Twitter@EmOikonomidis
Το… άμετρο των προσωπικών φιλοδοξιών του Αντζελίνο Αλφάνο, που οδήγησε σε διάσπαση την ιταλική Κεντροδεξιά, ανοίγει το δρόμο στην Κεντροαριστερά για έναν υγιεινό περίπατο προς την εξουσία. Και την ίδια στιγμή, αναδεικνύουν τον… κωμικό που έγινε πολιτικός, Μπέπε Γκρίλο, δεύτερη αυτόνομη δύναμη στην ιταλική πολιτική σκηνή.
Ο Αλφάνο, αντιπρόεδρος και Υπουργός Εσωτερικών της κυβέρνησης Λέττα, τον οποίο ανέδειξε και επέβαλε ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι ως διάδοχό του στην ηγεσία της ιταλικής Κεντροδεξιάς, όταν κανείς δεν τον γνώριζε και… ακόμη περισσότεροι δεν πίστευαν στις ικανότητές του, αποτελεί το κεντρικό πρόσωπο πίσω από την ίδρυση της παράταξης Νέα Κεντροδεξιά, που αποτελεί τη διασπαστική απάντηση μετριοπαθών πολιτικών του συγκεκριμένου χώρου, στην επιλογή του “Καβαλιέρε” να προχωρήσει στην επανίδρυση του Forza Italia.
Η δημοσκόπηση της “EMG” που δημοσιεύτηκε, είναι αρκούντως… ομιλητική. Η Κεντροαριστερά συγκεντρώνει συνολικά 35,4%, η Κεντροδεξιά 33,7%, το Κίνημα των Πέντε Αστέρων 22% και το κεντρώο κόμμα 4,7%.
Τα ευρήματα έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Πρώτη πολιτική δύναμη στη σημερινή Ιταλία είναι το Δημοκρατικό Κόμμα με 30%, επικρατώντας ολοκληρωτικά στον χώρο της Κεντροαριστεράς, καθώς τα υπόλοιπα κόμματα του αντίστοιχου πολιτικού και ιδεολογικού χώρου συγκεντρώνουν συνολικά 5%.
Δεύτερο κόμμα είναι το Κίνημα των Πέντε Αστέρων του Μπέπε Γκρίλο, που εισπράττει ψήφους δυσαρέσκειας από το σύνολο του πολιτικού φάσματος, και μετά τις τελευταίες εξελίξεις καταγράφει άνοδο, φτάνοντας μέχρι το 22%.
Τρίτο κόμμα είναι πλέον το Forza Italia με 18,1%, στο οποίο αν προστεθεί το 7,1% της Νέας Κεντροδεξιάς του Αντζελίνο Αλφάνο, θα επέτρεπε στην παράταξη του Σίλβιο Μπερλουσκόνι να ξεπεράσει το 25%, και να αποτελέσει δυνητικά πόλο συσπείρωσης συνολικά των ψηφοφόρων της Κεντροδεξιάς.
Εφόσον αυτά τα πρώτα ευρήματα των δημοσκοπήσεων επαναληφθούν σε μετρήσεις που θα ακολουθήσουν, και προσλάβουν χαρακτηριστικά γνωρίσματα παγίωσης, η Κεντροαριστερά μπορεί να προσδοκά σε συνθήκες ρεαλισμού, ότι θα σαρώσει στις επόμενες βουλευτικές εκλογές της Ιταλίας.
Και, εφόσον ο Ενρίκο Λέττα δεν κάνει το μεγάλο βήμα να διεκδικήσει το χρίσμα του πρωθυπουργού από την παράταξη της οποίας διετέλεσε επί σειρά ετών “Νο2″, ο χαρισματικός δήμαρχος της Φλωρεντίας Ματέο Ρέντσι θα είναι εκείνος ο οποίος θα αναλάβει να βγάλει από την κρίση την οικονομία… κλώνο της Γερμανίας.
υστερογραφα
Το… άμετρο των προσωπικών φιλοδοξιών του Αντζελίνο Αλφάνο, που οδήγησε σε διάσπαση την ιταλική Κεντροδεξιά, ανοίγει το δρόμο στην Κεντροαριστερά για έναν υγιεινό περίπατο προς την εξουσία. Και την ίδια στιγμή, αναδεικνύουν τον… κωμικό που έγινε πολιτικός, Μπέπε Γκρίλο, δεύτερη αυτόνομη δύναμη στην ιταλική πολιτική σκηνή.
Ο Αλφάνο, αντιπρόεδρος και Υπουργός Εσωτερικών της κυβέρνησης Λέττα, τον οποίο ανέδειξε και επέβαλε ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι ως διάδοχό του στην ηγεσία της ιταλικής Κεντροδεξιάς, όταν κανείς δεν τον γνώριζε και… ακόμη περισσότεροι δεν πίστευαν στις ικανότητές του, αποτελεί το κεντρικό πρόσωπο πίσω από την ίδρυση της παράταξης Νέα Κεντροδεξιά, που αποτελεί τη διασπαστική απάντηση μετριοπαθών πολιτικών του συγκεκριμένου χώρου, στην επιλογή του “Καβαλιέρε” να προχωρήσει στην επανίδρυση του Forza Italia.
Η δημοσκόπηση της “EMG” που δημοσιεύτηκε, είναι αρκούντως… ομιλητική. Η Κεντροαριστερά συγκεντρώνει συνολικά 35,4%, η Κεντροδεξιά 33,7%, το Κίνημα των Πέντε Αστέρων 22% και το κεντρώο κόμμα 4,7%.
Τα ευρήματα έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Πρώτη πολιτική δύναμη στη σημερινή Ιταλία είναι το Δημοκρατικό Κόμμα με 30%, επικρατώντας ολοκληρωτικά στον χώρο της Κεντροαριστεράς, καθώς τα υπόλοιπα κόμματα του αντίστοιχου πολιτικού και ιδεολογικού χώρου συγκεντρώνουν συνολικά 5%.
Δεύτερο κόμμα είναι το Κίνημα των Πέντε Αστέρων του Μπέπε Γκρίλο, που εισπράττει ψήφους δυσαρέσκειας από το σύνολο του πολιτικού φάσματος, και μετά τις τελευταίες εξελίξεις καταγράφει άνοδο, φτάνοντας μέχρι το 22%.
Τρίτο κόμμα είναι πλέον το Forza Italia με 18,1%, στο οποίο αν προστεθεί το 7,1% της Νέας Κεντροδεξιάς του Αντζελίνο Αλφάνο, θα επέτρεπε στην παράταξη του Σίλβιο Μπερλουσκόνι να ξεπεράσει το 25%, και να αποτελέσει δυνητικά πόλο συσπείρωσης συνολικά των ψηφοφόρων της Κεντροδεξιάς.
Εφόσον αυτά τα πρώτα ευρήματα των δημοσκοπήσεων επαναληφθούν σε μετρήσεις που θα ακολουθήσουν, και προσλάβουν χαρακτηριστικά γνωρίσματα παγίωσης, η Κεντροαριστερά μπορεί να προσδοκά σε συνθήκες ρεαλισμού, ότι θα σαρώσει στις επόμενες βουλευτικές εκλογές της Ιταλίας.
Και, εφόσον ο Ενρίκο Λέττα δεν κάνει το μεγάλο βήμα να διεκδικήσει το χρίσμα του πρωθυπουργού από την παράταξη της οποίας διετέλεσε επί σειρά ετών “Νο2″, ο χαρισματικός δήμαρχος της Φλωρεντίας Ματέο Ρέντσι θα είναι εκείνος ο οποίος θα αναλάβει να βγάλει από την κρίση την οικονομία… κλώνο της Γερμανίας.
υστερογραφα
