Το σάπιο βασίλειο των κοιμητηρίων και το παραεμπόριο πόνου και ανάγκης που γίνεται γύρω από αυτά, είναι λίγο πολύ γνωστά σε όλους. Άρθρα στον τύπο από καιρό σε καιρό ή περιπτώσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, όπως πρόσφατα αυτή του κ. Ρασούλη, χτυπάνε καμπανάκια, που οι δημοτικές αρχές κάνουν πως δε τα ακούν ή προσποιούνται πως κάνουν κάτι και το θέμα ξεχνιέται μέχρι την επόμενη περίπτωση.
Στη διάρκεια της θητείας μου, ως μέλος της αντιπολίτευσης, στην
επιτροπή κοιμητηρίων της Αθήνας διαπίστωσα ο ίδιος ορισμένα από τα όσα
τραγικά συμβαίνουν εκεί: Χαριστικές παραστάσεις ταφής (δωρεάν) σε
γνωστούς και ημετέρους, την ώρα που πολίτες που πραγματικά έχουν ανάγκη
εκβιάζονται να στερηθούν για να μπορέσουν να κάνουν την ταφή των δικών
τους, αποφάσεις για την παράταση εκταφής κατά το δοκούν των κρατούντων.Και φυσικά το “μεγάλο κόλπο” με την αφή των καντηλιών, όπου πραγματικά ο δήμος χάνει χιλιάδες ευρώ εισπράξεων. Κάποιοι πλουτίζουν παράνομα και χωρίς καμία φορολόγηση και τελικά τα κοιμητήρια μοιάζουν ξέφραγο αμπέλι, γεμάτο “μαγαζιά” και “παραμάγαζα” -καμιά σχέση με την πνευματικότητα και την ιερότητα που ο χώρος θα έπρεπε να αποπνέει.
Το μεγάλο ερώτημα είναι: Δεν τα ξέρουν οι υπηρεσίες του δήμου; δεν τα γνωρίζει η πολιτική ηγεσία; Την απάντηση ίσως τη δώσουν κάποια στιγμή η δικαιοσύνη και οι ελεγκτές δημόσιας διοίκησης. Το θέμα είναι ότι η δημοτική αρχή 3,5 χρόνια δεν έκανε τίποτα -εκτός ίσως από τα στραβά μάτια.
Λύσεις υπάρχουν φυσικά, αν πραγματικά θέλουμε επιτέλους να αποκτήσουμε ένα σύστημα διάφανο και λειτουργικό που να υπηρετεί τους πολίτες και όχι τους επιτήδειους:
Η ηλεκτρονική αρχειοθέτηση όλων των τάφων θα έπρεπε να είναι αυτονόητη. Ωστόσο, ακόμα δεν έχει δρομολογηθεί η ένταξή της π.χ. στο πρόγραμμα της Κοινωνίας της Πληροφορίας. Αν μάλιστα οι πληροφορίες αυτές ήταν διαθέσιμες κάθε στιγμή στο διαδίκτυο κάθε “παραθυράκι” για εξυπηρετήσεις ή συναλλαγές αυτόματα θα έκλεινε.
Επιπλέον, υπηρεσίες όπως η αφή των καντηλιών, η καθαριότητα, η ασφάλεια θα μπορούσαν να ανατεθούν σε ιδιώτες εξασφαλίζοντας έσοδα για το δήμο, ο οποίος θα αναλάμβανε την αυστηρή εποπτεία των παρεχόμενων υπηρεσιών ενώ παράλληλα θα απελευθέρωνε υπαλλήλους για να ενταχθούν σε άλλες υπηρεσίες που χρειάζονται άμεσα ενίσχυση.
Τέλος, η λογοδοσία αποτελεί το σημαντικότερο και εδώ κομμάτι για τη βελτίωση των παρεχόμενων από το δήμο υπηρεσιών. Φυσικά στον “θαπολογισμό” του κ. Καμίνη δεν υπήρχε χώρος για να αναπτυχθεί το θέμα, όμως ένας απολογισμός ανά επιτροπή στο δήμο κάθε χρόνο -αναρτημένος στο διαδίκτυο και ανοιχτός για σχολιασμό από τους πολίτες θα συνέβαλε σημαντικά στη διαφάνεια και την ενίσχυση της εμπιστοσύνης πολιτών -δημοτικής αρχής.
Γρηγόρης Λέων, Ιατροδικαστής-Σύμβουλος 7ης Δ.Κ. Δήμου Αθηναίων
link: grigorisleon.wordpress.
