Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,
Η πρωτοβουλία του πρωθυπουργού, να ενημερωθεί η Βουλή των Ελλήνων και μέσω αυτής ο ελληνικός λαός, για τις εξελίξεις στη Λιβύη και για τη στάση που επέλεξε η ελληνική κυβέρνηση -κάτι που ζήτησε η Νέα Δημοκρατία στο Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής της Παρασκευής-, μας δίνει σήμερα τη δυνατότητα να αποσαφηνίσουμε όλοι σε αυτήν την αίθουσα, τις θέσεις και τις αρχές μας, για την εξωτερική πολιτική της χώρας μας.Και αυτό μπροστά σε ένα νέο τοπίο που διαμορφώνεται και που μας θυμίζει τις ανατροπές και τις ανακατατάξεις, που συνόδευσαν την κατάρρευση του σοβιετικού μπλοκ και των καθεστώτων της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης.
Πριν από λίγες ημέρες, στη Σύνοδο των ηγετών του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, στο Ελσίνκι, ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς, με την παρέμβασή του, περιέγραψε με σαφήνεια το νέο περιβάλλον και πρότεινε συγκεκριμένες πολιτικές, με άξονα τη μετάγγιση της ευρωπαϊκής δημοκρατικής εμπειρίας στις χώρες της Βορείου Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, την αποτροπή ανεξέλεγκτου μεταναστατευτικού ρεύματος προς τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου και την ουσιαστική στήριξη των εξεγερθέντων δημοκρατικών πολιτών.
Η Ελλάδα, κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι, παρά τη δυσμενή συγκυρία που βιώνει, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, οφείλει, με ευθύτητα, εντιμότητα και συνέπεια, να δηλώνει παρούσα στις εξελίξεις, να τιμά τις συμβατικές της υποχρεώσεις, να δηλώνει έμπρακτα τη δημοκρατική και φιλελεύθερη στάση της και να αξιοποιεί τα στρατηγικά της πλεονεκτήματα, σε συνδυασμό με τις παραδοσιακά βαθιές και σταθερές σχέσεις με τον αραβικό κόσμο, του οποίου έχει αποδειχθεί αξιόπιστος συνομιλητής.
Η Ελλάδα, ούτε μικρή, ούτε αδύναμη είναι.
Καμιά φορά την μικραίνουν οι πολιτικές και την αποδυναμώνει η εσωστρέφειά της.
Η πολιτική μας παρουσία, σε ένα καινούργιο τοπίο που διαμορφώνεται στη Μεσόγειο, πρέπει να είναι απαλλαγμένη από φοβικά στοιχεία, συνάμα δε, να είναι και κρυστάλλινη.
Η χώρα μας έχει στο παρελθόν υποφέρει από καταστάσεις σαν και αυτές που βιώνουν οι πολίτες της Λιβύης. Έχει ζήσει και πολεμήσει, κατακτητές, δικτάτορες, διεθνείς και εσωτερικούς πολέμους.
Όπως, όμως, όλοι οι αγώνες για την απόκτηση της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, μοιραία προκαλούν, κατά την εξέλιξή τους, θύματα, δυστυχία και αδικίες.
Επιφέρουν αστάθεια, εντάσεις, εμφυλίους σπαραγμούς, διεθνείς συρράξεις.
Προκαλούν συγκρούσεις οικονομικών και στρατηγικών συμφερόντων.
Και αυτό είναι το σκηνικό που βιώνει η περιοχή μας, αυτόν τον καιρό.
Η Ελλάδα, ορθά, είναι παρούσα στις εξελίξεις του γεωπολιτικού μας περιβάλλοντος.
Η χώρα, αξιοποιώντας τη θέση της, οφείλει να επιδιώξει, πέραν των άλλων και τη διπλωματική συμβολή της, ώστε να ανοίξει δίαυλος επικοινωνίας με τους συντελεστές των εξελίξεων στη Λιβύη και την ευρύτερη περιοχή, αλλά και να επαγρυπνεί για τις κυοφορούμενες αλλαγές.
Ο ρόλος της μπορεί και πρέπει να είναι εποικοδομητικός.
Η Ελλάδα, ορθά, στηρίζει την εφαρμογή του ψηφίσματος του Συμβουλίου Ασφαλείας και παρέχει διευκολύνσεις στις Συμμαχικές Δυνάμεις, λειτουργώντας υποστηρικτικά στα σχέδια που εφαρμόζονται και, όπως δήλωσε χθες ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, δεν επιχειρεί στρατιωτικά.
Δεν ενεργεί μόνο ως συνεπής εταίρος μιας πολιτικοστρατιωτικής συμμαχίας.
Ενεργεί ως χώρα, παράγοντας σταθερότητας στην περιοχή, που έχει πλήρη συνείδηση του διαχρονικού ιστορικού της ρόλου στη Μεσόγειο, στην Ευρώπη και τον κόσμο.
Το ρόλο αυτό, οφείλει να τον διεκδικεί συνεχώς.
Γιατί η Ελλάδα έχει εμπεδωθεί στη συνείδηση του κόσμου ολόκληρου ως κοιτίδα του δημοκρατικού πολιτισμού, της ελευθερίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι σύμβολο αντίστασης στον αυταρχισμό και τον ολοκληρωτισμό.
Πέρα και πάνω, από την όποια, άμεση ή έμμεση, συμμετοχή μας στην επιχείρηση της Λιβύης, αυτό είναι το μήνυμά μας προς τον επαναστατημένο λαό της Λιβύης, αλλά και προς τους άλλους λαούς που αυτόν τον καιρό εξεγείρονται, διεκδικώντας την πολυπόθητη δημοκρατία.
Και αυτό, εκτιμάται σήμερα, αλλά περισσότερο θα εκτιμηθεί στο μέλλον, από τον ίδιο το λαό της Λιβύης.
Γιατί, η εξωτερική πολιτική, έχει ως ένα εκ των θεμελίων της την ιστορία και τους στόχους που θέτει στην υπηρεσία του εθνικού συμφέροντος, αλλά αποδίδει, σε βάθος χρόνου.
Οι λαοί, όπως και εμείς τότε στη δικτατορία, όσο και αν δεν είναι συγκρίσιμα τα ιστορικά μεγέθη, δεν ξεχνούν.
Και μην μας πει κανείς, ότι η παρέμβαση στο δικτατορικό καθεστώς των Συνταγματαρχών, για να απελευθερωθούν, ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Μίκης Θεοδωράκης, η Αμαλία Φλέμινγκ, και άλλοι αγωνιστές της δημοκρατίας, συνιστούσε, τότε, παρέμβαση στα εσωτερικά μιας άλλης χώρας.
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,
Μπορεί κάποιες επιλογές μας, να έχουν βραχυπρόθεσμο κόστος, αλλά εάν είναι συντεταγμένες στην εθνική στρατηγική μας, σίγουρα έχουν όφελος, σε βάθος χρόνου.
Είναι αλήθεια, ότι η Διεθνής Κοινότητα καθυστέρησε.
Το Συμβούλιο Ασφαλείας, άργησε ν΄ αποφασίσει και η Ευρώπη δεν πήρε καμία απόφαση, λόγω της γνωστής στάσης της Γερμανίας.
Ο Αραβικός Σύνδεσμος, παρά τις διακυμάνσεις που συνόδευσαν την αρχική του θέση, έδειξε το δρόμο. Ωστόσο, τη στιγμή αυτή, μόνο μία χώρα συμμετέχει, το Κατάρ, ενώ την ίδια στιγμή όλη η περιοχή βρίσκεται σε πολιτική και κοινωνική αναταραχή, οι δε κυβερνήσεις που καλούνται να συμμετέχουν, αμφισβητούνται από τους λαούς τους.
Αυτό απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή από τη Διεθνή Κοινότητα.
Εδώ να σημειωθεί, ότι προβληματισμό έχει προκαλέσει η αδυναμία συνεννόησης και στους κόλπους της Ατλαντικής Συμμαχίας για τον καθορισμό του σκοπού των επιχειρήσεων και τη συμμετοχή των χωρών.
Πριν από λίγο το ισπανικό κοινοβούλιο, ψήφισε τη συμμετοχή της χώρας στις στρατιωτικές επιχειρήσεις.
Σε αντίθετη κατεύθυνση, η Μόσχα, ζήτησε την άμεση παύση του πυρός και τη διεξαγωγή διαπραγματεύσεων.
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,
Ήδη, από καιρό επισημάναμε την ανάγκη να κινηθούν πιο γρήγορα οι διαδικασίες. Παρόλα αυτά, η διεθνής έννομη τάξη οφείλει να συνεχίσει τις προσπάθειές της, γιατί στο ενδεχόμενο που δεν τελεσφορήσει η όλη προσπάθεια, τότε το κόστος για τη Διεθνή Κοινότητα θα είναι μεγάλο, ενώ θα βάλει σε μακρά περίοδο αστάθειας, αβεβαιότητας και αναταραχής, την ευρύτερη περιοχή, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε επικίνδυνες και ανεξέλεγκτες εξελίξεις.
Εδώ που φτάσαμε, δεν μπορούμε πλέον να γυρίσουμε πίσω.
Απαιτείται συγκροτημένο, ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης.
Όλες οι χώρες έχουν ηθική και συμβατική υποχρέωση να συμβάλλουν στην κατάρτισή του και στην εξεύρεση εξόδου, με σκοπό την εμπέδωση των δημοκρατικών θεσμών στη Λιβύη και ενός περιβάλλοντος ασφάλειας και σταθερότητας στην περιοχή.
Και εσείς, κύριε Πρωθυπουργέ, σε αυτό θα πρέπει να κατευθύνετε την πολιτική παρέμβαση της χώρας μας, στο επικείμενο Συμβούλιο Κορυφής των Βρυξελλών σε δύο ημέρες από τώρα.
Η Ελλάδα δεν πρέπει να είναι ουραγός των εξελίξεων αλλά δύναμη πρωτοβουλίας, με συγκεκριμένες προτάσεις και ξεκάθαρες θέσεις.
Εμείς, οφείλουμε να κινηθούμε αυστηρά, στο πλαίσιο της απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας 1973 (2011). Οι δε δράσεις, και οι ενέργειές μας να είναι προέκταση της διεθνούς νομιμότητας και μόνον.
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,
Δεν ταιριάζει στη χώρα μας, κοιτίδα της Δημοκρατίας, την Ελλάδα των πολιτών του κόσμου, ο χαρακτηρισμός, του «επιτήδειου ουδέτερου», αλλ’ ούτε και του «μεγάλου ασθενούς», κύριε Πρωθυπουργέ.
Δεν υπηρετούμε, ούτε διαφυλάσσουμε τα συμφέροντά μας με το να κρυβόμαστε, να φοβόμαστε ή να επιχειρούμε να δώσουμε αμφίσημες ιδεολογικές εξηγήσεις, στην εφαρμογή του διεθνούς δικαίου, και των αρχών που διέπουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον ανθρωπισμό.
Η χώρα μας, ανεβάζει τη σημασία του ρόλου της στις εξελίξεις και τυγχάνει σεβασμού και αναγνώρισης, όταν αποφασίζει να βγει με θάρρος, τόλμη και ειλικρίνεια στη διεθνή σκηνή.
Είμαστε μια μετρήσιμη δύναμη, υπολογίσιμη και αξιοσέβαστη. Φτάνει αυτό να το επιδιώκουμε και να το δείχνουμε.
Η παράταξή μας, η Νέα Δημοκρατία, είχε πάντα ως αρχή της, τη διαύγεια, τη συνέπεια και την εντιμότητα στα θέματα της εξωτερικής μας πολιτικής. Και αυτή η στάση αρχής, πάντα δικαίωνε τις επιλογές της.
Σε αυτό το πνεύμα και με παρεμβάσεις διορατικές, ο Αντώνης Σαμαράς, βρίσκεται από χθες στις Βρυξέλλες.
Στην πρώτη γραμμή της εθνικής προσπάθειας.
Εκπροσωπεί και στηρίζει την Ελλάδα σε όλα τα επίπεδα, επιδιώκοντας στην επικείμενη συνάντηση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, η πλειοψηφία των οποίων σήμερα κυβερνά την Ευρώπη, να επαναφέρει τη χώρα μας στο επίκεντρο του ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος και του διεθνούς γίγνεσθαι.
Το εθνικό συμφέρον, επιβάλλει η Ελλάδα, να συνεχίσει το δικό της, εποικοδομητικό ρόλο, που διαδραματίζει στην περιοχή, παραμερίζοντας τις όποιες καλές διαπροσωπικές σχέσεις, που σε κάποια στιγμή μπορεί να καλλιεργήθηκαν στο παρελθόν με ηγέτες, των καθεστώτων της Μεσογείου.
Τη στάση μας καθορίζει η διεθνής νομιμότητα, η ηθική και πάνω από όλα το εθνικό συμφέρον.
Μπορούμε να κερδίσουμε από τις εξελίξεις αυτές, τηρώντας τις συμβατικές μας υποχρεώσεις που απορρέουν από τη συμμετοχή μας στους διεθνείς οργανισμούς.
Οφείλουμε να προστατεύσουμε, στην κρίσιμη αυτή οικονομική συγκυρία, τον ελληνικό τουρισμό, πολύτιμη πηγή εισοδήματος για τη χώρα μας, αλλά και την αξιοπρέπεια και την εικόνα της Ελλάδας.
Οφείλουμε να προστατεύσουμε τη χώρα μας από το μεταναστατευτικό κύμα, μία ορατή απειλή στην περιοχή. Η χώρα μας, δεν αντέχει άλλους μετανάστες.
Ειδικά για το ζήτημα αυτό, τώρα είναι η ώρα, να ζητήσουμε τη συνδρομή του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τώρα, που η Ελλάδα συμβάλλει στη διεθνή προσπάθεια, διαθέτοντας τις βάσεις της, στη Σούδα, στο Άκτιο, στον Άραξο και στην Ανδραβίδα.
Μην αφήσουμε αναξιοποίητη καμία ευκαιρία. Διότι οι δεσμεύσεις που αναλαμβάνουμε, ως χώρα και ως Έθνος, είναι πολύ σημαντικές.
Είμαστε πολύ κοντά στο κέντρο των στρατιωτικών επιχειρήσεων.
Αυτή τη στιγμή, οι αεροπορικές και ναυτικές δυνάμεις προσπαθούν να εμποδίσουν τις δυνάμεις του Συνταγματάρχη Καντάφι, από τη συνέχιση της σφαγής του ίδιου του λαού του, «χωρίς έλεος», όπως ο ίδιος δήλωσε.
Αυτή είναι εξάλλου, η ηθική βάση του ψηφίσματος του Συμβουλίου Ασφαλείας, που είναι και το νομικό υπόβαθρο της επιχείρησης.
Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,
Η σημερινή συζήτηση, εύχομαι να αποδειχθεί χρήσιμη και το κυριότερο να συμβάλει, όχι μόνο στο να ενημερωθεί η κοινή γνώμη της χώρας μας, αλλά και το ίδιο σημαντικό να κατανοήσουμε μεταξύ μας τις θέσεις των πολιτικών κομμάτων και να συμβάλουμε στη διαμόρφωση μίας εθνικής στάσης, η οποία θα συνεκτιμά όλες τις παραμέτρους και θα ενισχύει το κύρος και το ρόλο της Ελλάδος στην ευαίσθητη περιοχή μας, συνάμα δε, θα την καθιστά και παράγοντα σταθερότητας, ασφάλειας, συνεργασίας στον ευρωπαϊκό νότο και στη Μεσόγειο.
Η Νέα Δημοκρατία, συνεπής στις αρχές της και χωρίς να διολισθαίνει στο λαϊκισμό και την ανευθυνότητα, δηλώνει σήμερα με τη στάση της, την εθνική ευθύνη που διαχρονικά διακρίνει τις θέσεις της για την εξωτερική πολιτική, με μόνον οδηγό της το εθνικό συμφέρον, το Διεθνές Δίκαιο και τις δημοκρατικές αξίες και αρχές, που η φιλελεύθερη παράταξη με συνέπεια υπηρετεί