Την τρελή ιδέα του, «που μπορεί όμως και να δουλέψει», αναλύει σε άρθρο του ο οικονομολόγος Charles Hugh Smith. Τι λέει αυτή η ιδέα; Να εγκαταλείψει η Ελλάδα το ευρώ και να υιοθετήσει το δολάριο ως εθνικό της νόμισμα.
Όπως γράφει μεταξύ άλλων, το ευρώ απέτυχε γιατί στήθηκε τεχνητά και συμπεριέλαβε ασθενέστερες χώρες με δεδομένη την προθυμία της αγοράς να τους δανείζει με χαμηλό επιτόκιο. «Όμως στην πραγματικότητα, η Ελλάδα είναι σαν το φτωχότερο αδελφό που πήρε την πιστωτική κάρτα του πλουσιότερου αδελφού του και βγήκε για ψώνια». Από όλο αυτό το εγχείρημα ωφελήθηκαν τελικά, όπως υποστηρίζει, η Γερμανία και οι τράπεζες.
«Η Ελλάδα θα πρέπει να στραφεί στο δολάριο και να αποκηρύξει κάθε χρέος που είναι σε ευρώ. Θα πρέπει να παραιτηθεί από το 100% του χρέους και να μην πληρώσει ούτε ένα ευρώ. Οι δανειστές ήξεραν ότι η Ελλάδα ήταν μια αδύναμη χώρα και εκμεταλλεύτηκαν μια απάτη, ακόμη και η ΕΚΤ. Επομένως θα πρέπει να αποδεχτούν τις απώλειες τώρα που η απάτη καταρρέει», γράφει πιο κάτω.
Από την άλλη-όπως σημειώνει- το δολάριο εξακολουθεί να διατηρεί την εμπιστοσύνη της αγοράς. «Αφού η Ελλάδα δεν μπορεί να τυπώσει δολάρια, να μετατρέψει όλους τους λογαριασμούς της σε δολάρια, αποφεύγοντας τους κινδύνους της μετάβασης από το ευρώ στη δραχμή. Σε αντίθεση με τη δραχμή του θα υποτιμηθεί, το δολάριο θα έχει μετά την μετατροπή την ίδια αξία. Ακόμη είναι πεποίθηση μου ότι όταν η εμπιστοσύνη στα εθνικά νομίσματα και στα θεσμικά όργανα χάνεται, τότε είναι η στιγμή για τη μαύρη αγορά να πραγματοποιήσει τις συναλλαγές. Και το νόμισμα της μαύρης αγοράς είναι το δολάριο».
Αυτό-κατά τον Smith -θα αποκαταστήσει αμέσως την εμπιστοσύνη και το εμπόριο, τόσο στο εσωτερικό όσο και διεθνώς, καθώς ο καθένας γνωρίζει ότι το αμερικανικό δολάριο θα διατηρήσει την αξία του παντού. Και όπως σημειώνει, «η Ελλάδα δεν χρειάζεται την έγκριση των ΗΠΑ για να υιοθετήσει το δολάριο ως προσωρινό νόμισμα. Θα βοηθούσε βεβαίως αν οι ΗΠΑ αποδέχονταν την υιοθέτηση αλλά το ok τους είναι προαιρετικό».
Πρέπει όμως να κάνει και κάτι άλλο η Ελλάδα αν θέλει να ορθοποδήσει, όπως επισημαίνει προς το τέλος του άρθρου. «Να επιτύχει πολιτική συναίνεση σχετικά με τη φορολογία και τη διακυβέρνηση. Η Ελλάδα χρειάζεται απεγνωσμένα ένα πολιτικό όραμα για να βγει από την κρίση. Θα πρέπει να γίνει ένας ειλικρινής εθνικός διάλογος για τη φορολογία και τη διακυβέρνηση, και να επιτευχθεί συναίνεση μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες. Χωρίς αυτόν, ο φαύλος κύκλος του θανάτου θα επιδεινωθεί»
