Στον
ανώτατο
πολιτειακό άρχοντα καταφεύγει ο Αλέξης Τσίπρας για να εξασφαλίσει την
έξοδο
διαφυγής του και την πολιτική παραμονή του στην επόμενη ημέρα της
Ελλάδας. Ένα νεύμα
συγκατάβασης, συνεργασίας και συνενοχής από τους υπόλοιπους πολιτικούς
αρχηγούς σήμερα το βράδυ στον κήπο του Μεγάρου με άφθονο κρασί και
σαμπάνια θα είναι
αρκετό για να εξαγγείλει αύριο από το περιστύλιο της Βουλής την
πολυπόθητη διαφυγή
του στα μέσα του Σεπτέμβρη, στις 17 Σεπτέμβρη 2016.
Αν και γνωρίζει ότι οι έτοιμες λύσεις της κυβέρνησης
τεχνοκρατών, της οικουμενικής συνέργειας
και της ακυβερνησίας έχουν χαθεί εξαιτίας της
σθεναρής αντίστασης των κομμάτων και των προσωπικοτήτων μεταρρύθμισης
της χώρας, του Κυριάκου Μητσοτάκη, της Φώφης Γεννηματά και του Σταύρου
Θεοδωράκη, ακόμα
ελπίζει ότι θα βρει τη λύση να αποφύγει τις συνέπειες από την
καταστροφική
εθνική στρατηγική του επί 16 μήνες.
Ο
χρόνος τελειώνει Γάλλοι, Γερμανοί και Τούρκοι πλέον δεν μπορούν να
συνεισφέρουν
στη διατήρηση του ελληνικού καθεστώτος που μέσα από την προπαγάνδα, τους
επικοινωνιακούς εκβιασμούς, τους λαθρέμπορους, τους λαδωμένους δημοσίους
υπαλλήλους, τους επίορκους λειτουργούς και τις αναβολές της δημοκρατίας
επιβίωσε και μεγαλούργησε επί δεκαετίες και 7 χρόνια Μνημονίων εις βάρος του απλού λαού και των αγέννητων Ελλήνων. Οι φιλοπόλεμοι Τούρκοι στρατηγοί δεν επικράτησαν και ο Ερντογάν δεν δέχτηκε να πάει στη Σύμη
για να προκαλέσει το ζητούμενο, οπότε όλα τα χαρτιά της κυρίας της Λωζάννης έχουν
καεί. Η ανεύθυνη υπεύθυνη της βίαιης ανατροπής του Αντώνη Σαμαρά το Δεκέμβιο 2014, πλέον δεν εισακούεται
ορθώς και ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει διστακτικός στην πολιτική του αυτοκτονία.
Τα τελευταία του χαρτιά τα διχαστικά
δημοψηφίσματα και οι επικοδομητικές ψήφοι δυσπιστίας στον εαυτό του είναι και αυτά καμένα.
Η αποποίηση των ευθυνών που επιχειρεί μέσα από την υποτιθέμενη λαϊκή κυριαρχία
είναι εμφανής και ο πολιτικός αυτοσκοπός του δεν είναι άλλος από τον πολιτικό και κοινωνικό
διχασμό, τη νομιμοποίηση της απραξίας του. Αλίμονο αν αλλοιωθεί η δημοκρατία με
την τετραετή ανάληψη της εξουσίας και ευθυνών μέσα από ένα έγκυρο κα αξιόπιστο
προεκλογικό πρόγραμμα και την ψήφο των πολιτών από κομμουνιστικές ουτοπίες τηλεσόου που θα επιφέρουν αναστάτωση
και σύγχυση. Αν η Κυβέρνηση εκλέγεται
και ασκεί την εξουσία ρωτώντας κάθε φορά το λαό δεν υπάρχει ο λόγος για τη
δημοκρατία, τα πολιτικά κόμματα και τους υπεύθυνους ηγέτες. Το θυμικό και τα
επικοινωνιακά σόου που χειραγωγούν τις μάζες δεν ενέχουν ευθύνες και άσκηση εξουσίας. Δεν είναι δημοκρατία
αλλά η εκ των έσω ανατίναξή της.
Όσο
για την αναβάθμιση του ρόλου του Προέδρου της Δημοκρατίας, ένα
συμβολικό πρόσωπο που αντικατέστησε τον ξενόφερτο Βασιλιά, καθιστώντας
το Κοινοβούλιο διακοσμητικό,
στοχεύει στον ίδιο σκοπό, τη μετατροπή των κομμάτων σε καλοπληρωμένους
κομπάρσους
που θα υποβάλλουν γονυπετώς τα σέβη τους στην προεδρική βασιλεύουσα
αριστοκρατία. Ενδεχομένως και την υποταγή τους σε μία Κυβέρνηση μη
εκλεγμένη
από το λαό αλλά στα σκοτεινά λαγούμια του παρακράτους.
Είναι
κατανοητή
η απέχθεια και η υπερπροσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα να αποφύγει το
μοιραίο, το τρίο Μοσκοβισί, Σόιμπλε και Λιου, να τηρήσει την υπογραφή
του, αλλά ο σοφός λαός λέει "όπως έστρωσες θα κοιμηθείς". Οι τακτικές
του
αλησμόνητου Κώστα Καραμανλή που την περασμένη δεκαετία ανοιγόκλεινε τη
Βουλή
κατά το δοκούν και στο τέλος εγκατάλειψε τη χώρα για να μην αντικρίσει τα ανομήματά
του είναι ξεπερασμένες. Αν επαναληφθούν αυτή τη φορά σύντομα οι καταστροφικές
συνέπειές τους θα φέρουν και την ετυμηγορία των δικαστών για τα εθνικά
εγκλήματα.
Δουλειά,
αξιοκρατία,
ανταγωνισμός, όραμα και ομοψυχία είναι το μυστικό επιβίωσης του
πολιτικού Αλέξη Τσίπρα
και κάθε άλλη εθνική επιζήμια έμπνευση θα έχει ακριβώς το ίδιο
αποτέλεσμα για
τον ίδιο όπως οι προηγούμενες. Την πολιτική του ήττα και εξαφάνιση. Δεν
υπάρχει χώρος στην Ελλάδα για μαρξιστικές θεωρίες ισοπέδωσης των πολιτών.
Ο Έλληνας είναι μοναδικός και αυτάρκης και κάθε απόπειρα ομογενοποίσης
προς τα κάτω είναι πραξικοπηματική και θα λάβει την απάντησή της.
Αν μπορεί να φορέσει γραβάτα καλώς, αλλιώς να βγάλει και το κοστούμι του πριν είναι αργά αντικρίζοντας τους ρακένδυτους Άθλιους των Αθηνών.
Ες αύριο
λοιπόν τα νεώτερα και σπουδαιότερα…
