Από τον κ. Ευστάθιο Σεμιτέλο, Δημότη του Δήμου Ξυλοκάστρου - Ευρωστίνης μας εστάλη άρθρο του - Απάντηση , προς δημοσιοποίηση, σχετικά
με την αρθρογραφία και τις απόψεις που διατυπώθηκαν μέσω της ιστοσελίδα μας των συνδημοτών μας κ. κ. Κωνσταντίνου Σαράμπαλη καθηγητού Μέσης Εκπαίδευσης και Γρηγορίου Κλαδούχου Αρχιτέκτονα το οποίο δημοσιοποιούμαι:
Μια
απάντηση στους συνδημότες Κ. Σαράμπαλη και Γρ. Κλαδούχο
Διαβάζοντας τις απόψεις δύο συνδημοτών μου για θέματα
σχετιζόμενα με τις επερχόμενες Δημοτικές Εκλογές στο Δήμο Ξυλοκάστρου –
Ευρωστίνης μου γεννήθηκε η ανάγκη να τους πώ ότι :
Οι αλήθειες δυστυχώς για όλους μας κρύβονται σε μια
πραγματικότητα που δεν την βλέπουμε αλλά πάντα οφείλουμε να προσπαθούμε να την
προσεγγίζουμε. «Τίποτα» δεν είναι έτσι όπως φαίνεται αλλά και «τίποτα» δεν πάει
χαμένο. Ο τομέας των φυσικών επιστημών μας δείχνει την απόλυτη σχετικότητα
αυτών που θεωρούμε ως «δεδομένο» αλλά και οι «μηχανικοί» από την άλλη αλλάζουν
συνεχώς τις «παραμέτρους» μας. Πάντως, αυτό που αισθανόμαστε και μας κάνει να
πιστεύουμε πως «αναπνέουμε» είναι η προσέγγιση στην απάντηση των ερωτηματικών
αντωνυμιών «Ποιος ; », «Ποια ;» και «Ποιο; » θα μας κάνει να αναπνεύσουμε
καλύτερα ;
Η προσέγγιση των σκέψεων των δύο συνδημοτών μου (Κ.
Σαράμπαλης - Γ. Κλαδούχος ) περιέχει πραγματικότητες αλλά δυστυχώς ανερμήνευτες.
Οι συνδυασμοί των Α-Β-Γ-Δ και Ε δημοτικών ομάδων ναι μεν περιέχουν
πραγματικότητες ή γεγονότα αλλά στο δημόσιο λόγο το ενδιαφέρον βρίσκεται όχι
στο ξύλινο λόγο αλλά στις απαντήσεις των «αντωνυμιών» (αυτονόητο είναι το «όχι»
στο «κους – κούς»). Σημασία στο «σήμερα» που ζούμε είναι να ενδιαφερθούμε για
το πώς θα αναπνεύσουμε καλύτερα στο «αύριο». Βεβαίως έχει σημασία η Ιστορία
αλλά πώς και από ποιόν γράφεται; Θα είχε ενδιαφέρον να μας εξηγηθεί γιατί η
πρώην Σοβιετική ένωση δανειζόταν από το ΔΝΤ; Είναι επίσης αναγκαίο στο σήμερα
να δούμε «πραγματικότητες» που μέχρι χθές δυστυχώς δεν βλέπαμε. Κατά συνέπεια
αφού ξεκαθαρίσουμε τα «της αρχής» ως προς το βασικό οικονομικό μοντέλο
οφείλουμε να δώσουμε ιδέες και προτάσεις, χωρίς γενικολογίες, για το «σήμερα»
και το «αύριο». Η άλλη πλευρά του φεγγαριού οφείλει να κατανοήσει ότι ωραία
είναι η παραγωγή «κουλτούρας» αλλά όχι ως «απεριτίφ» γιατί εμείς ψάχνουμε το
κυρίως πιάτο. Στην προσπάθειά μας να βρούμε και τους «μικρούς» και τους
«άλλους» ανακαλύπτουμε τη ρήση : « Δεν μπορούν όλοι να ανακατεύονται σε όλα ».
Το κυρίαρχο δίλλημα που απαιτεί απάντηση είναι : «
Θέλουμε μια ομοσπονδιοποιημένη Ευρώπη ή
μια Ευρώπη με κυρίαρχα Εθνικά κράτη ; ». Και οι δύο απόψεις έχουν πλεονεκτήματα
και μειονεκτήματα. Αυτοί που θα ταχθούν με την δεύτερη άποψη οφείλουν να δώσουν
απαντήσεις και λύσεις στο πώς θα αλλάξει (ήδη από το 1962) και θα γίνει θετικό
το Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών στη χώρα μας. Γιατί ωραίες είναι οι υποδομές,
οι υπηρεσίες και οι γόνιμοι οικιστικοί ιστοί αλλά κάποιος θα πρέπει να τους
χρηματοδοτήσει.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τα βασικά – τουλάχιστον να
τα διατυπώσουμε – και μετά αφού αποφασίσουμε θα μπορέσουμε να απαντήσουμε τις
ερωτηματικές αντωνυμίες στο τοπικό επίπεδο.
Πάντως, η υπόθεση της εξέλιξης των κοινωνιών δεν
μπορεί τελικά να είναι απλά μια «τεχνοκρατική προσέγγιση». Βεβαίως οι «φυσικοί»
και οι «αρχιτέκτονες» την επηρεάζουν αλλά αυτό που καθορίζει και θα καθορίσει
το αύριο είναι βαθειά θέμα «Φιλοσοφίας» δηλαδή «Παιδείας». Σ΄ ένα τέτοιο
περιβάλλον «Ο έρωτας είναι πάντα ένα επαναστατικό
συναίσθημα».
(*) : Μια
απάντηση στους συνδημότες Κ. Σαράμπαλη και Γρ. Κλαδούχο
Σημείωση: Οι ανωτέρω σχολιασμοί
εδράζονται στην πεποίθηση (τουλάχιστον από τις πληροφορίες που διαθέτω) ότι και
οι δύο συνδημότες μου στην προσωπική τους διαδρομή χαρακτηρίζονται από
ανιδιοτέλεια»
Ευστάθιος Π. Σεμιτέλος
Δημότης Ξυλοκάστρου Ευρωστίνης
Σαρανταπηχιώτικα : 31 Μαρτίου 2014
