ΟΜΙΛΙΑ ΝΤΟΡΑΣ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Η βουλευτής της ΝΔ Ντόρα Μπακογιάννη μίλησε σήμερα  σε συνέδριο που διοργανώνει ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος, στη Θεσσαλονίκη, με θέμα: «Η επανεκκίνηση της Ελληνικής Βιομηχανίας. Οι παράμετροι της παραγωγικής ανασυγκρότησης».
Η κ. Μπακογιάννη αναφερόμενη στις προτάσεις της κυβέρνησης είπε  ότι: «το μίγμα πολιτικής που προτείνει η κυβέρνηση είναι αντι-αναπτυξιακό. Σκοτώνει την πραγματική οικονομία. Πιέζει περαιτέρω τον ιδιωτικό τομέα. Η έκτακτη εισφορά 12% στις επιχειρήσεις με κέρδη πάνω από 500.000 ευρώ, καθώς και η αύξηση του συντελεστή φορολόγησης για τις επιχειρήσεις με κέρδη άνω των 100.000 ευρώ θα γονατίσει τον επιχειρηματικό κόσμο. Οι έκτακτες εισφορές που ακούω ότι θα επιβληθούν είναι μέγα λάθος. Επίσης, προβλέπονται σκληρά μέτρα για συνταξιούχους, εργαζομένους και φορολογουμένους με μεσαία εισοδήματα. Οι νέες διατάξεις θα επιφέρουν έμμεσες μειώσεις 6% στις συντάξεις και 1,5% στους μισθούς. Ταυτόχρονα, θα έχουμε σαρωτικές μετατάξεις προϊόντων από τον χαμηλό στον υψηλό ΦΠΑ. Πιστεύω ότι πρέπει να επιμείνουμε στην περιστολή δαπανών του δημοσίου, ναι, υπάρχουν περιθώρια και έχουν κατατεθεί προτάσεις. Αν η κυβέρνηση τις άκουγε θα καταλάβαινε ότι η υπερφορολόγηση δεν θα φέρει αποτέλεσμα. Το ζητούμενο είναι θέσεις εργασίας. Τα περί κρατικών επιχειρήσεων που λέει η κυβέρνηση δεν θα μειώσουν την ανεργία. Αυτά ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας. Η απασχόληση θα αυξηθεί από ιδιώτες επενδυτές, από επιχειρήσεις. Αν αυτές τις σκοτώσεις φορολογικά, το παιχνίδι χάνεται».
Στη συνέχεια μίλησε για τα «καθημερινά» προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική βιομηχανία και τόνισε ότι «χρειαζόμαστε άμεσα πολιτικές ενταγμένες σ’ ένα πλαίσιο εθνικής συναίνεσης για την ανασυγκρότηση της παραγωγικής μας βάσης».
Ολοκληρώνοντας την ομιλία της η βουλευτής της ΝΔ σημείωσε ότι «η Ελλάδα ήταν πάντα συνυφασμένη με την ελευθερία. Δεν ήταν τυχαία η προκοπή των Ελλήνων στη ναυτιλία και το εμπόριο ανά τους αιώνες. Την ελευθερία πρέπει να κατακτήσουμε και πάλι, απαλλαγμένοι από τις παθογένειες που μας οδήγησαν στη σημερινή κρίση, απαλλαγμένοι από τις δεσμεύσεις έναντι των δανειστών».

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας της Ντόρας Μπακογιάννη 
«Θα ήθελα να ευχαριστήσω πολύ τον Πρόεδρο του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος Αθανάσιο Σαββάκη, καθώς και τον Εκτελεστικό Αντιπρόεδρο Γιάννη Σταύρου, για την τιμητική πρόσκληση. Χαίρομαι ιδιαίτερα που βρίσκομαι στη Θεσσαλονίκη, την πόλη που για δεκαετίες υπήρξε το σύμβολο της εξωστρέφειας της ελληνικής οικονομίας.
Και χαίρομαι που ο σύνδεσμός σας συμπλήρωσε 100 χρόνια αδιάλειπτης λειτουργίας. Εδώ και έναν αιώνα, δραστηριοποιείται προς όφελος της κοινωνίας της Μακεδονίας και της Θράκης, παραμερίζοντας τη συντεχνιακή λογική. Αποτελεί ενεργό κοινωνικό εταίρο, ικανό να προσαρμοστεί στις εθνικές και διεθνείς εξελίξεις. Αξίζουν συγχαρητήρια σε όλα τα μέλη.
Δυστυχώς η κατάσταση παραμένει ρευστή. ‘Έχουμε υπό συζήτηση ένα σχέδιο συμφωνίας με ένα μοναδικό θετικό στοιχείο: την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη. Κατά τα λοιπά, θέτει δυστυχώς την ελληνική οικονομία σε νέα υφεσιακή δίνη. Οι προτάσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ χαρακτηρίζονται από βαθιές ιδεοληψίες. Από ιδεοληψίες που μας οδήγησαν σε πεντάμηνη καθυστέρηση.
Τέσσερις μήνες δαπανήθηκαν με επικοινωνιακά τερτίπια και με αλλαγές ονομάτων: πετύχαμε το εξαιρετικό αποτέλεσμα να μετονομαστεί η τρόικα σε «θεσμοί». Ακούγαμε υψηλή ρητορική, η οποία συνοψιζόταν σε άρνηση της πραγματικότητας σε Ελλάδα και Ευρώπη. Αλλά έχω πει πολλές φορές ότι ο Λένιν – τον οποίο όφειλαν να είχαν διαβάσει οι κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ – έλεγε ότι η πραγματικότητα είναι πολύ πεισματάρα για να την αγνοεί κανείς.
Κι έτσι καταλήξαμε τον τελευταίο μήνα στο να υποχρεωθεί η χώρα να διαπραγματευθεί την 5^η αξιολόγηση, η οποία έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί πριν έναν χρόνο. Έτσι και τώρα. Η συμφωνία που πιθανώς θα έρθει, θα είναι χειρότερη από οτιδήποτε άλλο.
Η Ελλάδα εάν θέλει να είναι μέλος στις ΕΕ και την Ευρωζώνη δεν μπορεί να κάνει συναλλαγματική πολιτική. Και εάν μας ενδιαφέρει να κάνουμε έργα μέσω ΕΣΠΑ τα οποία η κυβέρνηση ευαγγελίζεται πρέπει να εξακολουθούμε να είμαστε μέλος της ΕΕ.
Το μίγμα πολιτικής που προτείνει η κυβέρνηση είναι αντι-αναπτυξιακό. Σκοτώνει την πραγματική οικονομία. Πιέζει περαιτέρω τον ιδιωτικό τομέα. Η έκτακτη εισφορά 12% στις επιχειρήσεις με κέρδη πάνω από 500.000 ευρώ, καθώς και η αύξηση του συντελεστή φορολόγησης για τις επιχειρήσεις με κέρδη άνω των 100.000 ευρώ θα γονατίσει τον επιχειρηματικό κόσμο.
Οι έκτακτες εισφορές που ακούω ότι θα επιβληθούν είναι μέγα λάθος. Επίσης, προβλέπονται σκληρά μέτρα για συνταξιούχους, εργαζομένους και φορολογουμένους με μεσαία εισοδήματα. Οι νέες διατάξεις θα επιφέρουν έμμεσες μειώσεις 6% στις συντάξεις και 1,5% στους μισθούς. Ταυτόχρονα, θα έχουμε σαρωτικές μετατάξεις προϊόντων από τον χαμηλό στον υψηλό ΦΠΑ. Πιστεύω ότι πρέπει να επιμείνουμε στην περιστολή δαπανών του δημοσίου, ναι, υπάρχουν περιθώρια και έχουν κατατεθεί προτάσεις. Αν η κυβέρνηση τις άκουγε θα καταλάβαινε ότι η υπερφορολόγηση δεν θα φέρει αποτέλεσμα. Το ζητούμενο είναι θέσεις εργασίας. Τα περί κρατικών επιχειρήσεων που λέει η κυβέρνηση δεν θα μειώσουν την ανεργία. Αυτά ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας. Η απασχόληση θα αυξηθεί από ιδιώτες επενδυτές, από επιχειρήσεις. Αν αυτές τις σκοτώσεις φορολογικά, το παιχνίδι χάνεται.
Αναρωτιέμαι προς τα πού θέλει η κυβέρνηση να οδηγήσει την οικονομία. Ναι, αποδέχθηκε τις αποκρατικοποιήσεις, ως χάπι το οποίο οφείλει να πάρει, προκειμένου να κρατήσει τη χώρα στο ευρώ. Ταυτόχρονα, ο κ. Λαφαζάνης στο Συμβούλιο των Ευρωπαίων Υπουργών Ενέργειας, παρουσία του αρμόδιου Επιτρόπου Έττινγκερ, αρνήθηκε τον πυρήνα της κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής για την ενέργεια. Μιλάμε για πρωτάκουστα πράγματα. Δεν μπορείς να είσαι στην ΕΕ, να θέλεις χρηματοδότηση και ταυτόχρονα να διαφωνείς με την ευρωπαϊκή ενεργειακή στρατηγική. Είναι τουλάχιστον γραφικό.
Μετά από τη σημερινή συμφωνία, η κυβέρνηση οφείλει να ξεκαθαρίσει τις θέσεις της για όλα τα ζητήματα που αφορούν την οικονομία και τη θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη. Διαφορετικά, θα ζούμε διαρκώς με αβεβαιότητα και θα βουλιάζουμε στην τρύπα της ύφεσης.
Δεν θα παρασυρθώ να συγκρίνω τις προεκλογικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ με το σήμερα. Αυτό είναι εύκολο και μπορούμε να συζητάμε ώρες ατελείωτες. Άλλωστε εδώ όπου βρισκόμαστε, δεν αρκεί να κάνουμε απλώς αντιπολίτευση. Εξάλλου ο ΣΥΡΙΖΑ είναι από μόνος του αντιπολίτευση. Το θέμα, κυρίες και κύριοι, δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Το θέμα είναι η Ελλάδα. Για μένα, προέχει να καθορίσουμε τις δυνατότητες της οικονομίας μας για να ξαναπάρει μπροστά. Χρειαζόμαστε ένα όραμα για τη χώρα, ένα νέο σχέδιο. Μια νέα κατεύθυνση,  μια νέα στρατηγική. Να ξέρουμε πού πάμε και πώς πάμε.
Η κρίση ανέδειξε τις στρεβλώσεις του παραγωγικού μοντέλου της χώρας. Δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν υπήρξε συγκροτημένη πολιτική για την ενίσχυση της βιομηχανίας και της παραγωγής ανταγωνιστικών και διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων. Εκτός, λοιπόν, από τα δομικά προβλήματα, η ελληνική βιομηχανία έχει να αντιμετωπίσει και «καθημερινά» προβλήματα:
Πρώτο πρόβλημα το ενεργειακό κόστος. Στην Ελλάδα, η τιμή της ενέργειας για βιομηχανική χρήση είναι έως και 40% υψηλότερη από την υπόλοιπη Ευρώπη. Την ίδια στιγμή, οι υψηλοί φόροι ανέρχονται στα 5,5 ευρώ ανά μεγαβατώρα, δηλαδή 10 φορές περισσότερο από την υπόλοιπη Ευρώπη.
Δεύτερον, το μεταφορικό κόστος. Έχουμε συνδυασμό μεταφορών που στηρίζονται σε ακριβά καύσιμα με υψηλή φορολογία. Δεν έχουμε ακόμη αξιόπιστο σιδηρόδρομο, δεν έχουμε επιλογές στις συνδυασμένες μεταφορές.
Τρίτον, η πρωτοφανής ανεργία, η οποία επί των ημερών ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αυξήθηκε το πρώτο τρίμηνο του έτους, φτάνοντας στο 26,6%. Ποτέ στο παρελθόν δεν υπήρξε μια γενιά τόσο μορφωμένη και τόσο άνεργη όσο οι σημερινοί Νεοέλληνες.
Τέταρτον, το υψηλός κόστος δανεισμού: τόκοι 8 με 12% για τις ελληνικές επιχειρήσεις, ενώ μόλις 3 με 5%για τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές.
Πέμπτον, η υπερφορολόγηση, η οποία πλήττει και τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις. Σ’ αυτή τη δύσκολη κατάσταση, ήρθε να προστεθεί η έκτακτη φορολόγηση 26% επί των συναλλαγών με Κύπρο, Βουλγαρία και Ιρλανδία. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που έσπευσε να επιβάλει αυτόν τον κρυφό φόρο στις τριγωνικές συναλλαγές, οφείλει να αναθεωρήσει την απόφασή της άμεσα. Ας μην προσθέτει στις επιχειρήσεις νέα προβλήματα.
Επιπλέον, το ασταθές φορολογικό περιβάλλον περιπλέκει την κατάσταση και αποθαρρύνει τις επενδύσεις. Μόνο στην περίοδο 2010–2015, η Βουλή ψήφισε 10 διαφορετικά φορολογικά νομοσχέδια. Αριθμός ρεκόρ!
Έκτον, η καθυστέρηση στην επιστροφή του ΦΠΑ από τις εξαγωγές. Για παράδειγμα, στο Κέντρο Ελέγχου Μεγάλων Επιχειρήσεων, ο μέσος χρόνος για επιστροφές ΦΠΑ φθάνει τις 1.108 ημέρες, δηλαδή 3 χρόνια! Σημειώνεται ότι - βάσει νόμου - οι επιστροφές ΦΠΑ πρέπει να καταβάλλονται εντός 90 ημερών.

Έβδομον, η γραφειοκρατία που παραμένει κραταιά, παρά τις προσπάθειες της προηγούμενης κυβέρνησης. Το αποτέλεσμα είναι η αύξηση του κόστους επενδύσεων κατά 16%. Αυτό το γεγονός μάς κατατάσσει τελευταίους στην ευρωζώνη, ως προς την προσέλκυση επενδυτών. Η γραφειοκρατία δεν μας ταιριάζει. Δημιουργεί ένα δυσκίνητο σύστημα που πνίγει τους Έλληνες. Φυλακίζει τις δυνατότητές τους. Δυσκολεύει τη ζωή τους. Αυξάνει την ανεργία περαιτέρω και διώχνει τα παιδιά μας στο εξωτερικό.

Άφησα τελευταίο το σημαντικότερο πρόβλημα του επιχειρηματικού κόσμου: τις αυξανόμενες ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου.
Το κράτος έχει περιέλθει σε άτυπη στάση πληρωμών. Τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς ιδιώτες διαμορφώθηκαν στα 4,8 δισ. ευρώ στο τέλος Μαΐου, από 3 δισ. που ήταν στις αρχές του χρόνου. Μιλάμε για αύξηση 1,8 δισεκατομμυρίων το πρώτο πεντάμηνο του έτους. Ρώτησα τον κ. Σταθάκη πότε υπολογίζει να πληρωθούν αυτές οι οφειλές, έλαβα ασαφή απάντηση, ελπίζει από το Φθινόπωρο και μετά.
Απαιτείται ρήξη με όλες τις παθογένειες που μας έφεραν μέχρι εδώ. Πρέπει επιτέλους ν’ αλλάξουμε. Ζούμε το τέλος των ψευδαισθήσεων. Ας μπει τέλος στα παραμύθια  κι ας δούμε κατάματα την αλήθεια. Γιατί η αλήθεια είναι η μεγαλύτερη αλλαγή που χρειαζόμαστε. Αν είχαμε αποδεχθεί όλοι την πραγματικότητα εξ αρχής, σήμερα θα είχαμε τελειώσει με τα μνημόνια. Το πρόβλημα ήταν ότι όλοι είχαν προσωπική ατζέντα. Στις εκλογές του 2009 ο Κώστας Καραμανλής είχε πει την αλήθεια αλλά ο λαός ψήφισε το λεφτά υπάρχουν, το ίδιο ψήφισε και φέτος.
Χρειαζόμαστε, λοιπόν, άμεσα πολιτικές ενταγμένες σ’ ένα πλαίσιο εθνικής συναίνεσης για την ανασυγκρότηση της παραγωγικής μας βάσης.
Το πρώτο βήμα είναι η αποκατάσταση της ρευστότητας στην ελληνική οικονομία και των εργαλείων χρηματοδότησης των επιχειρήσεων. Στο πλαίσιο αυτό  επιτακτική είναι η ανάγκη να ρυθμιστούν τα κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια, τα οποία απειλούν την επιχειρηματικότητα και την απασχόληση. Στο πρώτο τρίμηνο του 2015, η αστάθεια που προκάλεσαν οι πρόωρες εκλογές και η ανικανότητα της κυβέρνησης να προχωρήσει σε συμφωνία με τους δανειστές, δημιούργησαν νέα κόκκινα δάνεια ύψους 2 δισεκατομμυρίων. Χρειάζεται αναδιάρθρωση με τη συμμετοχή των μετόχων, με γνώμονα τον εκσυγχρονισμό των επιχειρήσεων. Βασικό κριτήριο για την
αναχρηματοδότηση θα πρέπει να είναι οι προοπτικές βιωσιμότητας των επιχειρήσεων που θα υπαχθούν στις ρυθμίσεις. Αυτό πρέπει να προσεχθεί, ειδ
άλλως θα αφεθούν απροστάτευτες οι υγιείς εταιρίες. Ακούω την κυβέρνηση να μιλάει για οριζόντιες λύσεις του προβλήματος. Αυτό δυστυχώς θα δημιουργήσει νέες στρεβλώσεις στην αγορά.
Αυτή τη στιγμή, για να μπορέσει η οικονομία να πάρει κεφάλι, χρειαζόμαστε επενδύσεις. Περιττεύει να αναφέρω τη συμβολή τους στην απασχόληση, τα φορολογικά έσοδα και στην ανάπτυξη των ελληνικών επιχειρήσεων. Πρέπει να πείσουμε τους επενδυτές ότι η Ελλάδα είναι χώρα με σταθερό πολιτικό και φορολογικό περιβάλλον, που σέβεται τις επενδύσεις και τηρεί τους κανόνες. Η ακύρωση μεγάλων επενδύσεων θα προκαλούσε νέο πλήγμα και θα έστελνε αρνητικά μηνύματα προς όλους.
Όμως χρειαζόμαστε και δημόσιες επενδύσεις για τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων δεν πρέπει να χρησιμοποιείται απλώς ως λογιστικό εργαλείο του προϋπολογισμού. Αντιθέτως, έστω και περιορισμένο, πρέπει να ενεργοποιηθεί προκειμένου το κράτος να επενδύσει εκεί όπου χρειάζεται.
Παράλληλα, χρειάζεται να αξιοποιήσουμε στο έπακρο τα διαθέσιμα χρηματοδοτικά εργαλεία, όπως το Ευρωπαϊκό Ταμείο Στρατηγικών Επενδύσεων, καθώς και τις ευκαιρίες που προσφέρουν η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Περιφερειακής Ανάπτυξης, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και η Παγκόσμια Τράπεζα. Ταυτόχρονα, χρειαζόμαστε ένα σύγχρονο επενδυτικό και αναπτυξιακό νόμο, που θα στοχεύει σε οικονομική ανάπτυξη για τον ιδιωτικό τομέα και σε περιφερειακή σύγκλιση για το δημόσιο τομέα.
Χρειαζόμαστε νέα προσέγγιση στο αναπτυξιακό πρότυπο της χώρας, βασισμένη σε τρεις άξονες:
Πρώτος άξονας η βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, προκειμένου οι βιομηχανίες και οι επιχειρήσεις να ξεφύγουν από την εσωστρέφεια. Τα βήματα ακολουθούν την κοινή λογική:
·                    Βελτίωση και κωδικοποίηση της νομοθεσίας, περιλαμβανομένης και της απλοποίησης και κατάργησης διατάξεων.
·                    Διοικητική απλούστευση και περιορισμός της επιβάρυνσης από το γραφειοκρατικό κόστος.
·                    Μείωση των φορολογικών συντελεστών και των επιβαρύνσεων των στοιχείων κόστους των επιχειρήσεων.
·                    Περιορισμός του μη μισθολογικού κόστους (π.χ τιμές ρεύματος, μείωση διοικητικών και φορολογικών βαρών, εισφορές υπέρ τρίτων κλπ).
·                    Διασφάλιση ισότιμου ανταγωνισμού μέσω αποτελεσματικών ελεγκτικών μηχανισμών.
·                    Ανάπτυξη των υποδομών της βιομηχανικής και επιχειρηματικής δραστηριότητας, περιλαμβανομένων και των υποδομών για την πιστοποίηση της ποιότητας των προϊόντων.
Δεύτερος άξονας η καινοτομική επιχειρηματικότητα. Για να παραγάγουμε νέο πλούτο, οφείλουμε να ρίξουμε βάρος στις τεχνολογίες αιχμής. Σκοπός μας πρέπει να είναι η παραγωγή καινοτόμων και ανταγωνιστικών προϊόντων. Προς αυτήν την κατεύθυνση, χρήσιμη θα ήταν η συγκρότηση ενός Δικτύου Ανάπτυξης Καινοτομίας, με αποστολή την οργάνωση της συνεργασίας μεταξύ επιχειρήσεων και ερευνητών.
Τέλος, τρίτος άξονας είναι η ενίσχυση της νεανικής επιχειρηματικότητας και των νεοφυών επιχειρήσεων, γνωστών ως start-ups. Είναι ο μόνος τρόπος για να δώσουμε στα παιδιά μας την ευκαιρία να δημιουργήσουν πλούτο. Αλλιώς, θα συνεχίσουμε να είμαστε η πρώτη χώρα σε εξαγωγή μυαλών στην Ευρώπη. Προτείνω πλήρη φορολογική απαλλαγή των επιχειρήσεων που δημιουργούνται από νέους έως 40 ετών, για τα πρώτα τρία χρόνια. Ακόμη, πλήρη φορολογική απαλλαγή των κεφαλαίων που επενδύονται σε start-up επιχειρήσεις, και, τέλος, θεσμοθέτηση διαδικασιών δημιουργίας επιχείρησης εντός 24 ωρών.
Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έγιναν πολλές αλλαγές δημοσιονομικού χαρακτήρα. Δεν επαρκούν. Χρειάζεται νέο παραγωγικό μοντέλο, το οποίο να στηρίζεται στη μεταποίηση, στην παραγωγή εξαγώγιμων προϊόντων.
Η βιομηχανία είναι βασική συνιστώσα της ανάπτυξης, με πολλαπλασιαστικές επιπτώσεις στην οικονομία, πολύ μεγαλύτερες από τον τουρισμό και τη ναυτιλία. Ας μην γελιόμαστε. Μια εξωστρεφής οικονομία δεν μπορεί να στηριχτεί μόνο στον τουρισμό και τη ναυτιλία, ούτε μπορεί  η δημοσιονομική ισορροπία να στηρίζεται στο γεγονός ότι θα  μειώνονται μονίμως οι εισαγωγές, απλώς για να ισοσκελισθεί το ισοζύγιο πληρωμών.
Η ανάπτυξη χρειάζεται εξαγωγές και κυρίως βιομηχανικές εξαγωγές.  Η Ελλάδα έχει τη μικρότερη βιομηχανική παραγωγή (σχεδόν 9% του ΑΕΠ,  έναντι  15,5% στην Ε.Ε.). Ταυτόχρονα, οι  εξαγωγές της μεταποίησης είναι μόλις 38% του συνόλου των ελληνικών εξαγωγών. Ακούω, δε, συνεχώς το επιχείρημα ότι η Ελλάδα δεν εξάγει διότι είναι μικρή χώρα. Θα το ξαναπώ κι εδώ, στη Θεσσαλονίκη: μικρές χώρες είναι και το Βέλγιο, και η Ολλανδία και η Φινλανδία που εξάγουν το 50% της παραγωγής τους.
Για να πετύχουμε το στόχο, υπάρχουν πράγματα που πρέπει να γίνουν και από την Ευρώπη, η οποία πρέπει να υιοθετήσει μια λογική  ισορροπίας μεταξύ Βορρά-Νότου. Ο αδύναμος οικονομικά  Νότος βρίσκεται σε  αυστηρή λιτότητα και περιοριστική πολιτική. Είναι αδιανόητο ο οικονομικά ισχυρός Βορράς να ακολουθεί αντίστοιχες πολιτικές. Για να υπάρχει μια ισορροπία στην κοινή αγορά, κάποιος  πρέπει να εφαρμόζει πολιτική δημοσιονομικής επέκτασης. Κάποιος πρέπει να στηρίζει τη ζήτηση!
Αυτό χρειαζόμαστε εμείς ως Ελλάδα. Ενίσχυση της κατανάλωσης από τους οικονομικά ισχυρότερους της Ευρώπης. Αυτή η ευρωπαϊκή στρατηγική θα δημιουργήσει  ευκαιρίες  για να ανοίξουν νέες  αγορές. Αν αυτό γίνει,  τότε οι ελληνικές βιομηχανικές μονάδες θα ενταχθούν στην ευρωπαϊκή αλυσίδα παραγωγής των μεγάλων διεθνών εταιρειών, οι οποίες δυστυχώς σήμερα τεμαχίζουν την παραγωγή τους σε χώρες ανταγωνιστικές της Ελλάδας.
Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση πρέπει να προωθήσει χωρίς καθυστέρηση τις αποκρατικοποιήσεις. Οι αλληλοδιαψεύσεις σήμερα μεταξύ υπουργών και στελεχών του ΤΑΙΠΕΔ δυσχεραίνουν τις διαδικασίες. Έτσι κι αλλιώς, ο ετήσιος στόχος των εσόδων από ιδιωτικοποιήσεις έχει δυστυχώς αναθεωρηθεί στα 2,2 δισεκατομμύρια. Με τις διαδοχικές καθυστερήσεις, ζήτημα είναι να εισπραχθεί 1 δισεκατομμύριο. Επιτέλους, η κυβέρνηση ας αντιληφθεί ότι οι αποκρατικοποιήσεις δεν είναι μόνο δημοσιονομικό μέτρο. Στόχος δεν είναι τα ad hoc έσοδα για τον προϋπολογισμό και το χρέος αλλά η αναπτυξιακή δυναμική, η αύξηση της απασχόλησης και η υπεραξία που δημιουργείται από τα νέα κεφάλαια και τη νέα τεχνογνωσία.
Ας αναρωτηθούμε: θα ήταν καλύτερη ή χειρότερη  η κατάσταση των περιφερειακών αεροδρομίων, αν η κυβέρνηση είχε υλοποιήσει τη συμφωνία αποκρατικοποίησής τους που όλοι αναγνωρίζουν ότι είναι επωφελής για το δημόσιο;
Μάλλον θα ήταν καλύτερα γιατί τώρα θα βγάλουν την πίεση της καλοκαιρινής περιόδου χωρίς επενδύσεις, χωρίς χρηματοδότηση. Υπολογίζεται ότι φέτος θα διαχειριστούν συνολικά 50 εκατομμύρια επιβάτες, με τις βασικές τους υποδομές στο «κόκκινο»: τα ραδιοβοηθήματα, τα συστήματα ελέγχου κυκλοφορίας και οι διάδρομοι προσγείωσης δεν έχουν συντηρηθεί για φέτος. Οι ιδεοληψίες της κυβέρνησης και η άρνησή της να προχωρήσει στο διαγωνισμό για επενδυτές, πλήττουν την τουριστική βιομηχανία και την εικόνα της χώρας.
Τέλος, πρέπει να βιαστούμε για να χρηματοδοτηθούν τα εκκρεμή ιδιωτικά έργα με απλοποιημένες διαδικασίες, χωρίς γραφειοκρατικά εμπόδια. Να εγκριθούν όλα τα έργα που θα ενισχύσουν τις υποδομές και θα τονώσουν την ανταγωνιστικότητα και την παραγωγικότητα της βιομηχανίας μας.
Δυστυχώς, το κράτος μας χρεοκόπησε και μάς χρεοκόπησε. Η χρεοκοπία δεν είναι μόνο οικονομική. Είναι πρωτίστως ηθική.
Όπως άλλωστε και η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική. Είναι πολιτική, κοινωνική, θεσμική και παραγωγική.
Αυτή η κατάσταση δεν μας αξίζει. Με τα μνημόνια πληρώνουμε ένα σύστημα που δεν λειτουργεί. Ρίχνουμε τόσα λεφτά σε ένα πηγάδι, δίχως πάτο. Χρωστάμε και δανειζόμαστε για να πληρώνουμε ένα κράτος που μας εγκλωβίζει, που μας εμποδίζει να δημιουργήσουμε.
Η χώρα μας βρίσκεται σε λάθος κατεύθυνση. Δυστυχώς δεν υπάρχουν άλλα χρονικά περιθώρια. Πρέπει να δώσουμε ένα τέλος στα ψέματα. Γιατί η Νέα Εποχή θα ξεκινήσει, όταν πούμε ξεκάθαρα την Αλήθεια. Χρειάζεται να φτιάξουμε ένα καινούριο κράτος: κοινωνικά δίκαιο, αποτελεσματικό και σύγχρονο. Ένα κράτος για το οποίο οι δημόσιοι υπάλληλοι θα είναι υπερήφανοι. Ένα κράτος το οποίο οι πολίτες θα εμπιστεύονται.
Άλλωστε το κράτος υπάρχει για να υπηρετεί την κοινωνία, όχι για να τη δυναστεύει. Υπάρχει για να μας διευκολύνει, για να εγγυάται την ελευθερία μας, όχι για να μας την στερεί.
«Ένιωσα πως στον κόσμο υπάρχει ένα αγαθό πιο πολύτιμο απ’ τη ζωή, πιο γλυκό απ’ την ευτυχία, η λευτεριά. Αυτός είναι ο σπόρος», έλεγε ο μεγάλος Καζαντζάκης.
Γιατί η Ελλάδα ήταν πάντα συνυφασμένη με την ελευθερία. Δεν ήταν τυχαία η προκοπή των Ελλήνων στη ναυτιλία και το εμπόριο ανά τους αιώνες.
Την ελευθερία πρέπει να κατακτήσουμε και πάλι, απαλλαγμένοι από τις παθογένειες που μας οδήγησαν στη σημερινή κρίση, απαλλαγμένοι από τις δεσμεύσεις έναντι των δανειστών.
Την Ελευθερία στην οικονομία, με άρση γραφειοκρατικών εμποδίων, λιγότερους φόρους, δίκαιη κατανομή των βαρών, ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων, με εποπτικό ρόλο του κράτους.
Την Ελευθερία στην παιδεία, με δυνατότητες εκπαιδευτικών επιλογών, με ελεύθερη σκέψη και δίκαιη αξιολόγηση.
Την Ελευθερία στην κοινωνία, με ίσες ευκαιρίες για όλους, με ελευθερία έκφρασης, επιλογών και εργασίας.
Την Ελευθερία στη δημιουργικότητα.
Η Ελευθερία ταιριάζει στους Έλληνες. Και δεν είναι μόνο ένας στόχος. Είναι τρόπος ζωής και γνώμονας λήψης αποφάσεων. Η Ελευθερία είναι επιλογή».