Τα εξαγόμενα της κάλπης των ιταλικών εκλογών δείχνουν ότι οι πολίτες της γείτονος ψήφισαν με το βλέμμα στραμμένο στη Γερμανία και έστειλαν το ξεκάθαρο μήνυμα ότι απορρίπτουν τη συνταγή της τυφλής δημοσιονομικής προσαρμογής που επιβάλλει το Βερολίνο.
Με άλλα λόγια, η ψήφος των Ιταλών φανερώνει, με τον πλέον εμφατικό τρόπο, ότι δεν δέχονται να μπουν στη γερμανική «μπότα». Αντιθέτως, οι πολίτες της τρίτης οικονομίας της ευρωζώνης διεκδικούν με τις επιλογές τους το δικαίωμα να αποφασίζει και η δική τους χώρα για τις τύχες της, αντί να αποδέχεται ασυζητητί μια απόλυτη γερμανική, οικονομικοπολιτική κυριαρχία.
Κοινή ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική δεν σημαίνει αναγκαστική εφαρμογή μιας, ούτως ή άλλως, λανθασμένης και αδιέξοδης, όπως έχει αποδειχθεί, συνταγής ακραίας λιτότητας, την οποία αποφασίζει η Γερμανία και επιβάλλει η Ανγκελα Μέρκελ στους άλλους Ευρωπαίους ηγέτες, οι οποίοι εμφανίζονται αδύναμοι να αντιδράσουν. Κοινή πολιτική σημαίνει ενιαίους κανόνες που συναποφασίζονται και ισχύουν για όλους, στο πλαίσιο μιας κοινοτικής κοινωνικής και οικονομικής αλληλεγγύης των λαών. Αυτός είναι και ο μόνος δρόμος για τη διασφάλιση της ενότητας της ευρωζώνης.
Η Ελλάδα είχε την ατυχία να συρθεί πριν από τρία χρόνια στο Μνημόνιο από την τότε πολιτική, οικονομική μεθόδευση των Γ. Παπανδρέου και Γ. Παπακωνσταντίνου, χωρίς καμιά διαπραγμάτευση. Στην πραγματικότητα, μετατράπηκε σε «πειραματόζωο» και κινδύνευσε να μεταβληθεί σε «αποδιοπομπαίο τράγο» της ευρωζώνης, μέχρι η σημερινή κυβέρνηση να διασφαλίσει την παραμονή της στο ευρώ.
Εφόσον υπάρξει ενιαία ευρωπαϊκή αντιμετώπιση των βουλών του Βερολίνου, όπως δείχνει το μήνυμα της Ιταλίας, τότε η κ. Μέρκελ θα υποχρεωθεί να αναθεωρήσει τη στάση της προς μια πιο αναπτυξιακή πολιτική, η οποία είναι βέβαιο ότι θα δώσει νέα προοπτική και στη χώρα μας.
EΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
