Οι μεγάλες κινητοποιήσεις του Σεπτέμβρη θα βρουν την
ΑΔΕΔΥ με άλλο πρόεδρο. «Είμαι στη φάση της εξόδου.
Ο Σπ. Παπασπύρος αγωνίστηκε για μια καταξιωμένη δημόσια διοίκηση αλλά τώρα φεύγει απογοητευμένος, καθώς βλέπει τη δύναμη των συνδικάτων να φθίνει όσο επικρατεί η «λογική της ανάθεσης». Μέχρι το τέλος Αυγούστου θα έχω φύγει» δηλώνει ο Σπ. Παπασπύρος, κλείνοντας έναν κύκλο 11 ετών.
Στα μέσα του 2000 διαδέχθηκε τον εκσυγχρονιστή Γ. Κουτσούκο, την επόμενη χρονιά εξελέγη πρόεδρος στο συνέδριο. Εδώ και καιρό είχε προαναγγείλει στα όργανα την αποχώρησή του. «Σε αυτές τις θέσεις δεν πρέπει να μένεις πάνω από οχτώ-εννιά χρόνια. Παρέμεινα για να δούμε τι θα γίνει με το μισθολόγιο. Τώρα, που το θέμα πάει για μετά τα μέσα Σεπτέμβρη, δεν θα το παρακολουθήσω... Θα παραμείνω για λίγο στην εκτελεστική επιτροπή για να ενημερώσω», προσθέτει. Συνδικαλιστικά αναδείχθηκε την περίοδο 1992-1994 στην ΠΟΕΔΗΝ, στο χώρο των νοσοκομειακών.
Σπούδασε κοινωνιολογία και τα τελευταία χρόνια απέκτησε μάστερ στο δημόσιο μάνατζμεντ. Είναι υπέρμαχος της δημιουργίας ενός επίλεκτου «Σώματος Ηγεσίας» στο Δημόσιο με γενικούς διευθυντές, των οποίων οι αρμοδιότητες θα άγγιζαν χαρτοφυλάκια υπουργών και γενικών γραμματέων υπουργείων και θα επιλέγονται με αυστηρά και αξιοκρατικά κριτήρια.
Μια φυσική ηγεσία στο Δημόσιο «αυτοτελώς καταξιωμένη, μακριά από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία και τις όποιες παρεμβάσεις». Αυτά υποστήριζε προ 10ετίας. Σήμερα δηλώνει απογοητευμένος, διαπιστώνοντας ότι «ακόμα κι όταν γίνονται εξαγγελίες για κριτήρια στελέχωσης με βάση τον επαγγελματισμό, η ιστορία των κομματικών, των πολιτευτών και όλων αυτών συνεχίζεται να μπλέκεται στην υπόθεση της δημόσιας διοίκησης. Και αυτό αναπαράγει το πελατειακό δίκτυο». Αιχμή, που προφανώς δεν εξαιρεί και την παρούσα κυβέρνηση.
Στις κατηγορίες ότι ο ίδιος εκφράζει τον σκληρό πυρήνα του ΠΑΣΟΚ στο Δημόσιο απαντά ότι ασχολήθηκε με τον συνδικαλισμό χωρίς παράλληλη κομματική ιδιότητα. «Δεν διατήρησα τη γραμματεία της ΠΑΣΚ και ακολούθησα τον κανόνα ότι στην ΑΔΕΔΥ δεν εφαρμόζεται καμία μονοπαραταξιακή απόφαση». Με μία ηχηρή εξαίρεση. Στη μάχη για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, το 2007 προκάλεσε αίσθηση με την τοποθέτησή του, ότι εάν βγει ο Βενιζέλος θα αποχωρήσει από το κόμμα. «Το θεώρησα μείζων ζήτημα», λέει σήμερα.
Επιμένει ότι κρατούσε πάντα αποστάσεις από το κόμμα: «Με τον σημερινό γραμματέα και τον προηγούμενο έχω βρεθεί μόνο κοινωνικά. Δεν είχα καμία επαφή ή συνεργασία για θέματα προώθησης αιτημάτων, διεκδικήσεων ή άλλα».
Πέρυσι είχε δηλώσει ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να παρευρεθεί η ΑΔΕΔΥ στην ομιλία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ. Το αποφάσισε μετά τη συνάντηση του πρωθυπουργού με τους κοινωνικούς φορείς. Τον είχε ρωτήσει εάν θα γίνουν νέες περικοπές. «Δεν πήρα απάντηση», θα πει. «Πώς αντιδράς; Σκύβεις το κεφάλι και λες δείρτε με;».
Πάντα ήταν σκληρός στις διεκδικήσεις σε ζητήματα μισθών. «Η συντριπτική πλειοψηφία του 85% δεν ενοχοποιείται για υψηλές απολαβές, ανεξάρτητα από το στρεβλό σύστημα στις επιδοματικές πολιτικές», επιμένει. Από τις μεγάλες στιγμές ήταν η στάση της ΑΔΕΔΥ στη μεγάλη κινητοποίηση των δασκάλων, αλλά και ένα δίμηνο προ των Ολυμπιακών Αγώνων, που ο ίδιος δήλωνε: «Εάν μας εξαναγκάσουν, θα εκδηλώσουμε απεργιακή κινητοποίηση ακόμα και μέσα στους Αγώνες». Ηταν οι ημέρες του ολυμπιακού επιδόματος...
Εξαρχής ήταν κατά του μνημονίου. Κατανοεί σήμερα την αποστροφή των πολιτών στις οργανωμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. «Το δικαιολογώ. Υπάρχουν καταστάσεις, που ο κόσμος βλέπει και τον απωθούν. Αλλά από την άλλη πλευρά, πιστεύω στην αναγκαιότητα των συλλογικών και οργανωμένων μορφών δράσης», τονίζει. Προβλέπει πάντως ότι η δύναμη των συνδικάτων θα εξακολουθήσει να φθίνει όσο επικρατεί η «λογική της ανάθεσης». Τι εννοεί; «Λέει ο άλλος: αγωνισθείτε! Δεν λέει ελάτε να αγωνιστούμε μαζί. Λέει φωνάξτε. Δεν λέει πρέπει να φωνάξουμε δυνατότερα...».
