Την εξουσία με ή χωρίς Θεό ανέδειξε η σημερινή ορκωμοσία των 13 νέων Περιφερειαρχών της Ελλάδας. Η εκλογική βάση της χώρας δείχνει για πρώτη φορά χωρίς προκαταλήψεις να αδιαφορεί για τις θρησκευτικές, σεξουαλικές και ιδεολογικές προκαταλήψεις των ηγετών της.
Αρχίζει δε ακόμα περισσότερο η ελληνική κοινωνία να
βρίσκει χώρο για τους ηγέτες της και στο γυναικείο φύλλο, έστω σε τοπικό επίπεδο.
Ο 21ος αιώνας της παγκοσμιοποίησης
δείχνει σαφώς και στην ελληνική κοινωνία ιδιαίτερα ριζοσπαστικός, θεωρώντας πλέον το Θεό
ήσσονος σημασίας στην άσκηση της δημοκρατικής εξουσίας.
Η Εκκλησία και με την πρόσφατη επίσκεψη του κ.Τσίπρα στο
περιβόλι της Παναγιάς, που αποτελεί απαγορευμένο καρπό για τις Ελληνίδες εν
αντιθέσει με τους αλλόθρησκους οικονομικούς μετανάστες, τους άθεους και τους ειδεχθείς,
οικονομικούς και μη, εγκληματίες,
επέδειξε την κατανόησή της προς τον εξευμενισμό της κοσμικής εξουσίας,
στο βωμό φυσικά του εθνικού συμφέροντος, όπως αυτό καθορίζεται κατά
χρονική περίσταση.
Αναμφίβολα
η πίστη προς το Θεό είναι μία αιώνια αξία, ατομική
και κοινωνική. Είναι πολλοί αυτοί που τον έχουν συναντήσει σε κάποιο
νοσοκομείο, σε κάποια ιστορική στιγμή. Ο αθεϊσμός βεβαίως είναι επίσης
μία στάση ζωής σεβαστή σε ένα
δημοκρατικό πολίτευμα. Το ζητούμενο όλων λοιπόν είναι αν η ευμάρεια των
λαών και της ελληνικής κοινωνίας είναι εφικτή με τον αθεϊσμό στην ηγεσία
του.
Σύμφωνα με τα μετρήσιμα οικονομικά στοιχεία των
δανειστών δεν υπάρχει ο παράγων πίστη σε κανένα οικονομικό μοντέλο. Βέβαια το
ίδιο δεν ισχύει και στη μέτρηση της ισχύς ενός έθνους ή ενός στρατού όπου η
πίστη στις παραδόσεις και τις αξίες είναι θεμελιώδης στη μέτρηση της καθημερινότητας
και των αγώνων.
Συνεπώς η σημερινή ημέρα είναι πράγματι ημέρα ορόσημο για
την πολιτική ιστορία του τόπου όπου ο διαχωρισμός εκκλησίας – κράτους συμβαίνει de facto, με τις
ευλογίες του Αγίου Όρους και υποσχόμενο ένα μέλλον πρωτόγνωρο για την Ελλάδα.
Η
κα Δούρου και η ριζοσπαστική αριστερά βασισμένη βεβαίως στις αρχές
του κομμουνισμού θα δείξει χωρίς τη βοήθεια του Θεού την επόμενη
τετραετία αν
μπορεί μία κοινωνία, μία Περιφέρεια, να προκόψει με τα επιδοτούμενα έργα
της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οδηγώντας σε μία Νέα Ελλάδα με νέες αξίες ή ο
απολογισμός της θα είναι η επιστροφή στις ρίζες, καμένες ή μη.
Όταν
δε έρθει και η ώρα των βουλευτικών εκλογών του κ.Τσίπρα θα αποφασίσει
και η ελληνική κοινωνία στο σύνολο της πόσο το μέλλον της θέλει να είναι
συνδεδεμένο με το παρελθόν της και σε ποιο βαθμό. Αν πρέπει να υπάρχει
Ελλάδα με Θεό ή χωρίς Θεό, πέρα από τις σεβαστές ατομικές πεποιθήσεις
του καθενός...
thedayaftergr.blogspot.gr
