Όταν τα ακριτικά μας νησιά που αποτελούν εθνικούς προμαχώνες
και πυρήνες της τουριστικής μας οικονομίας έχουν αλλοιωθεί στη σύνθεση του
πληθυσμού τους και δεν κηρύσσεις κατάσταση έκτακτης ανάγκης, κάτι γίνεται
λάθος.
Όταν έχει αλλάξει ο υγειονομικός χάρτης της χώρας σου τα
τελευταία χρόνια και δεν αντιδράς, είναι κάτι ύποπτο.
Όταν ως Κράτος τελικά δεν γνωρίζεις πόσοι και ποιοι παράνομοι μετανάστες
βρίσκονται στο έδαφός σου και με τι ασχολούνται, τότε είσαι άξιος της μοίρας
σου. Ίσως και να μην θες να είσαι Κράτος.
Το φαινόμενο εισροής αναρρίθμητων ανθρώπων στα ευρωπαϊκά
εδάφη είναι γεγονός που οφείλεται στις απάνθρωπες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες
που κυριαρχούν στη Βόρεια Αφρική, Μέση Ανατολή, και ανατολικότερα και δεν πρόκειται
να σταματήσει τα επόμενα χρόνια. Αυτό είναι ένα γεγονός.
Πάνω στην ανθρώπινη ανάγκη έχει στηθεί ένα εμπόριο και άγνωστες άλλες
δράσεις. Εμπόριο στο οποίο αναμφισβήτητα δραστηριοποιούνται και Έλληνες πατριώτες.
Η
Ελλάδα ως ευρωπαϊκό και δημοκρατικό Κράτος, στο βαθμό
που είναι, οφείλει να αντιμετωπίσει το γεγονός ακαριαία και οργανωμένα
με όλες τις
δυνάμεις της και χωρίς ιδεοληψίες. Το τι ορίζει μία κοινωνία ως απειλή
είναι συγκεκριμένο και η μεταπολιτευτική τακτική της αδιαφορίας μπορεί
να επιφέρει τραγικά αποτελέσματα. Αν δεν αντιδράσει και σε αυτή την
ανωμαλία ως
εθνική απειλή η Κυβέρνηση, θα αναγκαστεί σύντομα να υποδεχτεί ξένες
δυνάμεις στο έδαφός της που
θα την υποκαταστήσουν και θα το υλοποιήσουν ως παγκόσμια πλέον
ανθρωπιστική και όχι μόνο απειλή.
Η τακτική της οικουμενικής Κυβέρνησης Τσίπρα να εξορκίζει
και αυτό το θέμα ως αποκλειστικά ευρωπαϊκό, πετώντας την μπάλα στην κερκίδα, αποτελεί προσβολή προς την κοινωνία μας
και κυρίως δεν επιλύει τις ολοένα και επιδεινούμενες κοινωνικά και εθνικά συνθήκες.
Το
πρώτο που πρέπει να γίνει είναι η εμπλοκή όλων των
οργανωμένων δομών του Κράτους ανάλογα με το βαθμό και την ένταση του
φαινομένου
σε μία πολιτικό-στρατιωτική αντιμετώπιση του φαινομένου. Είναι
μαθηματικά
βέβαιο ότι σύντομα δεν θα μπορούν οι ειρηνικές δυνάμεις ασφαλείας της
χώρας να
ανταποκριθούν στις απαιτήσεις, αν δεν συμβαίνει ήδη αυτό. Επίσης η
αποκλειστική ενασχόλησή τους με αυτό το θέμα τούς εξαιρεί de facto από
όλα τα άλλα έργα τους, ζωτικής σημασίας για μία κοινωνία.
Το
κυρίαρχο ζήτημα είναι ασφαλώς η άμεση καταγραφή των ανθρώπων
που εισέρχονται στο έδαφος της χώρας, με σύγχρονες τεχνολογικές μεθόδους
και
όχι γραφειοκρατικά και με ύποπτα χαρτιά. Μεθόδους ανάλογες με αυτές που
εφαρμόζονται σε άλλες
αναπτυγμένες χώρες ώστε το Κράτος να γνωρίζει ποιος βρίσκεται στην
Ελλάδα σε
κάθε στιγμή και σε κάθε έλεγχο και κυρίως ασχέτως με τι δηλώνει ο ίδιος
κάθε φορά. Παράλληλα ζωτικής σημασίας είναι φυσικά και μία
πρώτη ιατρική εξέταση για απομόνωση εμφανών κινδύνων.
Το αμέσως επόμενο είναι η τάχιστη και οργανωμένη μεταφορά τους σε
χώρους περιορισμένους γεωγραφικά ή τεχνητά και ο
ιατρικός τους έλεγχος για βαριές ασθένειες, που αποτελούν και ενδεχόμενη απειλή για
την υγεία των Ελλήνων πολιτών. Οι χώροι αυτοί θα πρέπει να παρέχουν τα
στοιχειώδη για την επιβίωσή τους, να είναι οργανωμένοι και στους οποίους και οι άνθρωποι αυτοί να
διαβιούν επίσης οργανωμένα, με τάξη και ασφάλεια. Με μία ελευθερία φυσικά που
δεν θα έχει τη σημερινή μορφή αναρχίας ανώνυμων ανθρώπων που κοιμούνται στα
παγκάκια της πρωτεύουσας και σε τρώγλες, εκμεταλλευόμενοι από κυκλώματα διακίνησης ανθρωπίνων ψυχών.
Στη
συνέχεια όσοι επιλέγουν να παραμένουν στη χώρα μας με
την έγκριση του Κράτους και απολαμβάνουν την ελευθερία τους και την
ικανοποίηση
των βασικών τους αναγκών και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης θα πρέπει
να απασχολούνται κρατικά και να ανταποδίδουν
τις παροχές αυτές με τρόπους που θα θεσπίσει η πολιτεία. Τρόποι που θα
εξισορροπούν
την ασφάλεια και τη φροντίδα που ορθώς παρέχουμε σε αυτούς τους
ανθρώπους, με
κρατικά κονδύλια φορολογουμένων πολιτών υπό μορφή αγαθών ή υπηρεσιών.
Ασφαλώς και απαιτείται η διεθνής συνδρομή οργανισμών και θεσμών αλλά το
πρόβλημα εντός των γεωγραφικών μας συνόρων αποτελεί ελληνικό πρόβλημα.
Είναι πιθανό
δε και αυτή η οργάνωση του Κράτους να αποτελέσει και αντικίνητρο σε
ανθρώπους που εισέρχονται
με άλλους σκοπούς.
Η άναρχη και ανεξέλεγκτη αποβίβασή τους στην ηπειρωτική και τη νησιωτική Ελλάδα
και η εργασία τους όπως συνέβαινε τόσα χρόνια επίσης ανεξέλεγκτα αποτελεί
ντροπή για την κοινωνία μας και εξυπηρετεί αντεθνικούς σκοπούς. Τα τραγικά λάθη της
δεκαετίας του ΄90 όταν κατάρρευσε ο κουμμουνισμός αλλά και πιο πρόσφατα δεν
πρέπει να επαναληφθούν γιατί τώρα λόγω του υπερβολικού αριθμού τους οι συνέπειες
θα είναι καταστρεπτικές για όλους μας.
Είναι αυτονόητο ότι αυτή την οργάνωση στην αντιμετώπιση αυτού
του ήδη διαλυτικού φαινομένου για τις τοπικές κοινωνίες δεν μπορεί να την
αποδώσουν άλλες δυνάμεις εκτός από εκείνες τις δυνάμεις ασφαλείας της κοινωνίας
μας, που έχουν ως αποστολή την εξασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας
και την αντιμετώπιση εθνικών κινδύνων.
Η εμμονή στη θεώρηση ανύπαρκτων απειλών ως μείζονων εθνικών
κινδύνων και η μετατροπή των εθνικών δυνάμεων σε άεργους δημόσιους φορείς εξυπηρετεί
αποκλειστικά την αδρανοποίησή τους, την υποστελέχωση τους και εν τέλει τον αφανισμό τους. Οι απειλές μίας
κοινωνίας και ενός Κράτους στον 21ο αιώνα είναι βέβαιο ότι δεν
μπορούν να μετρώνται με τα πρότυπα των χαρακωμάτων του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Δεν νομίζουμε ότι υπάρχει αμφιβολία ότι αν συνεχιστούν αυτοί
οι ρυθμοί αλλοίωσης του πληθυσμού δεν θα αργήσει και η εδαφική αλλοίωση περιοχών όπου
θα είναι μη προσεγγίσιμες από τους Έλληνες πολίτες. Τότε βέβαια θα είναι πολύ
αργά, όπως αργά είναι σήμερα να αναζητήσουμε τα δισεκατομμύρια ευρώ που λαθραία
παράχθηκαν και εξάχθηκαν από την οικονομία μας τις τελευταίες δεκαετίες.
Χρήματα που τόσο λείπουν στις μέρες μας.
Ας
αναλάβουμε και μία φορά επιτέλους τη μοίρα στα χέρια μας πριν είναι
αργά. Εκτός αυτός αν είναι ο σκοπός της κυβερνητικής αδιαφορίας…
thedayaftergr.blogspot.gr
