"Εφυγε" μεγάλος ιστορικός συγγραφέας και νομικός της Κορινθίας Ματθαίος Ανδρεάδης

Έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος ιστορικός συγγραφέας και νομικός της Κορινθίας Ματθαίος Ανδρεάδης . Η κηδεία του θα γίνει αύριο στις  11 το πρωί στην Κόρινθο...

Ο Ματθαίος Ανδρεάδης, δικηγόρος και πρώτος αιρετός πρόεδρος το 2010 της Εταιρείας Κορινθίων Συγγραφέων, γεννήθηκε στην Κόρινθο, όπου δικηγόρησε στο πρωτοδικείο ως το 1997 και ήταν αιρετό μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου στο Δικηγορικό Σύλλογο.
Ήταν παντρεμένος με την Ρένα Σταματίου Γκίνη και απέκτησαν δυο θυγατέρες, την Εριέττα δικηγόρο, σύζυγο Γεωργίου Ντάση, μέλος στον δικηγορικό σύλλογο Κορίνθου και την Αλεξάνδρα που είναι εκπαιδευτικός-νηπιαγωγός
Από τα νεανικά του χρόνια είχε εκδηλώσει τις πνευματικές του ανησυχίες και ως φοιτητής μαζί με άλλους Κορίνθιους σπουδαστές κατέβαλλε προσπάθειες, σε δημόσιους χώρους της Κορίνθου και της Αθήνας, όπως στο κινηματοθέατρο «Παλλάς» Αθηνών για την ίδρυση του πρώτου σπουδαστικού σωματείου Κορινθίας (που πραγματοποιήθηκε αργότερα).
Αργότερα μαζί με τους μετέπειτα καθηγητές Πανεπιστημίων Παύλο Φίλιο, Λ. Συνανιώτη, Λάμπρο Κοτσίρη, τον Πειραιώτη Λάμπρο Λιαρόπουλο και άλλους συμφοιτητές του, είχαν δημιουργήσει ομάδα μελέτης των πραγμάτων της χώρας, κάτω από το φως της Επιστήμης και μέσα στην υπάρχουσα την εποχή εκείνη, Ελληνική ζωή, με νεανικό πάθος, καημό και σοβαρότητα επιστημολογούσε προσδοκώντας, πολλά, για τον τόπο.

• Δημοσίευσε άρθρα του σε σχεδόν όλες, τις τοπικές εφημερίδες από το 1955 και συνεχίζει ως σήμερα, με εβδομαδιαία δημοσιεύματα στον «Πολίτη» της Κορίνθου, ιδιοκτησίας Γ. Γουγά.

• Στις 19 Μαΐου 1963 κυκλοφόρησε με έξοδά του και υπό την διεύθυνσή του, με υπεύθυνο ύλης τον Θεόδωρο Ιωάννου, από το Βέλλο Κορινθίας, την πολιτική και οικονομική τετρασέλιδη εφημερίδα «Προοδευτική Κορινθία». Η εφημερίδα στην οποία έγραφε κυρίως το πρωτοσέλιδο πολιτικό άρθρο, με μαχητική και υψηλού ήθους δημοσιογραφία, ασχολήθηκε με τοπικά προβλήματα. Παράλληλα η δεύτερη σελίδα της, στην οποία διατηρούσε στήλη με ρουμπρίκα με τίτλο Ελεύθερα –«Οι σημειώσεις ενός Κορινθίου», ήταν αφιερωμένη σε πνευματικά ζητήματα, με βιβλιοκριτική σε Κορινθιακού ενδιαφέροντος βιβλία, που εκδίδονταν οπουδήποτε, ως και αποτιμήσεις Κορινθίων πνευματικών ανθρώπων, όπως ο Λ. Αποστολίδης.

Συνέγραψε και δημοσίευσε σε μαύρο πλαίσιο, στην τετάρτη σελίδα του υπ΄αριθ 2 την 1η Ιουνίου 1963, λίγες μέρες μετά την δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη στην Θεσσαλονίκη, η νεκρολογία του δολοφονημένου βουλευτή
«Γρ. Λαμπράκης.
Δεν ήταν φίλος μας. Η ιδεολογία και η δράση του, φυσικό ήταν να συγκεντρώνουν σε πολλά τις αντιρρήσεις μας. Αλλά προσαρμόζεται στην τραγική του τύχη, ό, τι έγραψε για τον Ίωνα Δραγούμη ο Παλαμάς: «Μα τίποτα όμως δεν με μπόδισεν εμένα να τα στυλώνω λυρικά τα μάτια, σε κάποια ωραία πατήματα αντρειωμένα, σ’ όποιους δρόμους και σ’ όποια μονοπάτια!». Και κανείς δεν μπορεί ν΄ αρνηθεί στον Γρηγόρη Λαμπράκη, ότι τα πατήματά του, έστω και σε δρόμους διαφορετικούς απ΄ τους δικούς μας ήσαν πάντα αντρειωμένα και ωραία».

• Τον Απρίλιο 1973 στην «Εφημερίδα της Κορίνθου» σε συνέντευξή του μεταξύ άλλων τόνισε πως ο τόπος μόνο με την καθιέρωση της δημοκρατίας θα πάει μπροστά...
• Από τον Οκτώβρη 1978 και για αρκετό διάστημα υπήρξε τακτικός πολιτικός αρθρογράφος της αθηναϊκής ημερήσιας εφημερίδος ΕΣΤΙΑ, όπου δημοσίευσε πάνω από έξι δεκάδες κύρια άρθρα και δοκίμια.
• Διατέλεσε έκτακτος συνεργάτης στην «Καθημερινή», όπου δημοσίευσε άρθρα και άλλα σημειώματα.
• Στην εφημερίδα «Κορινθιακή Πνοή» δημοσίευσε σειρά ιστορικών και άλλων άρθρων, στη «Δημοκρατική Κορινθία» και στη Σικυώνια εφημερίδα του Κίμωνα Τρουπή «Ηχώ της Κορινθίας», πολλά άρθρα ιστορικού περιεχομένου.

Το 1960 κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο-δοκίμια, σε 104 σελίδες, με τίτλο «Η δοκιμασία της Δημοκρατίας». Το βιβλίο χαρακτηρίσθηκε «μια συστηματική αντιμετώπιση των συγχρόνων προβλημάτων» και σε αυτό αναφέρθηκαν

• Ο τότε υπουργός Παιδείας Γρηγόρης Κασιμάτης που έγραψε

«…Τα δοκίμια όπως τα παρουσιάζει ο συγγραφέας μας φωτίζουν. Φωτίζουν την αγωνία του να βρή στοιχεία κι΄επιχειρήματα για την πίστη του, την πίστη μας, που κλονίζεται από τα γεγονότα και τους ανθρώπους, που κάποτε πιστέψαμε. Βέβαια οι καιροί είναι δύσκολοι για τον διανοητή, μα ο στοχασμός και η αγωνία, που τους συνοδεύει είναι η μήτρα του ανθρώπου, που θέλει να πιστεύη σε κάτι, στην Δημοκρατία εν προκειμένω, έστω και αν με την σκέψιν καταλήγει να είναι η Δημοκρατία ΤΟΥ… Είμαι ιδιαιτέρως ευτυχής διότι μου εδόθη η ευκαιρία -είναι τόσο σπάνιο- να γράψω ενσυνείδητα ένα συγχαρητήριο γράμμα…».

• Εγκωμιαστικά λόγια έγραψαν

ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ακαδημαϊκός Ιω. Θεοδωρακόπουλος, οι επίσης καθηγητές Δημ. Βεζανής και Χρυσ. Ευελπίδης, ο Ευάγγελος Παπανούτσος, οι πολιτικοί αρχηγοί Σπυρίδων Μαρκεζίνης και Στέφανος Στεφανόπουλος, δημοσιογράφοι, δικηγόροι, δικαστικοί και διανοούμενοι των Αθηνών και άλλων πόλεων.

• Οι ημερήσιες εφημερίδες των Αθηνών «Βραδυνή» και « Απογευματινή»,

αφιέρωσαν χώρο στις σελίδες τους, για το βιβλίο έγραψαν τα περιοδικά «Νέα Εστία» και «Νέα Οικονομία» ενώ εγκωμιαστική κριτική δημοσίευσε το περιοδικό «Διεθνής Ζωή» καθώς οι τοπικές εφημερίδες της Κορίνθου, αλλά και γνωστοί πνευματικοί άνθρωποι.

• Οι τοπικές εφημερίδες.
• Στο υπ΄αριθ. 70 τεύχος/Αύγουστος 1960, του δεκαπενθήμερου Αθηναϊκού περιοδικού «Διεθνής Ζωή» δημοσιεύθηκε δισέλιδη ευμενής κριτική παρουσίαση από τον Ευάγγελο Κυριακόπουλο, που έγραψε σχετικά

«Το βιβλίο του κ. Μ. Ανδρεάδη, «Η δοκιμασία της Δημοκρατίας» είναι μια σημαντική προσφορά στην αντιμετώπιση των βασικών προβλημάτων της εποχής (…) Με μεγάλο κόπο αλλά και με συνθετική ικανότητα ο κ. Ανδρεάδης, κατόρθωσε να γράψει μια μελέτη υψηλού πνευματικού επιπέδου».

[Σημείωση: Το περιοδικό «Η Διεθνής Ζωή», κυκλοφόρησε πολλά χρόνια στην Ελλάδα, ως πολιτική επιθεώρηση, Γερμανικού σοσιαλιστικού προσανατολισμού. Εκτός όλων των άλλων δεν δίσταζε, σε καιρό ψυχρού πολέμου, να αντιπαρατίθεται ιδεολογικά, υψώνοντας φωνή διαμαρτυρίας απ’ αριστερά, κατά της τυραννίας, της αδικίας και της καταπατήσεως των δικαιωμάτων του ανθρώπου στις χώρες της τότε Σοβιετικής Ενώσεως.]

• Το βιβλίο περιελήφθη στο 2ο τεύχος του «Δελτίου Ελληνικής Βιβλιογραφίας»,

που εκδίδεται στην Ελληνική, Γαλλική και Αγγλική γλώσσα και αποστέλλεται σε μορφωτικούς οργανισμούς, προσωπικότητες, εκπαιδευτικά ιδρύματα, δημοσιογραφικές οργανώσεις και εν γένει πνευματικά κέντρα του κόσμου, η Γενική Διεύθυνση Τύπου του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών.

• Σύμφωνα με την πολιτική επιθεώρηση «Προοπτική» (τεύχος Σεπτεμβρίου 1961)

«…Ο κ. Μ. Ανδρεάδης, αποδεικνύεται πολύμορφα κατηρτισμένος, με έντονη θεωρητικότητα στον στοχασμό του».
Το βιβλίο εκδόθηκε το 1971 και το παρουσίασαν

• Η καθημερινή Αθηναϊκή εφημερίδα «Το Βήμα» στις Μαΐου 1971 και στις 24 Αυγούστου 1971, στη στήλη «Τα νέα βιβλία», με ευμενή, συνοπτική, ανάπτυξη του έργου, γράφοντας

«Πρόκειται για ένα έργο, που αναζητά τις Ελληνικές ρίζες του πνευματικού μας πολιτισμού, στον Μύθο, με την ευρύτερη σημασία του. Αναφέρεται στα πράγματα του δικού μας πνευματικού και πολιτιστικού βίου, σύμφωνα με τον Ηρακλείτειο ορισμό, για να βρή την ενότητα του Ελληνικού ανθρωπισμού, καθ΄ όλο το ιστορικό μάκρος του γένους».

• Η εφημερίδα Ακρόπολις» στις 18 Μαρτίου 1973.
• Το περιοδικό «Οικονομικός Ταχυδρόμος» στις 6 Μαΐου 1971.
• Η τότε ημερήσια εφημερίδα της Θεσσαλονίκης «Ο Ελληνικός Βορράς» στις 7 Μαΐου 1971,
• Το περιοδικό «Ιστορία εικονογραφημένη» της Πάπυρος Α. Ε, μηνός…. 1971, σελ. 157,
• Η εφημερίδα «Τα Νέα» στις 20 Απριλίου 1971, τα οποία αναφέρθηκαν και τα προηγούμενα έργα του συγγραφέα,
• Το περιοδικό «Το Νομικό Βήμα» 1971, σελ. 831,
• Το περιοδικό «Λωτός» (αριθ. τεύχ. 2-3/1971), ο εκδότης του οποίου Σέργιος Τράμπας, απέστειλε στον συγγραφέα θερμότατη επιστολή.

Έκριναν το βιβλίο

• Ο γνωστός δοκιμιογράφος Κων. Ι Δεδόπουλος, θεωρώντας το «αξιόλογο, το οποίο διακρίνει βαθύς στοχασμός».
• Το περιοδικό «Δημιουργίες» τεύχ. 14 στις 20 Δεκεμβρίου 1971,
• Το περιοδικό «Ιλισός», που ο διευθυντής του Κων. Μελισσαρόπουλος έστειλε στον συγγραφέα την από τις 6 Μαΐου 1971 θερμή επιστολή.
• Ο διακεκριμένος πνευματικός άνθρωπος και δικηγόρος Κων. Περιφανάκης, που έστειλε στον συγγραφέα την από τις 3 Μαΐου 1971 ενθουσιώδη επιστολή.
• Ο δικηγόρος Γεώργιος Χιονίδης, μετέπειτα βουλευτής Ημαθίας και δοκιμιογράφος, που έγραψε ευμενώς στην εφημερίδα «Φρουρός της Ημαθίας» (φύλλο της 25 Ιουνίου 1973) και απέστειλε στον συγγραφέα την από τις 19 Μαρτίου 1973 επιστολή.
• Ο Δημήτριος Γιάκος γράφοντας στον «Αθηναϊκό Τύπο» της 30 Μαΐου 1971 (με αρχισυντάκτη τον Ίωνα Νταϊφά) ευμενή κριτική, θεωρώντας το βιβλίο «αξιόλογη τεκμηρίωση για την πορεία του Ελληνισμού με ωραία και καταληπτή γλώσσα», κρίνοντας ότι, «συμβάλλει (στην προσπάθεια ) να δοκιμάσει ο νέος Ελληνισμός καλύτερες-αντάξιές του-ημέρες», αλλά εκφράζοντας και την έκπληξή του για ορισμένους συγχρονισμούς της γλώσσας του συγγραφέα, οι οποίοι συγχρονισμοί ήδη έχουν επικρατήσει στο δημόσιο γραπτό, κυρίως, λόγο του τόπου.
• Ο ακαδημαϊκός-κορυφαίος ποιητής Τάκης Κ. Παπατσώνης, που βρήκε «…το έργο αυτό απόλυτα σύμφωνο με την δική μου προσπάθεια. Το διάβασα με εξαιρετικό ενδιαφέρον. Είναι τόσο εποικοδομητικό. Ανοίγει καθαρώτερους ορίζοντες στον πολιτισμό μας».
• Ο Χρήστος Μαλεβίτσης, που χάρηκε τις «…εύστοχες παρατηρήσεις, την πλούσια και χυμώδη γλώσσα και το εύρος της οράσεως» του συγγραφέα.
• Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Στυλιανός Πουλόπουλος, που έγραψε ότι, «δεν γνωρίζει άλλη προσπάθεια τέτοιου είδους, πλήν εκείνης, η οποία «διάχυτη» υπάρχει στο σχετικό άρθρο του Κ. Γεωργούλη στο λεξικό «΄Ηλιος» και είδε τον Μ. Χ. Ανδρεάδη «αναδεικνυόμενο άνδρα φιλόσοφο».
• Ο Ευάγγ. Π. Φωτιάδης, ιστορικός συγγραφέας και πρώην διευθυντής της Εθνικής Βιβλιοθήκης, που θεώρησε τον συγγραφέα «γνήσιον και εκ βαθέων φιλόσοφον του Εθνικού μας βίου».
• Ολα τα Κορινθιακά έντυπα, καθώς επίσης η Αργολική Εφημερίδα «Αργοναυπλία» στις 16 Μαΐου 1971, όπου υπάρχει εκτενής και ευμενής ανάλυση του Παν. Λιαλιάτση.
• Η εν Αθήναις εκδιδομένη εφημερίδα «Κορινθιακά Χρονικά» του Νικ. Θεοχαρόπουλου, (η οποία και δημοσίευσε ολόκληρη τη μελέτη αυτή σε συνέχειες)και στο φύλλο της 30 Απριλίου 1971 αναλυτική παρουσίαση ολων των έργων του συγγραφέα ως και των δημοσιευθέντων άρθρων του.
• Ο «Σοφιστής» του «Ελευθέρου Κόσμου» στο φύλλο της 23 Απριλίου 1971.
• Το περιοδικό «Κορινθιακά» (τεύχη 1/1973 και 5/1974) της Ενώσεως των εν Αθήναις Κορινθίων.
• Θερμή επιστολή έστειλε ο Ακαδημαϊκός Ιω. Θεοδωρακόπουλος,
• το Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών περιέλαβε και το βιβλίο αυτό του συγγραφέα στο αναλυτικό Δελτίο της Ελληνικής Βιβλιογραφίας, (τομ. ΧΧΧΙΙ/αριθ. 1190) με σύντομη ανάλυση του,
• καθώς και άλλοι δημοσιογράφοι, ακαδημαϊκοί και απλοί πολίτες 

Το βιβλίο δημοσιεύθηκε το 1977 και αποτελείται από 464 σελίδες. Πρόκειται για την πολιτική βιογραφία του Σπύρου Μαρκεζίνη, με παρουσίαση της δράσεως του και της επίδρασής της πολιτικής του προσωπικότητος στην εσωτερική και εξωτερική πολιτική, στη νεολαία, την οικονομική, κοινωνική προοπτική και πράξη.
Περιορίζεται στο χρονικό διάστημα, που καλύπτουν τα πρώτα μεταπολεμικά του 1945 χρόνια και μετά ως το 1967. Περιέχει επίσης λόγους και διάφορα κείμενα του βιογραφόμενου. Έχει κριθεί ως σημαντικότατη μελέτη ιστορικής φύσεως.  
Κυκλοφόρησε το 1991 με τον υπότιτλο «O εξαναστημένος-Από την Τέχνη και την ιστορία στην Υπέρβαση» και πρόκειται για φιλοσοφικού περιεχομένου με μεταφυσικές αναζητήσεις, εξ αφορμής ενός κινηματογραφικού έργου σε σενάριο του Ιάπωνα Ακίρα Κουροσάβα και σκηνοθεσία του Ρώσου Μιχαήλ Κοντζαλόφσκι
Τον Φεβρουάριο 2000, άρχισε δική του πολύμηνη εκπομπή με εβδομαδιαίες ομιλίες του και συνεντεύξεις στον τηλεοπτικό σταθμό Κορίνθου ΤΟP.  
Έχει εκδώσει έξι τόμους που αναφέρονται στην νεώτερη ιστορία της Κορινθίας, της περιόδου 1823-1908. Για τον πρώτο τόμο, ασχολήθηκε σε ειδική τηλοπτική εκπομπή ο ιδρυτής, εκδότης και διευθυντής του περιοδικού «Διαβάζω» Περικλής Αθανασόπουλος.
Όπως έγραψε σχετικά η εφημερίδα «Μεσημβρινή», της 8 Απριλίου 1981 (καθώς και άλλες Αθηναϊκές εφημερίδες) πραγματοποιήθηκε η τηλεοπτική εκπομπή στη σειρά «Επιλογή», της ΕΡΤ την Πέμπτη 7 μ. μ, στην οποία εμφανίσθηκε και μίλησε για το έργο του (μαζί και άλλοι) ο ιστορικός Ματθαίος Άνδρεάδης. Την παρουσίαση έκανε ο Περικλής Αθανασόπουλος και Γιώργος Γαλάντης σε σκηνοθεσία Γιώργου Έρμιζά.
Υπάρχουν έτοιμοι προς έκδοση δύο τόμοι που αφορούν την Κορινθία τη χρονική περίοδο 1901-1908
Ο πρώτος τόμος, της ιστορικής σειράς για το χρονικό διάστημα 1901-1908, περιλαμβάνει για λόγους ευχρηστίας του βιβλίου, επτά μόνο κεφάλαια, αυτά δηλαδή που αναφέρονται

• στα στατιστικά, τα πληθυσμιακά, δημαρχιακά και νομαρχιακά Κορινθίας.
• Στα βουλευτικά της περιόδου 1901-1908.
• Στους φευγάτους, τις αδικίες, και παρανομίες.
• Στην οικονομία (αγροτικά, επιχειρήσεις και φόρους).
• Στο σταφιδικό και τους Κορίνθιους.
• Στην προσφυγιά ομογενών, μετανάστευση Κορινθίων και άλλα, καθώς και
• στα ιατρικά, φαρμακευτικά κ.λ.π.

Στο 2ο τόμο περιλαμβάνονται οκτώ ακόμη κεφάλαια. Οι σελίδες και των δέκα πέντε κεφαλαίων των δύο τόμων ανέρχονται, συνολικά, σε 804, 406 από τις οποίες στον πρώτο τόμο. Κατά τη συγγραφή του έργου, όπως και του προηγούμενου, τετράτομου, εκ 1.864 σελίδων, που εκτείνεται στη χρονική περίοδο απ΄το 1823 μέχρι το 1900, ιστορούνται πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις, με βάση τον πανάρχαιο κανόνα: «Πότε έγινε, πώς έγινε, γιατί έγινε», αλλά και τη ρήση του Πολύβιου (Βιβλ.Α,ιδ): «Εξ ιστορίας, αναιρεθείσης της αληθείας, το καταλειπόμενον αυτής ανωφελές γίγνεται».
Το όλο έργο, επικεντρώνεται, αποκλειστικά, στα τοπικά γεγονότα (που, όπως και άλλη φορά, έχει επισημανθεί, βοηθούν, συνήθως, στη μετάβαση απ΄τή μικροϊστορία στη μακροϊστορία, εν προκειμένω, απ΄την ιστορία της επαρχίας στη γενικώτερη ιστορία του τόπου), απ΄τήν αρχή συνδυάσθηκε με την επιδίωξη αφηγηματικής ανάλυσης, η οποία, αν προσεχθεί, μπορεί να ζωντανέψει το υλικό, ιδιαίτερα αυτό που βασίζεται στην πρωτογενή–αρχειακή έρευνα. 

• Τινά περί του Δικαίου και της Δικαιοσύνης στήν Κορινθία κατά τούς πρώτους μετεπαναστατικούς χρόνους
• Συμβολή στην έρευνα της μετεπαναστατικής οικονομικής αναπτύξεως της Κορινθίας
• Περί της δικαιοσύνης στήν Κορινθία καί τό Πρωτοδικείο Κορίνθου τόν 19ο αιώνα, στά συνέδρια Κορινθιακών ερευνών, πού διοργάνωσε τά έτη 1974, 1990 καί 1997 η εταιρεία Πελοποννησιακών Σπουδών
• Η Κορινθία κατά τά Ορλωφικά

Έχει δημοσιεύσει επίσης

• Γλωσσικές μελέτες,
• ιστορικά δοκίμια,
• κριτικά, λογοτεχνικά και άλλα κείμενα σε περιοδικά και εφημερίδες.