Η Σοφία Βέμπο υπήρξε η τραγουδίστρια όλων των Ελλήνων. Με την τόσο
χαρακτηριστική χροιά της φωνή της, με το τεράστιο καλλιτεχνικό
εκτόπισμα και την ισχυρή της προσωπικότητα κατάφερε να ανέβει στην
κορυφή μιας μοναδικής πανελλήνιας δημοτικότητας και να σφραγίσει μια
ολόκληρη εποχή.
Κι όταν το 1940 η χώρα ξεσηκώθηκε απ’ άκρη σ’ άκρη και είπε με ένα στόμα
ΟΧΙ στην αδικία, ΟΧΙ στην βδελυρή σκλαβιά, η Βέμπο αγκάλιασε και
ζέστανε με την φωνή της σύνορα και μετόπισθεν παίζοντας τη ζωή της
κορώνα-γράμματα. Όταν τα πράγματα δυσκόλεψαν κι η ζωή της έγινε
εφιαλτική, οι Ελληνικές Μυστικές Υπηρεσίες σε συνεργασία με τον Άγγελο
Έβερτ (διοικητή της Ασφάλειας Αθηνών) και το Αγγλικό Επιτελείο Μέσης
Ανατολής, την φυγαδεύουν στην Μέση Ανατολή. Η Βέμπο τραγουδά για να
εμψυχώσει τις Ένοπλες Δυνάμεις. Τραγουδά σε στρατόπεδα, αεροπορικές
μονάδες, καταστρώματα πολεμικών πλοίων, νοσοκομεία και προσφυγικούς
καταυλισμούς. Δίνει τα πάντα για τον αγώνα. Καλλιτεχνικά και οικονομικά.
Και για όλη αυτή τη δράση της δεν πήρε δεκάρα από το Ελληνικό κράτος.
Όμως κέρδισε κάτι άλλο, ακόμη πιο πολύτιμο. Την αγάπη, τον σεβασμό, το
χειροκρότημα ενός ολόκληρου λαού μαζί με τον τίτλο της «Τραγουδίστριας
της Νίκης».
Πως «γεννήθηκαν» τα «Παιδιά,της Ελλάδος παιδιά»...
Το 1940 ένα από τα ελάχιστα θέατρα που είχαν παραμείνει ανοιχτά ήταν
αυτό που πρωταγωνιστούσε η Βέμπο και φυσικά έπαιζε...πολεμική
επιθεώρηση. Οι παραστάσεις δίνονταν η πρώτη στις 3 και η δεύτερη στις
6:30 το απόγευμα.
Εκείνο λοιπόν το χειμώνα η Βέμπο εμφανιζόταν στο θέατρο Μόντρεαλ στην
επιθεώρηση
Περισσότερα : korinthiakoi-orizontes.blogspot.gr