Με το ΠΑΣΟΚ να αποτελεί πλέον… τέως κόμμα, και όχι απλά τέως μεγάλο κόμμα, ο πολιτικός και ιδεολογικός χώρος του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς προβάλλει ως εξαιρετικά διαθέσιμος για… λεηλασία από τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ παίζει χωρίς αντίπαλο. Είναι ο νεώτερος πολιτικός ηγέτης στη… γειτονιά του, και δεν φαντάζει εξαιρετικά πιθανό, στο εγγύς μέλλον τουλάχιστον, να βρεθεί αντίπαλο δέος. Ο «30άρης» για τον οποίο μίλησε χθες ο Ευάγγελος Βενιζέλος, θα αργήσει πιθανότατα να έρθει. Και ότ(αν) έρθει, πολύ δύσκολα θα βρει… ΠΑΣΟΚ για να ηγηθεί.
Ο Αλέξης Τσίπρας απολαμβάνει στην παρούσα συγκυρία κοινωνική και πολιτική «ασυλία». Ίσως και να εκφράζει ελπίδες και προσδοκίες για μεγάλο μέρος των πολιτών. Για ανατροπή ή έστω διορθώσεις στο Μνημόνιο. Και σίγουρα, για… πολιτική αναστάτωση, που ξεπέρασε τα σύνορα, και θορύβησε τις Βρυξέλλες, αλλά και τους υπόλοιπους εκπροσώπους των δανειστών.
Μια εβδομάδα μετά τις εκλογές, ο Αλέξης Τσίπρας μοιάζει ήδη «έξω» από το «σύστημα». Δηλαδή, «απέναντι». Αυτό ακριβώς ήθελε. Αυτός είναι ο στόχος του. Να γίνει ο «Ανδρέας του 2012». Και μονάχα έτσι θα το πετύχει. Με το να εξελιχθεί στον εύκολο και αυτονόητο στόχο… λιθοβολισμού από το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα. Κυρίως, από το ΠΑΣΟΚ και τη Δημοκρατική Αριστερά, που όσο συνεχίζουν τη συγκεκριμένη τακτική, θα ενισχύουν το πολιτικό εκτόπισμα του Αλέξη Τσίπρα. Με προφανή τα αναμενόμενα εκλογικά κέρδη για τον ΣΥΡΙΖΑ, στην αναμέτρηση που έρχεται. Είτε τώρα, είτε λίγο αργότερα.
Το μοναδικό ανάχωμα στον πολιτικό καλπασμό του Αλέξη Τσίπρα, μπορεί να βρεθεί στην πλειοψηφία της σιωπής. Στο περίπου 40% των πολιτών που επέλεξαν να μην προσέλθουν στις κάλπες. Σε αντίθεση με προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, το ποσοστό αυτό δεν απαρτίζεται από νέους, απολιτίκ και… μη σοβαρούς πολίτες. Αντιθέτως, πρόκειται για μετριοπαθείς ψηφοφόρους, κατά κύριο λόγο άνω των 40 ετών, οι οποίοι είναι πολιτικά ενεργοί και κοινωνικά ανήσυχοι.
Επέλεξαν να μην συμμετάσχουν στη μάχη, απορρίπτοντας, μεταξύ άλλων και τον ακραία ρομαντικό πολιτικό λόγο του Αλέξη Τσίπρα. Συνιστούν την ενηλικίωση όσων μετριοπαθών, κυρίως κεντροδεξιών ψηφοφόρων, επέλεξαν στην αναμέτρηση του 2009 να μείνουν σπίτι τους. Με αποτέλεσμα η τότε βέβαιη νίκη του Γιώργου Παπανδρέου, χάρη στην ανορθογραφία του «λεφτά υπάρχουν», να εξελιχθεί σε πολιτικό θρίαμβο.
Στα τρία χρόνια που ακολούθησαν, όλοι αυτοί, παρέμειναν στον καναπέ του σπιτιού τους. Και με την επιχειρηματολογία τους, έπεισαν και άλλους να τους… κάνουν παρέα. Εκεί βρίσκεται το πολιτικό ισοδύναμο που θα σταματήσει τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Όσο πιο σύντομα το κατανοήσουμε, τόσο πιο γρήγορα θα βγει η Ελλάδα από το αδιέξοδο.
ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ / statesmen.gr
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ παίζει χωρίς αντίπαλο. Είναι ο νεώτερος πολιτικός ηγέτης στη… γειτονιά του, και δεν φαντάζει εξαιρετικά πιθανό, στο εγγύς μέλλον τουλάχιστον, να βρεθεί αντίπαλο δέος. Ο «30άρης» για τον οποίο μίλησε χθες ο Ευάγγελος Βενιζέλος, θα αργήσει πιθανότατα να έρθει. Και ότ(αν) έρθει, πολύ δύσκολα θα βρει… ΠΑΣΟΚ για να ηγηθεί.
Ο Αλέξης Τσίπρας απολαμβάνει στην παρούσα συγκυρία κοινωνική και πολιτική «ασυλία». Ίσως και να εκφράζει ελπίδες και προσδοκίες για μεγάλο μέρος των πολιτών. Για ανατροπή ή έστω διορθώσεις στο Μνημόνιο. Και σίγουρα, για… πολιτική αναστάτωση, που ξεπέρασε τα σύνορα, και θορύβησε τις Βρυξέλλες, αλλά και τους υπόλοιπους εκπροσώπους των δανειστών.
Μια εβδομάδα μετά τις εκλογές, ο Αλέξης Τσίπρας μοιάζει ήδη «έξω» από το «σύστημα». Δηλαδή, «απέναντι». Αυτό ακριβώς ήθελε. Αυτός είναι ο στόχος του. Να γίνει ο «Ανδρέας του 2012». Και μονάχα έτσι θα το πετύχει. Με το να εξελιχθεί στον εύκολο και αυτονόητο στόχο… λιθοβολισμού από το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα. Κυρίως, από το ΠΑΣΟΚ και τη Δημοκρατική Αριστερά, που όσο συνεχίζουν τη συγκεκριμένη τακτική, θα ενισχύουν το πολιτικό εκτόπισμα του Αλέξη Τσίπρα. Με προφανή τα αναμενόμενα εκλογικά κέρδη για τον ΣΥΡΙΖΑ, στην αναμέτρηση που έρχεται. Είτε τώρα, είτε λίγο αργότερα.
Το μοναδικό ανάχωμα στον πολιτικό καλπασμό του Αλέξη Τσίπρα, μπορεί να βρεθεί στην πλειοψηφία της σιωπής. Στο περίπου 40% των πολιτών που επέλεξαν να μην προσέλθουν στις κάλπες. Σε αντίθεση με προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, το ποσοστό αυτό δεν απαρτίζεται από νέους, απολιτίκ και… μη σοβαρούς πολίτες. Αντιθέτως, πρόκειται για μετριοπαθείς ψηφοφόρους, κατά κύριο λόγο άνω των 40 ετών, οι οποίοι είναι πολιτικά ενεργοί και κοινωνικά ανήσυχοι.
Επέλεξαν να μην συμμετάσχουν στη μάχη, απορρίπτοντας, μεταξύ άλλων και τον ακραία ρομαντικό πολιτικό λόγο του Αλέξη Τσίπρα. Συνιστούν την ενηλικίωση όσων μετριοπαθών, κυρίως κεντροδεξιών ψηφοφόρων, επέλεξαν στην αναμέτρηση του 2009 να μείνουν σπίτι τους. Με αποτέλεσμα η τότε βέβαιη νίκη του Γιώργου Παπανδρέου, χάρη στην ανορθογραφία του «λεφτά υπάρχουν», να εξελιχθεί σε πολιτικό θρίαμβο.
Στα τρία χρόνια που ακολούθησαν, όλοι αυτοί, παρέμειναν στον καναπέ του σπιτιού τους. Και με την επιχειρηματολογία τους, έπεισαν και άλλους να τους… κάνουν παρέα. Εκεί βρίσκεται το πολιτικό ισοδύναμο που θα σταματήσει τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Όσο πιο σύντομα το κατανοήσουμε, τόσο πιο γρήγορα θα βγει η Ελλάδα από το αδιέξοδο.
ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ / statesmen.gr