Το βράδυ του Σαββάτου, στην Πολωνία, ο Φερνάντο Σάντος απέδειξε πόσο πιο Έλληνας είναι από τους… Ελληνάρες του διαδικτύου και της παραλίας. Αναφέρθηκε στα ιδανικά που τούτη εδώ η χώρα έχει μεταλαμπαδεύσει σε όλον τον κόσμο. Και φυσικά στη Δημοκρατία που “γεννήθηκε” εδώ πριν από πολλές χιλιάδες χρόνια.
Δημοκρατία… Δυστυχώς έφτασα εν έτει 2012 να αμφιβάλλω σχετικά με το αν ο Νεοέλληνας έχει πραγματική επίγνωση του “τί εστί Δημοκρατία”. Το τί διάβαζε κανείς στο διαδίκτυο, ειδικά στο Facebook, όλες αυτές τις ημέρες, δεν είχε προηγούμενο. Με αποκορύφωμα το βράδυ της Κυριακής. Ήρθε η ώρα, λοιπόν, να βάλουμε μερικά πράγματα στη θέση τους.
Δημοκρατία, κύριοι, δεν είναι να βρίζεις σκαιότατα όποιον δεν ψήφισε το κόμμα που εσύ έχεις επιλέξει. Δημοκρατία δεν είναι να θεωρείς “προδότη” όποιον δεν συμφωνεί μαζί σου. Δημοκρατία δεν είναι να πιστεύεις πως όποιος πιστεύει έστω κι ελάχιστα στα “καλά” του μνημονίου είναι “ανθέλληνας”.
Δημοκρατία, κύριοι, είναι να σέβεσαι την άποψη του άλλου, ακόμα κι αν διαφωνείς κάθετα μαζί του. Δημοκρατία είναι, όταν είσαι το 28%, να αποδέχεσαι ότι ένα… ταπεινό 72% έχει αντίθετη θεώρηση των πραγμάτων, ορθή ή λανθασμένη. Δημοκρατία είναι να συμμετέχεις κι όχι να κάνεις κριτική αφ’ υψηλού. Δυστυχώς δεν έχουν συνειδητοποιήσει πολλοί νεοέλληνες πως το δικαίωμα της ψήφου είναι ιερό.
Δεν είναι δημοκρατία οι… ραδιοαρβιλισμοι του στιλ “κλειδώστε τους ηλικιωμένους στα σπίτια τους για να μην ψηφίσουν”. Οι ηλικιωμένοι, αγαπητοί μου, έχουν ζήσει περιόδους που δεν μπορούσαν να εκλέξουν δημοκρατικά την κυβέρνησή τους. Και έχουν επίγνωση της σπουδαιότητας του ψηφίζεις. Αλίμονο σε όλους τους “μυαλοπώληδες” που προτιμούν την εύκολη λύση της αποχής ή της… δροσερής βουτιάς στη θάλασσα, αντί να συμμετάσχουν στα κοινά και να συμβάλλουν στη λήψη αποφάσεων.
Δημοκρατία είναι να μπορεί κανείς να λέει ελεύθερα την άποψή του και να μπορεί να την τεκμηριώνει. Να μην πατάει το… play στο CD, επαναλαμβάνοντας αυτά που του έχουν μάθει να λέει. Να μπορεί να παίρνει θέση και να την υποστηρίζει με επιχειρήματα κι όχι με λόγια του αέρα. Δημοκρατία είναι να σέβεσαι τον διπλανό σου. Για να σε σεβαστεί κι αυτός…
Υ.Γ.1: Πολλοί απορούν με τη σταθερότητα της Χρυσής Αυγής για δεύτερη συνεχόμενη εκλογική διαδικασία. Προφανώς δεν έχουν αντιληφθεί τί συμβαίνει τριγύρω τους. Και προφανώς οι πολιτικοί θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως αν δεν οργανώσουν άμεσα, πολύ άμεσα, την Αστυνομία, να δεν υπάρξει αίσθημα ασφάλειας στον πολίτη, η εν λόγω οργάνωση θα “δυναμώνει” από εκλογές σε εκλογές…
Υ.Γ.2: Ο Μανώλης Γλέζος αποτελεί για όλους τους Έλληνες, ανεξάρτητα από το κόμμα που ψηφίζουν ή την ιδεολογία τους, μια εμβληματική προσωπικότητα, μια τεράστια μορφή της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Κι ομολογώ δημοσίως πως αν κάποια στιγμή τον δω δίπλα μου, δεν θα του σφίξω το χέρι, θα του το φιλήσω, διότι αυτό που έκανε εκεί ψηλά στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολς, ήταν η επιτομή του ηρωισμού και της ελληνικής ψυχής. Ας σταματήσουμε, λοιπόν, κάποια στιγμή να τον καπηλευόμαστε…
Γιάννης-Μάριος Παπαδόπουλος / statemen.gr
