Το πρώτο μου "επίσημο" ένσημο στο ΙΚΑ έχει εκδοθεί το 1995. Γράφω "επίσημο" γιατί θα μπορούσα να είχα και άλλα πιο νωρίς, όμως ποτέ το ελληνικό σχολείο δεν φρόντισε να διδάξει στους μαθητές του τη σημασία που έχουν μερικά λιγότερα χρήματα σήμερα, προκειμένου να συγκεντρώσει κανείς τα ένσημά του για τη μελλοντική του συνταξιοδότηση. Γενικώς το σχολείο ποτέ δεν καθοδήγησε τους μαθητές στο τι σημαίνει "ένσημο", ασφάλιση, ιατροφαρμακευτική παροχή, συνταξιοδοτικό σύστημα. Ακόμα προσπαθώ να καταλάβω τι νόημα είχε εκείνο το μάθημα του ΣΕΠ (Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός), που είχε εξελιχθεί σε ώρα χαβαλέ, αφού δεν παρείχε τέτοιου είδους πληροφορία. Βιώνοντας δε, τις σημερινές καταστάσεις, συνειδητοποιώ ακόμα περισσότερο τις εγκληματικές ελλείψεις αυτού του μαθήματος και πόσο χρήσιμο θα μπορούσε να ήταν αν γινόταν σωστά.
Από το 1995 συνεισφέρω λοιπόν στις κρατήσεις που γίνονται στους εργαζομένους για το ΙΚΑ. Σήμερα, συνολικά το ΙΚΑ "κρατάει" από το μισθό μου (εργαζόμενος και εργοδότης) το ποσό των 440 ευρώ κάθε μήνα ! Ποσό προφανώς υψηλό και που λογικά θα έπρεπε να είχε υψηλά επίπεδα ανταποδοτικής παροχής.
Μέχρι πριν λίγες ημέρες διέθετα ένα κυριολεκτικά "παρθένο" βιβλιάριο. Λευκό, χωρίς υπερβολή, του κουτιού. Δεν είχε τύχει να το χρησιμοποιήσω, αν και ομολογώ ότι απέφευγα επιμελώς την τρομακτική ταλαιπωρία που περνά ο καθένας μας στα ιατρεία του ΙΚΑ, δίνοντας το "παρών" πριν ξημερώσει για να πάρει νούμερο, χωρίς να λειτουργεί το τηλεφωνικό ραντεβού και χωρίς να υπάρχει επαρκές ιατρικό προσωπικό.
Κατά βάθος είχα προετοιμαστεί ψυχολογικά για την ταλαιπωρία, μιας και έπρεπε επιτέλους να χρησιμοποιήσω το βιβλιάριό μου. Χρειαζόμουν οφθαλμίατρο. Δεν περίμενα να τύχω παροχών ανάλογων των κρατήσεων, αλλά δεν είχα φανταστεί ότι θα αντιμετωπίσω και όσα ακολούθησαν. Δυστυχώς το ΙΚΑ Κορίνθου, εκτός από όλα τα άλλα, δεν έχει και οφθαλμίατρο. Έμαθα λοιπόν ότι ο ασφαλισμένος του ΙΚΑ, εκείνος που δίνει 440 ευρώ το μήνα (άλλοι δίνουν περισσότερα), έπρεπε να πάει στο Νοσοκομείο Κορίνθου για να τον δει οφθαλμίατρος, με ό,τι συνεπάγεται αυτό και δεν χρειάζεται να το εξιστορήσω. Κίνησα για το Νοσοκομείο. Εκεί με περίμενε μια ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη ! Για να μπει ο ασφαλισμένος του ΙΚΑ στο Νοσοκομείο πρέπει να πληρώσει "είσοδο" 5 ευρώ !!! Πληρώνεις δηλαδή κανονικά ΙΚΑ, δεν υπάρχει γιατρός που χρειάζεσαι, πρέπει να υποστείς την ταλαιπωρία ενός νοσοκομείου και να πληρώσεις και 5 ευρώ ! Η απόλυτη παράνοια του ελληνικού ασφαλιστικού συστήματος.
Περιμένοντας, θυμήθηκα ένα άρθρο που είχα γράψει στις 25 Ιουνίου 2008. Το θέμα του ήταν ότι η στατιστική τότε σύγκλιση της αγοραστικής δύναμης των Ελλήνων με εκείνη των Ευρωπαίων, ουσιαστικά εξανεμιζόταν στην πράξη, από την έλλειψη στοιχειωδών ασφαλιστικών παροχών υγείας, παιδείας κτλ. Το απόσπασμα είναι χαρακτηριστικό : "Αν είναι λοιπόν για ένα κρύωμα να πληρώνεις εισφορές στο Ι.Κ.Α., εισφορά στην ιδιωτική εταιρεία και τελικά να πληρώνεις 50 ευρώ επίσκεψη σε ένα ιδιωτικό ιατρείο, την οικονομική σύγκλιση στην πράξη δε θα τη βιώσουμε ποτέ. Προσθέτοντας σε όλα αυτά και τομείς όπως η εκπαίδευση όπου η αιμορραγία για τον Έλληνα πολίτη έχει αποκτήσει αιμοφιλικά χαρακτηριστικά, τότε είναι αδύνατο για μια οικογένεια να τα φέρει άνετα βόλτα ακόμα και με 2 μισθούς πάνω από το μέσο όρο της Ευρώπης".
Σήμερα που όλα είναι χειρότερα απ' ότι τότε, σε μια εποχή ασύλληπτης φοροεπιδρομής, μείωσης των εισοδημάτων και αφανισμού των μισθωτών, των συνταξιούχων και των μικρομεσαίων, τα πράγματα δυστυχώς είναι ακόμα χειρότερα στο επίπεδο των παροχών υγείας.
Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των ασφαλιστικών ταμείων και ιδιαίτερα του ΙΚΑ, πρέπει άμεσα να αποτελέσει εθνικό στοίχημα, να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να μπορέσει να απορροφήσει λίγη από την βάρβαρη οριζόντια περικοπή των εισοδημάτων. Τα ελληνικά νοικοκυριά και ιδιαίτερα εκείνα που έχουν παιδιά, βρίσκονται σε οικονομικό αδιέξοδο. Τουλάχιστον ας φροντίσει η πολιτεία να παράσχει τα στοιχειώδη για τα οποία πληρώνεται γενναία και τα οποία οι περισσότεροι ασφαλισμένοι τα διεκδικούν αραιά και περιστασιακά.
Όσα συμβαίνουν με το ΙΚΑ αποτελούν ντροπή για μια σύγχρονη κοινωνία και προσβάλουν τους ασφαλισμένους του. Στην Κόρινθο δε, επιτέλους, ας περάσουμε στο επόμενο στάδιο από τη συμπαθέστατη γιαγιά που "κανονίζει" τα νούμερα στις 4 το πρωί.
Αν ο λαός είχε τις στοιχειώδεις παροχές σε υγεία και παιδεία, ίσως να ήταν και διαφορετική η στάση των Ελλήνων απέναντι στο συμμάζεμα που χρειάζεται η ελληνική οικονομία. Με αυτές τις συνθήκες όμως, οι Έλληνες ξέρουν ότι τίποτα δεν είναι έτσι όπως θα έπρεπε και έτσι όπως επιβάλει ο νόμος. Γι' αυτό και υπάρχει τρόμος, ανησυχία, αβεβαιότητα, ανασφάλεια. Γι' αυτό και πάνε οι τεράστιες θυσίες, όλες, χαμένες ...
Βασίλειος Μπαλάφας
Πτυχιούχος Τηλεπληροφορικής & Διοίκησης – ΤΕΙ Ηπείρου
MSc in Data Communications – U of Kingston/Τμήμα Αυτοματισμού ΤΕΙ Πειραιά
Μέλος Πολιτικής Επιτροπής Νέας Δημοκρατίας
