Του Δημοσθένη Δαββέτα
Κατα το σύνδρομο της Στοκχολμης ,ο απαχθείς , παρά των διαφορετικών μορφών "βιασμούς" που υπέστη από τον απαγωγέα, δένεται μαζί του σε βάθος καιρού και, όχι μόνο αφήνει πίσω σιγά σιγά το αρχικό σοκ και θυμό του αλλά επιπλέον αγαπά τον βιαστή του και δεν μπορεί στο εξής να τον αποχωριστεί. Τον έχει κάνει αναπόσπαστο μέρος της ζωής του.
Μια τέτοια περίπου σχέση ( σ'ελευθερη ερμηνεία)αναπτύχθηκε μεταξύ του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και του Γιαν(ν)η Βαρουφάκη.(συγγνώμη για το δεύτερο ν δεν μουναι εύκολο να το αποβάλλω). Ο Γερμανός υπουργός οικονομικών υπήρξε πάντα σκληρός επικριτής της Ελληνικής οικονομίας .
Σε σημείο που, ακόμη κι αν έλεγε
κάτι σωστό, κανείς Έλληνας δεν τον άκουγε θετικά. Όλοι έβλεπαν το
αγέλαστο κι άγριο πρόσωπο με το βλοσυρό βλέμμα του Γερμανού που, όντας Γερμανός
θύμιζε σε πολλούς την βία του πολέμου . Ακόμη κι η αναπηρία του που θα μπορούσε
να μετριάσει την αντί-Σόιμπλε αντίδραση δεν βοήθησε μιας και στα μάτια του
κόσμου φαντάζει ως ο "βιαστής" του λαού. Όταν λοιπόν βρέθηκε απέναντι
του ο " ενσαρκωτης" της υπεράσπισης των βιασμενων Ελληνων, ο
Για(ν)νης Βαρουφακης συνέβη το εξής: ο ναρκισσισμός του Βαρουφάκη ο τόσο
έντονος τον οδήγησε να νοιώσει οργή και θυμό εναντίον του Γερμανου. Ως
"βιασμένος" μίσησε τον "βιαστή" του . Και ταυτόχρονα
θαύμασε την δύναμη του εχθρού. Το μίσος έγινε θαυμασμός και σταδιακά έγινε
αγάπη . Έφτασε να τον εκθειάσει λέγοντας πως μόνο εκείνος κι ο εαυτος του
(βέβαια) είναι οι πιο σπουδαίοι παγκοσμίως στα οικονομικά. Μετά από αυτό τον
Έρωτα Σόιμπλε - Βαρουφακης πορεύτηκαν μαζί. Κι οι δυο τους έκαναν τα πάντα για
να πραγματοποιηθεί το Grexit ,για να οδηγηθεί η Ελλαδα στην δραχμή. Από
πρόσφατες δημοσιογραφικές πηγές αμφότεροι εργάστηκαν μεθοδικά στα υπουργεία
τους για την έξοδο της Ελλάδας από το Ευρώ. Το plan B του Σόιμπλε ήταν και το
plan B του Βαρουφάκη . Το παράλληλο νόμισμα , ιδέα αγαπητή στον Σόιμπλε ήταν
επίσης ιδέα αγαπητή του Γιαν(ν)η ο οποίος δεν κοκκινίζει από ντροπή καθόλου να
το επαναλαμβάνει καθε λίγο στις εφημερίδες . Γιατί όλοι οι σοβαροί άνθρωποι
λένε ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη καταστροφή της χώρας από την έξοδο από το κοινό
ευρωπαϊκό νόμισμα. Όμως σε τέτοιες στιγμές όπως αυτή των Σόιμπλε -Βαρουφάκη
προέχει ο "έρωτας "τους . Στην περίπτωση τους δεν κρύβεται και δεν
κρύφτηκε ποτέ. Αναπτύχθηκε κι αναπτύσσεται γρήγορα και ορμητικά. Και φαίνεται
να καταλήγει σε "σχέση " τύπου σύνδρομο Στοκχολμης. Υπάρχει όμως κάτι
που πρέπει να προσεχθεί: ο "βιασθεις" μπορεί να απενοχοποιήσει τον
βιαστή. Που στην δίκη μας περίπτωση σημαίνει ότι η Ελλαδα μπορεί να ξεχάσει τον
βιασμό της. Όχι. Η χώρα μας δεν είναι κτήμα των δραχμολαγνων. Δεν είναι κτήμα
τζογαδόρων. Και πρέπει να ‘χει ζωντανή την μνήμη της για να πετύχει στο μέλλον.
Δημοσθένης Δαββετας
άρθρα του Δημοσθένη Δαββέτα όπως δημοσιεύθηκαν στον Ελεύθερο Τύπο και στο Παρασκήνιο.
