο για το δυτικό πολιτισμό, τον ISIS, και μαζί με τους συμμάχους μας έχουν εξαπολύσει μία επίθεση για τη διάλυσή του.

Οι ανατολικές ευρωπαϊκές χώρες μέλη του ΝΑΤΟ έχουν επικεντρωθεί στην επιβίωση της Ουκρανίας από το ρωσικό επεκτατισμό και χώρες όπως το Βέλγιο και η Γαλλία στέλνουν τα F-16 με τους πιλότους τους στη Μεσοποταμία. Η Τουρκία χώρα μέλος του ΝΑΤΟ επίσης δείχνει αναποφάσιστη επιζητώντας ουδετερότητα.  

Στο νέο κόσμο και στο νέο Πόλεμο η Ελλάδα και οι στρατηγοί της αναζητούν σε ασκήσεις χωρίς αντίπαλο έναν αναίμακτο ρόλο ύπαρξης. Ο στόλος είναι έτοιμος την επόμενη εβδομάδα στα πλαίσια της προγραμματισμένης διακλαδικής άσκησης "ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ 2014" να εφορμήσει στο Αιγαίο, καταναλώνοντας τεράστιες ποσότητες πετρελαίου, ο στρατός στη φύση και ο Αρχηγός να νιώσει Αρχιστράτηγος σε έναν πόλεμο που αν δεν είχε συμβεί ο Β'Π.Π. είναι σίγουρο ότι θα σχεδιαζόταν και θα υλοποιούνταν σε χαρακώματα του Α΄Π.Π. σε όλη την Ελλάδα. Με λίγα λόγια εκτός τόπου, χρόνου και τρόπου.

Είναι τραγικό τα λεφτά των φορολογουμένων να δαπανώνται σε προσωπικές ατζέντες για ένα καλύτερο πλασάρισμα στις επερχόμενες κρίσεις και εναλλαγές καρεκλών. Οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας δεν έχουν ανάγκη να πιστοποιήσουν την ισχύ τους στο έδαφος, τη θάλασσα και τον αέρα της Ελλάδας που κανείς δεν απείλησε ποτέ. Ούτε καν το 1922 που ο Κεμάλ σταμάτησε στα παράλια. Αν η εμμονή παραμένει καλά είναι τουλάχιστον να δοκιμάζουν σενάρια επίθεσης στο έδαφος του αντιπάλου και όχι άμυνας γιατί στον πόλεμο δεν κέρδισε ποτέ κανείς φοβικός.

Οι ιθύνοντες νόες της στρατιωτικής ισχύος της χώρας πρέπει να καταλάβουν ότι τα 4 F-16 που έστειλε η Κυβέρνηση και  ο λαός του Βελγίου εναντίον των Τζιχαντιστών, η Ισπανία, η Γαλλία έχουν πολύ μεγαλύτερο πολιτικό και στρατιωτικό αντίκτυπο για την αποφασιστικότητα και ευελιξία ενός στρατού από τις ανώφελες ασκήσεις εναντίον ενός αοράτου εχθρού που όλο έρχεται και ποτέ δεν φτάνει, σοφά.

Εξάλλου όπως αποκάλυψε και ο έγκριτος δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης στα τελευταία τεύχη του περιοδικού HOTDOC οι ελληνοτουρκικές κρίσεις του 1955, 1963 και ενδεχομένως 1987 και 1996 δεν ήταν τίποτα άλλο από καλοστημένες ψυχολογικές επιχειρήσεις από τους φέροντες την κόκκινη προβιά και στις δύο πλευρές. Για το 1974 καλύτερα να μη γράψουμε.

Ένας μεμονωμένος πόλεμος Ελλάδας Τουρκίας απαιτεί ένα περιβάλλον που δεν υπάρχει και δεν θα υπάρχει όσο οι ΗΠΑ και τα 28 κράτη του ΝΑΤΟ μεριμνούν για την ασφάλεια του δυτικού πολιτισμού. Δεν αντέχει σε κριτική στις μέρες μας η απειλή που χρησίμευσε τις προηγούμενες δεκαετίες για να λεηλατηθεί το δημόσιο χρήμα  στην άμυνα χωρίς καμία δημόσια ένστολη καταδίκη. Είναι ευκαιρία ίσως να αναλογισθούν οι ιθύνοντες πώς τα δυσεύρετα πλέον λεφτά των φορολογουμένων πολιτών θα δαπανώνται με σύνεση και κυρίως ανταποδοτικά για την ισχύ της χώρας. Δεν είναι όλοι οι ευρωπαϊκοί λαοί βλάκες που έχουν προσαρμοστεί στα σύγχρονα δόγματα πολέμου και επιχειρήσεων.

Ο Παρμενίων ήταν ένας στρατηγός του Μεγάλου Αλεξάνδρου που έμεινε στην ιστορία γιατί πολέμησε πραγματικά στην καρδιά του αντιπάλου για τις ιδέες του αρχαιοελληνικού πνεύματος και δεν περίμενε στην Αμφίπολη πότε θα έρθει ο εχθρός των ιδεών του. Αυτό ίσως είναι και ο λόγος που τόσο ενοχλεί η Αμφίπολη το πολιτικό, θρησκευτικό και στρατιωτικό κατεστημένο του χθες... 

http://thedayaftergr.blogspot.gr