Το συνεχή διχασμό επαίρεται ότι θα αναγγείλει σήμερα το
βράδυ ο Έλληνας Πρωθυπουργός, το προνόμιο του ελληνισμού. Κάθε δημοψήφισμα έχει
ένα ΝΑΙ και ένα ΟΧΙ ό,τι ακριβώς χρειάζεται για το διαίρει και βασίλευε των αποικιοκρατών.
Ασφαλώς ο μανδύας της λαϊκής έκφρασης θα σκεπάσει σήμερα το βράδυ το ύπουλο σχέδιο
επιβολής στην πολιτική της κοινής γνώμης
που θα διαμορφώνεται από τους επίδοξους νόμιμους «καναλάρχες» με τα παράνομα
χρήματα της αλλοδαπής. Δεν είναι τυχαίο ότι ανεξέλεγκτοι φορολογικά
επιχειρηματίες λόγω των διεθνών δραστηριοτήτων τους αποτελούν τους μοναδικούς
πρόθυμους επενδυτές στη χώρα με ό,τι αυτό σημαίνει.
Η Κυβέρνηση δεν χρειάζεται τη γνώμη του λαού. Χρειάζεται
να δείχνει τόλμη και έγνοια για το λαό. Το λαό τον ακούει κάθε τέσσερα χρόνια, με την ψήφο
του. Αυτό που θέλει αυτό παίρνει, αυτό που του αξίζει. Μία συνεχής
οπερέτα και χοροί στο Σύνταγμα όπως μετά το περσινό δημοψήφισμα φιάσκο, το
μόνο που θα εξυπηρετεί θα είναι ο κοινωνικός αποπροσανατολισμός και η πολιτική
ιδιοτέλεια. Το πιθανότερο η πολιτική ανωμαλία και ένα μέσο εκβιασμού και
εμποδίων της πολιτικής εξουσίας για την αποφυγή μακρόπνοων αλλαγών.
Είναι απελπισμένες οι προσπάθειες τόσο μέσα από το
Κοινοβούλιο όσο και μέσα από το λαό τώρα για την εγκαθίδρυση της προεδρικής
δημοκρατίας, της γερουσίας και της αλλοίωσης της ώριμης πια ελληνικής
δημοκρατίας. Το παρακράτος δεν έχει πια τα ερείσματα που παρελθόντος στα
πολιτικά κόμματα και τα περισσότερα έχουν υποστεί διύλιση εξοστρακίζοντας τα
κοινωνικά μιάσματά τους κατά βάση καταχραστές του δημοσίου χρήματος.
Αυτός είναι ο αυτοσκοπός που η Κυρία της Ευρώπης
προσπαθεί εδώ και μήνες να επιβάλλει ένα πολιτικό πραξικόπημα με διάφορα αποτυχημένες
απόπειρες για τη διασφάλιση των ολοένα και μειούμενων συνεργατών της στο κοινωνικό
γίγνεσθαι. Μόνο οι δημοκρατικές εκλογές με το ισχύον σύστημα όποτε γίνουν αυτές
μπορούν να φέρουν τη λύτρωση του λαού εφόσον αυτός αποφασίσει να σωθεί και να
προκόψει. Ειδάλλως με αιώνια Μνημόνια και ψήφο στο λαϊκισμό, στηριζόμενοι σε μία
ζωή σε λαθρομετανάστες, κρατική διαφήμιση και παρασιτισμό, διεθνή επαιτεία και
ζωή μεσαζόντων, μόνο φτώχεια και εξαθλίωση και πολιτικές εκτροπές μπορούμε να
απολαμβάνουμε ως καταδικασμένος λαός.
Αν αλλάξει ο Αλέξης Τσίπρας καλώς για τον ίδιο και το λαό,
αν δεν αλλάξει πάλι καλώς για το λαό που θα αλλάξει και θα τον αλλάξει. Δεν χρειάζονται δημοψηφίσματα, απλά ψηφίσματα...
