Ένας λαός δεν κρίνεται απαραιτήτως από την ηγεσία του. Τα δεδομένα είναι… ακόμη χειρότερα: Η ηγεσία του τον χαρακτηρίζει, και μέσω εκείνης ουσιαστικά, έστω και υποσυνείδητα, αυτοπροσδιορίζεται. Ιστορικό το δίδαγμα, με ελάχιστες τις περιπτώσεις εξαιρέσεων που να προσφέρονται για… δεύτερες σκέψεις.
Η γειτονική Τουρκία αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα χώρας που τόσο η ηγεσία της, όσο και ο λαός της… μεγαλοπιάνονται. Ίσως επειδή τα βιβλία της Ιστορίας, αυτά που στην από εδώ πλευρά του Αιγαίου υφίστανται ανά περιόδους λίφτινγκ, προκειμένου να μην ενοχλούν την… απέναντι πλευρά, αποτελούν ένα διαρκές ερέθισμα για αναπόληση στα (περασμένα) μεγαλεία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Τότε δηλαδή, που η Ευρώπη, πολιτισμένη η μη, χριστιανική ή όχι, ανάλωσε πληθυντικές γενιές σε μάχες χαρακωμάτων, ώστε η Γηραιά Ήπειρος να μην γίνει… παράρτημα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Και τα κατάφερε.
Στη σύγχρονη εποχή… ωδή στην παγκοσμιοποίηση την οποία βιώνουμε, τέτοιου είδους ιστορικά προηγούμενα διατηρούν την επικαιρότητά τους. Έστω και με το να αναζητούν αφορμές για να εκδηλωθούν. Αφορμές που η Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν και των Ισλαμιστών που, όχι μόνο “κατέλυσαν” το κράτος του Κεμάλ, αλλά έβαλαν και στη φυλακή τους ένστολους θεματοφύλακές του, δεν κουράζεται να μας δίνει.
Τους τελευταίους μήνες, ο ίδιος ο Τούρκος πρωθυπουργός αλλά και λοιποί εκπρόσωποι της πολιτικής ηγεσίας της γειτονικής χώρας έχουν μιλήσει: Για γέφυρα που θα ενώσει τον Βόσπορο, για πυρηνικό εργοστάσιο, για αεροπλανοφόρο… Σήμερα μίλησαν και για το “μεγαλύτερο αεροδρόμιο στον κόσμο”.
Τη σχετική ανακοίνωση έκανε ο υπουργός Μεταφορών Μπιναλί Γιλντιρίμ, θέτοντας ως χρονοδιάγραμμα λειτουργίας του το 2017, και μιλώντας για 150 εκατομμύρια επιβάτες τον κόσμο. Ένα μεγαλεπίβολο σχέδιο, συνολικού κόστους 7 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Μια Τουρκία που δεν άλλαξε, ίσως επειδή δεν μπορεί να αλλάξει. Μια Τουρκία που χάνει διαρκώς το μέτρο. Αυτήν την Τουρκία, ο Νικολά Σαρκοζί και άλλοι Ευρωπαίοι ηγέτες ήξεραν ότι έπρεπε να κρατήσουν μακριά από την Ευρώπη του μέλλοντός μας. Για να έχει η Ευρώπη μέλλον.
ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ / ysterografa.gr
Η γειτονική Τουρκία αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα χώρας που τόσο η ηγεσία της, όσο και ο λαός της… μεγαλοπιάνονται. Ίσως επειδή τα βιβλία της Ιστορίας, αυτά που στην από εδώ πλευρά του Αιγαίου υφίστανται ανά περιόδους λίφτινγκ, προκειμένου να μην ενοχλούν την… απέναντι πλευρά, αποτελούν ένα διαρκές ερέθισμα για αναπόληση στα (περασμένα) μεγαλεία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Τότε δηλαδή, που η Ευρώπη, πολιτισμένη η μη, χριστιανική ή όχι, ανάλωσε πληθυντικές γενιές σε μάχες χαρακωμάτων, ώστε η Γηραιά Ήπειρος να μην γίνει… παράρτημα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Και τα κατάφερε.
Στη σύγχρονη εποχή… ωδή στην παγκοσμιοποίηση την οποία βιώνουμε, τέτοιου είδους ιστορικά προηγούμενα διατηρούν την επικαιρότητά τους. Έστω και με το να αναζητούν αφορμές για να εκδηλωθούν. Αφορμές που η Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν και των Ισλαμιστών που, όχι μόνο “κατέλυσαν” το κράτος του Κεμάλ, αλλά έβαλαν και στη φυλακή τους ένστολους θεματοφύλακές του, δεν κουράζεται να μας δίνει.
Τους τελευταίους μήνες, ο ίδιος ο Τούρκος πρωθυπουργός αλλά και λοιποί εκπρόσωποι της πολιτικής ηγεσίας της γειτονικής χώρας έχουν μιλήσει: Για γέφυρα που θα ενώσει τον Βόσπορο, για πυρηνικό εργοστάσιο, για αεροπλανοφόρο… Σήμερα μίλησαν και για το “μεγαλύτερο αεροδρόμιο στον κόσμο”.
Τη σχετική ανακοίνωση έκανε ο υπουργός Μεταφορών Μπιναλί Γιλντιρίμ, θέτοντας ως χρονοδιάγραμμα λειτουργίας του το 2017, και μιλώντας για 150 εκατομμύρια επιβάτες τον κόσμο. Ένα μεγαλεπίβολο σχέδιο, συνολικού κόστους 7 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Μια Τουρκία που δεν άλλαξε, ίσως επειδή δεν μπορεί να αλλάξει. Μια Τουρκία που χάνει διαρκώς το μέτρο. Αυτήν την Τουρκία, ο Νικολά Σαρκοζί και άλλοι Ευρωπαίοι ηγέτες ήξεραν ότι έπρεπε να κρατήσουν μακριά από την Ευρώπη του μέλλοντός μας. Για να έχει η Ευρώπη μέλλον.
ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ / ysterografa.gr
