ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΓΙΑ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΑΟΖ
Ο Αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Δ. Αβραμόπουλος, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
Σύντομα, η Κύπρος αναλαμβάνει και την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι μια ευκαιρία επίλυσης του Κυπριακού. Αντί λοιπόν η Τουρκική Κυβέρνηση με προφάσεις και φωνασκίες, για εσωτερική κυρίως κατανάλωση, να επιχειρεί μάταια να δημιουργεί θέματα στην Κύπρο, ας συνετιστεί και ας προσεγγίσει με καλή θέληση και διορατικότητα το Κυπριακό, με στόχο, σύντομα, η Κύπρος να αποτελεί παράδειγμα «ενότητας» μέσα στην Ένωση».
Η κυβέρνηση πρέπει να αφήσει πίσω της τις όποιες ειδικές σχέσεις και τυχόν δεσμεύσεις της με τα καθεστώτα αυτά, που χαρακτήρισαν τη διαχρονική εξωτερική πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ.
Να κοιτάξει μπροστά και να εναρμονίσει πλήρως την εξωτερική πολιτική της με την Ευρώπη, στο πεδίο αυτό.
Τούτο, αποτελεί επιτακτική ανάγκη, σήμερα περισσότερο από ποτέ, για την επιβίωση του Έθνους. Μια περίοδο οικονομικής κρίσης, που μαστίζει την Ευρώπη και τον κόσμο, με πρώτη τη χώρα μας, μια κρίση κοινωνικού αδιεξόδου στο οποίο οδήγησε η κυβερνητική πολιτική στην Ελλάδα.
Μια περίοδο γενικότερων ανακατατάξεων στην ευρύτερη περιοχή, στην οποία η Ελλάδα πρέπει να ξαναβρεί, το ταχύτερο δυνατόν, τη θέση που της αρμόζει από την ιστορία και τον πολιτισμό της».
Ο Αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Δ. Αβραμόπουλος, έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Οι αντιδράσεις της τουρκικής κυβέρνησης και του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών, αναφορικά με έρευνες για υδρογονάνθρακες που προωθεί η Κυπριακή Δημοκρατία στη θαλάσσια περιοχή της, είναι παράνομες και ανυπόστατες. Ο χαρακτηρισμός από την Τουρκία, ως «παρανόμων» των αδειών που έδωσε η Κυπριακή Κυβέρνηση για υποθαλάσσιες έρευνες προς αμερικανικές εταιρείες, εκθέτει την ίδια την Τουρκία, ως προς την προσήλωσή της στο Διεθνές Δίκαιο και τη διεθνή νομιμότητα.
Ανεξαρτήτως του τι θέλει να πιστεύει, ή, να προσποιείται ότι θεωρεί η Τουρκία, η Κυβέρνηση ενός ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους, μέλους του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει κάθε δικαιοπρακτικό δικαίωμα, σε διεθνές επίπεδο, ως μόνη διεθνώς αναγνωρισμένη Αρχή, που εκπροσωπεί, από άποψη διεθνούς νομιμότητας, όλη την Κύπρο και το λαό της.Σύντομα, η Κύπρος αναλαμβάνει και την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι μια ευκαιρία επίλυσης του Κυπριακού. Αντί λοιπόν η Τουρκική Κυβέρνηση με προφάσεις και φωνασκίες, για εσωτερική κυρίως κατανάλωση, να επιχειρεί μάταια να δημιουργεί θέματα στην Κύπρο, ας συνετιστεί και ας προσεγγίσει με καλή θέληση και διορατικότητα το Κυπριακό, με στόχο, σύντομα, η Κύπρος να αποτελεί παράδειγμα «ενότητας» μέσα στην Ένωση».
*Επίσης για τις δραματικές εξελίξεις στη Λιβύη και τη Συρία, ο κ. Αβραμόπουλος προέβη στην ακόλουθη δήλωση:
«Τις δραματικές εξελίξεις στη Λιβύη και τη Συρία, παρακολουθεί με ανησυχία η Νέα Δημοκρατία, διαισθανόμενη μια απομάκρυνση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, από το ουσιαστικό, σήμερα, διακύβευμα στην περιοχή, που είναι η απομάκρυνση από την εξουσία των καθεστώτων στις δύο χώρες, με άμεση προτεραιότητα τη Λιβύη.
Η ελληνική κυβέρνηση, καθυστερεί την τυπική αναγνώριση του Εθνικού μεταβατικού Συμβουλίου της Λιβύης, τη στιγμή που οι ΗΠΑ, προέβησαν στη διαπίστευση εκπροσώπου τους, ως Πρέσβη της Λιβύης στην Ουάσιγκτον, ενώ οι ευρωπαϊκές χώρες προχωρούν σε αντίστοιχες ενέργειες.Η κυβέρνηση πρέπει να αφήσει πίσω της τις όποιες ειδικές σχέσεις και τυχόν δεσμεύσεις της με τα καθεστώτα αυτά, που χαρακτήρισαν τη διαχρονική εξωτερική πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ.
Να κοιτάξει μπροστά και να εναρμονίσει πλήρως την εξωτερική πολιτική της με την Ευρώπη, στο πεδίο αυτό.
Τούτο, αποτελεί επιτακτική ανάγκη, σήμερα περισσότερο από ποτέ, για την επιβίωση του Έθνους. Μια περίοδο οικονομικής κρίσης, που μαστίζει την Ευρώπη και τον κόσμο, με πρώτη τη χώρα μας, μια κρίση κοινωνικού αδιεξόδου στο οποίο οδήγησε η κυβερνητική πολιτική στην Ελλάδα.
Μια περίοδο γενικότερων ανακατατάξεων στην ευρύτερη περιοχή, στην οποία η Ελλάδα πρέπει να ξαναβρεί, το ταχύτερο δυνατόν, τη θέση που της αρμόζει από την ιστορία και τον πολιτισμό της».
