Άρθρο του Αναπληρωτή Υπουργού ΠΕΚΑ
Νίκου Ταγαρά στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ενόψει της σημερινής συζήτησης
στη Βουλή του σχεδίου νόμου «Χωροταξική και Πολεοδομική Μεταρρύθμιση –
Βιώσιμη Ανάπτυξη».Βήματα Εκσυγχρονισμού
Tο νομοσχέδιο που κατέθεσα αφορά δύο πολύ σημαντικά θέματα: αφενός τον
χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό και αφετέρου τις χρήσεις γης.
Το σύστημα χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού στη χώρα μας έχει σχεδιαστεί με βάση τις ανάγκες της δεκαετίας του 1990.
Ήταν απαραίτητο μετά από τόσα χρόνια να το προσαρμόσουμε στις σημερινές ανάγκες της χώρας που απαιτούν ευελιξία, ταχύτητα, απλότητα και σαφήνεια.
Επιτυγχάνουμε, λοιπόν, μείωση των επιπέδων σχεδιασμού, δηλαδή των σχεδίων του χώρου, από επτά (7) σε τέσσερα (4). Εύλογα να αναρωτηθεί κανείς «και τί μας πειράζει να έχουμε πολλά σχέδια»; Σήμερα για την ίδια περιοχή μπορεί να έχουμε κατευθύνσεις και ρυθμίσεις από έξι (6) διαφορετικά σχέδια (Πολεοδομική Μελέτη, Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο - ΓΠΣ, Ζώνη Οικιστικού Ελέγχου - ΖΟΕ, Ρυθμιστικά Σχέδια, Περιφερειακά Πλαίσια, Ειδικά Πλαίσια), με αποτέλεσμα να δημιουργείται σύγχυση ως προς το τι ισχύει τελικά τόσο για τη Διοίκηση όσο και για τους πολίτες.
Το δεύτερο θέμα που επιλύουμε με το σχέδιο νόμου είναι η σαφής κατεύθυνση του κάθε σχεδίου. Για πρώτη φορά χωρίζονται τα σχέδια σε αυτά που δίνουν τις στρατηγικές κατευθύνσεις για το πώς θέλουμε μελλοντικά να οργανώσουμε το χώρο και σε αυτά που περιέχουν τους κανόνες για το πώς θα δομηθεί ο χώρος.
Επιπλέον ένα πολύ σημαντικό ζήτημα που ρυθμίζει το σχέδιο νόμου είναι η μείωση του χρόνου που απαιτείται για να εγκριθούν τα σχέδια του χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού.
Σημαντικό βήμα αποτελεί επίσης η ολοκλήρωση μέχρι το 2020, με τη συνεργασία όλων των συναρμόδιων Υπουργείων, ενός ψηφιακού χάρτη της Ελλάδας όπου θα απεικονίζονται όλες οι θεσμικές γραμμές (δάση, αιγιαλός, περιοχές Natura, αρχαιολογικοί χώροι, αναδασμοί κλπ), που επηρεάζουν ανάπτυξη του χώρου.
Δεν μπορούμε όμως να μιλάμε για μεταρρύθμιση εάν παράλληλα με το σχεδιασμό δεν εκσυγχρονίζαμε και το σύστημα των χρήσεων γης. Δεν πρέπει να υπάρχει πολίτης ή επαγγελματίας αυτής της χώρας που δεν έχει αντιληφθεί πόσο παρωχημένο είναι πλέον το σύστημα που θεσμοθετήθηκε το 1987. Είναι κρίσιμο και απαραίτητο να εκσυγχρονιστεί και να εξειδικευτεί στις σημερινές ανάγκες, να προστεθούν νέες χρήσεις και λειτουργίες που εμφανίστηκαν την τελευταία 25ετία, να διορθωθούν στρεβλώσεις που υπήρχαν.
Με το νομοσχέδιο προχωράμε ένα βήμα παρακάτω. Προκειμένου να μην εμφανιστούν ξανά προβλήματα, να μη χρειαστούν «ερμηνείες» αντιστοιχίζουμε τους περίπου 6.000 Κωδικούς Αριθμούς Δραστηριοτήτων (ΚΑΔ) του ΥΠΟΙΚ με τις χρήσεις γης. Δημιουργούμε μία δυναμική βάση δεδομένων, η οποία ξεκαθαρίζει μία και καλή το τοπίο. Όλοι, πολίτες και επιχειρήσεις, θα γνωρίζουν «με μια ματιά», ή «με λίγα κλικς», τί επιτρέπεται και που.
Το σύστημα χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού στη χώρα μας έχει σχεδιαστεί με βάση τις ανάγκες της δεκαετίας του 1990.
Ήταν απαραίτητο μετά από τόσα χρόνια να το προσαρμόσουμε στις σημερινές ανάγκες της χώρας που απαιτούν ευελιξία, ταχύτητα, απλότητα και σαφήνεια.
Επιτυγχάνουμε, λοιπόν, μείωση των επιπέδων σχεδιασμού, δηλαδή των σχεδίων του χώρου, από επτά (7) σε τέσσερα (4). Εύλογα να αναρωτηθεί κανείς «και τί μας πειράζει να έχουμε πολλά σχέδια»; Σήμερα για την ίδια περιοχή μπορεί να έχουμε κατευθύνσεις και ρυθμίσεις από έξι (6) διαφορετικά σχέδια (Πολεοδομική Μελέτη, Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο - ΓΠΣ, Ζώνη Οικιστικού Ελέγχου - ΖΟΕ, Ρυθμιστικά Σχέδια, Περιφερειακά Πλαίσια, Ειδικά Πλαίσια), με αποτέλεσμα να δημιουργείται σύγχυση ως προς το τι ισχύει τελικά τόσο για τη Διοίκηση όσο και για τους πολίτες.
Το δεύτερο θέμα που επιλύουμε με το σχέδιο νόμου είναι η σαφής κατεύθυνση του κάθε σχεδίου. Για πρώτη φορά χωρίζονται τα σχέδια σε αυτά που δίνουν τις στρατηγικές κατευθύνσεις για το πώς θέλουμε μελλοντικά να οργανώσουμε το χώρο και σε αυτά που περιέχουν τους κανόνες για το πώς θα δομηθεί ο χώρος.
Επιπλέον ένα πολύ σημαντικό ζήτημα που ρυθμίζει το σχέδιο νόμου είναι η μείωση του χρόνου που απαιτείται για να εγκριθούν τα σχέδια του χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού.
Σημαντικό βήμα αποτελεί επίσης η ολοκλήρωση μέχρι το 2020, με τη συνεργασία όλων των συναρμόδιων Υπουργείων, ενός ψηφιακού χάρτη της Ελλάδας όπου θα απεικονίζονται όλες οι θεσμικές γραμμές (δάση, αιγιαλός, περιοχές Natura, αρχαιολογικοί χώροι, αναδασμοί κλπ), που επηρεάζουν ανάπτυξη του χώρου.
Δεν μπορούμε όμως να μιλάμε για μεταρρύθμιση εάν παράλληλα με το σχεδιασμό δεν εκσυγχρονίζαμε και το σύστημα των χρήσεων γης. Δεν πρέπει να υπάρχει πολίτης ή επαγγελματίας αυτής της χώρας που δεν έχει αντιληφθεί πόσο παρωχημένο είναι πλέον το σύστημα που θεσμοθετήθηκε το 1987. Είναι κρίσιμο και απαραίτητο να εκσυγχρονιστεί και να εξειδικευτεί στις σημερινές ανάγκες, να προστεθούν νέες χρήσεις και λειτουργίες που εμφανίστηκαν την τελευταία 25ετία, να διορθωθούν στρεβλώσεις που υπήρχαν.
Με το νομοσχέδιο προχωράμε ένα βήμα παρακάτω. Προκειμένου να μην εμφανιστούν ξανά προβλήματα, να μη χρειαστούν «ερμηνείες» αντιστοιχίζουμε τους περίπου 6.000 Κωδικούς Αριθμούς Δραστηριοτήτων (ΚΑΔ) του ΥΠΟΙΚ με τις χρήσεις γης. Δημιουργούμε μία δυναμική βάση δεδομένων, η οποία ξεκαθαρίζει μία και καλή το τοπίο. Όλοι, πολίτες και επιχειρήσεις, θα γνωρίζουν «με μια ματιά», ή «με λίγα κλικς», τί επιτρέπεται και που.
