Να πάψει ο λαϊκισμός
από την αριστερή κυβέρνηση της χώρας σχετικά με την θρησκευτική συνείδηση των
Ελλήνων, ζητά η πολιτευτής Αρκαδίας Εύη Τατούλη. Η κα Τατούλη ζητά
συγκεκριμένα:
«Δημοψήφισμα τώρα για το διαχωρισμό εκκλησίας – κράτους, ή
επιτέλους η πρώτη αριστερή κυβέρνηση να πάψει το λαϊκισμό σε βάρος της
θρησκευτικής συνείδησης των Ελλήνων. Η πίστη είναι αναφαίρετο ανθρώπινο
δικαίωμα και δεν μπορεί να στηλιτευτεί από κανέναν. Ζούμε σε μια δημοκρατία και
δεν υπάρχει κανένας Στάλιν που να απαγορεύει την θρησκευτική συνείδηση».
«Η δημοκρατία και οι
ευαισθησίες για την λαϊκή βούληση δεν είναι αλα κάρτ στη διάθεση του κάθε
πολιτικού που σπεκουλάρει με ιδεολογήματα. Η συναλληλία κράτους εκκλησίας είναι
κορμός της πατρίδας μας από το 19ο αιώνα. Η εκκλησία έχει προσφέρει στον
ελληνικό πολιτισμό την ελευθερία του πνεύματος που καθοδήγησε τους συμπατριώτες
μας στην σημερινή σύγχρονη μορφή του Ελληνικού κράτους και προστάτεψε την ανεξιθρησκία.
Ποτέ στην πατρίδα μας δεν διώχτηκε καμία άλλη πίστη διαφορετική από την επίσημη
θρησκεία. Και είναι αδιανόητο το βίωμα ζωής ενός ολόκληρου λαού να διωχθεί από
τα ιδεολογήματα πολιτικών σπεκουλαδόρων».
«Η Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη
Εκκλησία της Ελλάδας προσέφερε την νομή και εκμετάλλευση της περιουσίας που
βρίσκεται υπό την ιδιοκτησία της πολλές φορές στην ιστορία, προασπίζοντας τα
συμφέροντα του ελληνικού λαού από την διασπάθιση της».
«Το ίδιο κάνει και
σήμερα στο πλαίσιο των αθόρυβων ενεργειών για την ανακούφιση της ανθρωπιστικής
κρίσης μοιράζοντας εκατομμύρια μερίδες σε άπορους και άστεγους συμπολίτες μας
εκεί όπου το κράτος λείπει».
«Η αντισταθμιστική
εξυπηρέτηση από το κράτος της μισθοδοσίας των κληρικών αποτελεί το ελάχιστο
αντίτιμο στην ανυπολόγιστη συμβολή της εκκλησίας στον τόπο. Αν η κυβέρνηση τιμά
την λαϊκή εντολή για τερματισμό της ανθρωπιστικής κρίσης προκρίνοντας το
δημοψήφισμα ως τον τελικό κριτή, ας κάνει το ίδιο και για το διαχωρισμό
εκκλησίας κράτους. Αν θέλει μάλιστα να στηρίξει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις
τότε θα πρέπει να ξεκαθαρίσει τις ιδεολογικές της αγκυλώσεις θέτοντας το λαό
τελικό κριτή».
