Γράφει ο Γιώργος Αγαλιώτης
Το ίδιο όμως συμβαίνει και στη μακροοικονομία.Δεν είναι δυνατόν να λαμβάνεις ένα μέτρο χωρίς να περιμένεις την οικονομική ακολουθία σε τομείς που άπτονται του μέτρου, από την εφαρμογή του.
Η αλήθεια βρίσκεται πάντα στα νούμερα όπως και αν τη βαπτίσουμε ή θέλουμε να τη δούμε ερμηνεύοντας κατά το δοκούν χρησιμοποιώντας αποσπασματικά όποιο νούμερο μας βολεύει.
1.Έτσι λοιπόν όσον αφορά το πρόβλημα του Ο.Α.Ε.Ε(όπου πολλοί φίλοι
αρθρογραφούν κατά κόρο το τελευταίο διάστημα, μιας και αφορά χιλιάδες επιχειρηματίες και επαγγελματίες συμπολίτες μας) τα νούμερα εδώ και πολύ καιρό δείχνουν πλήρη κατάρρευση και χρεωκοπία.Το ζήτημα δε λύνεται όπως και να το αναλύσει κανείς οικονομικά δεδομένης μάλιστα της φορολογικής δίωξης που υφίσταται ο επιχειρηματικός κόσμος νέος και παλαιός.Η μόνη λύση είναι να κλείσει και να αντικατασταθεί από έναν νέο οργανισμό στη βάση οικειοθελών και πλήρως ανταποδοτικών εισφορών.
Για τους παλαιούς ασφαλισμένους να δοθεί μέριμνα έτσι κι αλλιώς από το προϋπολογισμό(δυστυχώς) για κάποιο χρονικό διάστημα έως ότου γίνει πλήρης εκκαθάριση της περιουσίας ή να βρεθεί φόρμουλα μεταβίβασης της όποιας περιουσίας στο νέο οργανισμό με κάποιο δίκαιο τίμημα για τους νέους ασφαλισμένους.Δυστυχώς όλα τα ανωτέρω προϋποθέτουν μείωση σύνταξης για τους παλαιούς ασφαλισμένους για να είναι εφικτή οποιαδήποτε λύση.
Αυτή είναι η πικρή αλήθεια είτε μας αρέσει είτε όχι.
2.Τα μακροοικονομικά μεγέθη που ανακοινώνονται τελευταία δείχνουν καταρχάς σταθεροποίηση της οικονομίας και ίσως αφήνουν και και μια νότα αισιοδοξίας για το μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.
Καταρχάς αυτή είναι η αλήθεια είτε μας αρέσει είτε όχι.
Περαιτέρω οικονομική ανάλυση δείχνει βέβαια πως πιθανόν να μην είναι βιώσιμα μιας και η βάση στήριξής τους βρίσκεται στην επαχθή και ανηλεή συντελεσθείσα υπερφορορολόγηση. Άρα δεν αμφισβητούμε τις επιτυχίες αλλά ο τρόπος που επιτεύχθηκαν δεν θα έπρεπε να προκαλούν πανηγυρισμούς.
3.Οι μεταρρυθμίσεις δεν έχουν προχωρήσει καθόλου και η χώρα εξακολουθεί να είναι δέσμια συντεχνιών και διαφόρων άλλων ευνοούμενων κοινωνικών ομάδων.
4.Αποκρατικοποιήσεις δεν έχουν γίνει ούτε βλέπουμε στο άμεσο μέλλον κάτι σοβαρό που θα έφερνε αξιόλογα έσοδα στο τομέα αυτόν.
5.Μειώσαμε τις κρατικές δαπάνες κατά περίπου 30% μεταθέτοντας το πρόβλημα για το μέλλον και μοιράζοντας συντάξεις σε πολίτες που θα έπρεπε μα ήσαν ακόμη ενεργοί επαγγελματικά.
6.Έτσι μεταθέσαμε το πρόβλημα χρονικά και φορτώσαμε στις μελλοντικές γενιές εργαζομένων πρόσθετα οικονομικά και άρα φορολογικά βάρη.
Τα τεράστια ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων εξακολουθούν να υπάρχουν ,τα νούμερα δείχνουν καταστάσεις χρεωκοπίας και κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον θα χρειαστεί να παρθούν μέτρα ιδιαίτερα σκληρά για όλους.
7.Το πρόβλημα της ρευστότητας της οικονομίας εξακολουθεί να υπάρχει ιδιαίτερα οξυμένο μάλιστα και η συντελεσθείσα υπερσυγκέντρωση του τραπεζικού τομέα είναι τουλάχιστον ανησυχητική για μια οικονομία που θέλει να βαδίσει στην αναδιάρθρωση και στο άνοιγμα σε περισσότερη 'οικονομία της αγοράς'.Δε παρατηρούμε αύξηση των καταθέσεων στις Τράπεζες, το αντίθετο μάλιστα και αυτό δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο τη ρευστότητα που χρειάζεται η οικονομία για να ανακάμψει.
8.Τεράστια νούμερα πληθυσμού παραμένουν εργασιακά ανενεργά στερώντας από την οικονομία πόρους και τη δυνατότητα ανάκαμψης.
Αυτό το βλέπουμε και από τα νούμερα των νέων επιχειρήσεων αλλά και από τις προβλέψεις για τις ήδη υπάρχουσες.Γενικότερα η απουσία διάθεσης νέων εργοδοτών ή και των παλαιών για ανάληψη επιχειρηματικού ρίσκου δεν είναι καλό σημάδι.
9.Τα έργα υποδομής τα οποία ήσαν υπό κατασκευήν ή θα ήσαν εκ νέου απαραίτητα (νέες υποδομές) δεν έχουν ακόμα αρχίσει ή βρίσκονται στο ρελαντί.Αυτό στερεί από την οικονομία τη δυνατότητα να αρχίσει να απορροφά ανέργους αλλά και να μεγαλώνει η παραγόμενη πίτα(ΑΕΠ).
10. Τα επιτόκια δανεισμού της χώρας από τις αγορές είναι μεν τα χαμηλότερα από την αρχή της χρεωκοπίας αλλά απαγορευτικά ακόμη για έξοδο σε νέο δανεισμό. Εδώ πρέπει να δοθεί ιδιαιτέρα προσοχή στη σχεδιαζόμενη δοκιμαστική έξοδο ούτως ώστε το επιτόκιο δανεισμού να είναι τέτοιο(χαμηλό) που να αξίζει να δοκιμάσει κανείς χωρίς επιπλέον κόστος για τον έλληνα πολίτη, σε σχέση με τα επιτόκια του υπάρχοντος δανεισμού από τους συμμάχους.Αλλιώς για ποιό λόγο να ξαναδανειστούμε;
Τέλος ανάπτυξη(αύξηση του ΑΕΠ) και άμεσες επενδύσεις στη χώρα δε βλέπουμε ακόμη αφενός μεν λόγω όλων των ανωτέρω λόγων αφετέρου δε λόγω του ότι η χώρα ακόμη έχει ρίσκο(κυρίως πολιτικό) αλλά και γιατί η πρόοδος στη δημιουργία φιλικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος είναι από μηδενική έως πολύ μικρή.
Όσο λοιπόν και να προσπαθούν κάποιοι να ωραιοποιήσουν τα πράγματα ή να τα εμφανίσουν κατά το δοκούν λόγω των επερχόμενων εκλογών η αλήθεια κρύβεται στα νούμερα, είναι εκεί και δεν δέχεται 'πολιτική αμφισβήτηση'.
Δεν υπάρχει μόνο μαύρο ή άσπρο, υπάρχουν και οι χιλιάδες αποχρώσεις του γκρίζου!
