Καταποντίστηκε κι΄ αυτός από την ανεργία...
ΕΠΙΣΤΟΛΗ 1η
==============
Μού έγραφε πρό ημερών ένας άσπονδος φίλος :
« Τις πρώτες μέρες του διορισμού μου σε μια μεγάλη Κρατικοδίαιτη Εταιρεία έβλεπα δυό τρία πρόσωπα από αυτά πού μαζί είχαμε διοριστεί, να μη κάθονται στις θέσεις τους να δουλέψουν όπως εμείς οί άλλοι…
Κρατούσαν πάντα στα χέρια τους κάτι φάκελους, και από τις πρώτες μέρες του διορισμού τους έτρεχαν από γραφείο σε γραφείο και μοίραζαν έντυπα…
Ο προϊστάμενός τους προφανώς κομματικά μυημένος και μιλημένος σ΄ αυτό το αλισιβερίσι, τους άφηνε να αλωνίζουν μια από εδώ και μια από εκεί, ελεύθερα…
Ρώτησα κάποιους, πάντα με περίσκεψη μήπως πέσω σε κανέναν καλοθελητή, ρουφιάνο, και κομματικό κοτζάμπαση, « τι δουλειά κάνουν όλοι αυτοί πού από τις πρώτες μέρες πού ήλθαμε ρεμπελεύουν…» και μού είπαν συνομωτικά και κρυφά στο αυτί «ότι είναι συνδικαλιστές και ενημερώνουν τους συναδέλφους τους για τα δικαιώματά τους…».
Σε ερώτησή μου «και τόσο καιρό πού δεν υπήρχαν αυτοί, ποιοί ενημέρωναν τους συνάδελφους;» μού απάντησαν πάλι κρυφά στο αυτί ότι: « είναι του κυβερνώντος κόμματος κι΄ έχουν το ελεύθερο «διορισμένοι αυτεπάγγελτα από τους παλαιότερους…».
Κατάλαβα ότι η Εταιρεία πού δούλευα είχε καταντήσει μια κομματική σφηκοφωλιά, όπου ανέλιξη και προώθηση είχαν μόνο όσοι ήσαν στο σύστημα…
