Η βουλευτής της ΝΔ
και επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης
Ντόρα Μπακογιάννη, μίλησε σήμερα για το ζήτημα της Συρίας εκπροσωπώντας το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα.
Ακολουθούν σημεία της ομιλίας της.
Μιλώντας
για την Συρία νιώθω απόγνωση και ντροπή. Απόγνωση για την τραγική
διάσταση που πήρε μια πολιτική και πάνω απ’ όλα ανθρωπιστική κρίση.
Περισσότεροι από 2 εκατομμύρια πρόσφυγες έχουν ήδη φύγει από την χώρα,
6,8 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εξαθλιωθεί, 4,25 εκατομμύρια άνθρωποι
έχουν εκτοπιστεί, ενώ περισσότερο από το 70% των θυμάτων είναι γυναίκες
και παιδιά. Εν τω μεταξύ 72% των αμερικανικών
χρημάτων για την ενίσχυση του Συριακού λαού δεν έχει φτάσει στους
παραλήπτες του.
Επίσης νιώθω ντροπή
για το ότι η Ευρώπη, η οποία πριν από λίγα χρόνια
θριαμβευτικά υπέγραφε την Μεσογειακή Ένωση στο Παρίσι αποδείχτηκε για
άλλη μια φορά ένας αναποτελεσματικός «τρίτος παίκτης» σε αυτή την
τραγωδία.
Πιστεύουμε
ότι, παρόλο που η κατάσταση στη Συρία συνεχίζει να είναι ανησυχητική,
οι πιο πρόσφατες εξελίξεις αφήνουν χώρο για αισιοδοξία ότι
μια πολιτική λύση για την κρίση θα μπορούσε να είναι εφικτή.
Πιστεύουμε
ότι η αποφασιστικότητα που έδειξε η διεθνής κοινότητα ανάγκασε την
κυβέρνηση Ασαντ να βάλει το χημικό της οπλοστάσιο υπό διεθνή
επιτήρηση και να καταστρέψει τα χημικά της όπλα. Όμως είναι επιτακτικό
να συνεχίσουμε να ασκούμε πίεση στον Ασαντ.
Ακόμα
πιο σημαντικό, είναι αυτές οι εξελίξεις να συμβάλλουν στην προσπάθεια
να επιτευχθεί κάποια ολοκληρωμένη πολιτική συμφωνία στη Συρία.
Γι’ αυτό τον λόγο στηρίζουμε την προώθηση μιας πολιτικής διαδικασίας,
στο πλαίσιο Γενεύη ΙΙ, με στόχο μιαν ομαλή μετάβαση στην επόμενη μέρα.
Σε ό,τι αφορά στη Γενεύη ΙΙ, υπάρχει η ανάγκη για μια πραγματικά ουσιώδη και αντιπροσωπευτική αντιπολίτευση
στην κυβέρνηση Ασαντ. Δυστυχώς, βρισκόμαστε μακριά από αυτό το
σημείο. Η πρόσφατη ανακοίνωση 13 ισλαμικών αντιστασιακών ομάδων που
πολεμούν στην Συρία, ότι δεν αναγνωρίζουν τον Συριακό Αντιστασιακό
Συνασπισμό και τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό ως αντιπροσωπευτικές
οργανώσεις και η πρόσκλησή τους σε όλες τις ομάδες να κτίσουν έναν
συνασπισμό μέσα σε ένα «καθαρά ισλαμικό πλαίσιο» απέχει πολύ από το να
είναι ευοίωνη.
Οι
εξελίξεις έχουν δείξει ότι όσο περισσότερο διαρκεί η συριακή διαμάχη,
τόσο και γίνεται πιο ριζοσπαστική, με τους εξτρεμιστές και τους
τζιχαντιστές
να κερδίζουν σταδιακά το πάνω χέρι. Αυτό ίσως να αποδειχτεί ωρολογιακή
βόμβα σε ότι αφορά στη μακροπρόθεσμη προοπτική της Συρίας ως κοσμικής
και ενωμένης χώρα.
Συνοψίζοντας θα ήθελα να προσθέσω τρία σημεία:
Πρώτον,
οι κύριοι αυτουργοί όλων των φρικτών εγκλημάτων που διαπράχθηκαν στη
Συρία θα πρέπει μια μέρα να βρεθούν ενώπιον του Διεθνούς
Δικαστηρίου.
Δεύτερον, μια διεθνής διάσκεψη πρέπει να διοργανωθεί σύντομα για να παρουσιαστεί μια περιεκτική και γενναιόδωρη πρόταση για την
ανασυγκρότηση της Συρίας και την ανακούφιση του συριακού λαού.
Τρίτον, η Ευρώπη πρέπει όπως και σε τόσα άλλα θέματα, να βρει μια κοινή φωνή ή οποία θα είναι η δική της φωνή. Το Συμβούλιο της
Ε.Ε. πρέπει να καθίσει να αναπτύξει έναν Ευρωπαϊκό οδικό χάρτη για τη Συρία και εν γένει για την περιοχή. Πρόκειται για τη δική μας περιοχή, τη γειτονιά μας κυρίες και κύριοι.
