Σταύρος Χριστακόπουλος
Το αρνητικό κλίμα που επικρατεί για το ενδεχόμενο φοροελαφρύνσεων και υποχώρησης του ρυθμού των «μεταρρυθμίσεων» στη Γερμανία και την τρόικα δεν θα μπορούσε να αποτυπωθεί καλύτερα από όσο στην απίστευτη ατάκα του Γερμανού Μάνφρεντ Βέμπερ, αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΕΛΚ στο Ευρωκοινοβούλιο.
Ο αθεόφοβος Γερμανός, σε συνάντησή του με τον Γκίκα Χαρδούβελη, τον παρότρυνε να διαφημίσει διεθνώς το μνημόνιο ως επιτυχημένο πρόγραμμα, προκειμένου να πειστούν οι δύσπιστες Γαλλία και Ιταλία να το ακολουθήσουν για να αντιμετωπίσουν τα ελλείμματά τους. Αν δεν έκανε ξεγυρισμένη πλάκα, μάλλον είναι εντελώς κυνικός.
Πολιτική αυτοκτονία ο ΕΝΦΙΑ!
Το ίδιο κυνική είναι όμως και η πραγματικότητα για την κυβέρνηση, η οποία διακριτικά υποχωρεί από τους αρχικούς λεονταρισμούς της περί διεκδικήσεων από την τρόικα και πλέον μιλάει περισσότερο για σύνεση παρά για τσαμπουκάδες. Ενδεικτικές άλλωστε είναι οι εξελίξεις σε κρίσιμα μέτωπα:
Μπορεί ο φόρος στα ακίνητα (ΕΝΦΙΑ) να είναι το βαρύτερο πολιτικό πλήγμα στην όποια αξιοπιστία της, όμως ούτε οι τελικές ρυθμίσεις επέφεραν ικανοποιητικές βελτιώσεις. Τα κλειστά, μη ηλεκτροδοτούμενα και οικονομικώς μη αποδοτικά ακίνητα δεν θα εξαιρεθούν από τη βάρβαρη φορολόγηση, αφού ο υπουργός Οικονομικών αγνόησε τις προτάσεις Βενιζέλου και βουλευτών της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ επικαλούμενος τη δέσμευση προς την τρόικα – η οποία, κατά τα λοιπά, μας αφήνει χρόνους...
Μόνη αλλαγή η αντικατάσταση των αρχικών – αδιανόητων – τιμών προσδιορισμού των αξιών οικοπέδων εντός σχεδίου και εκτός συστήματος αντικειμενικού προσδιορισμού σε 4.000 οικισμούς. Στις περισσότερες θα ισχύσουν οι τιμές βάσει των οποίων υπολογίστηκε πέρυσι ο Φόρος Ακίνητης Περιουσίας.
Στον επικοινωνιακό σχεδιασμό της κυβέρνησης – την ώρα που θίγεται βάναυσα ο πυρήνας της τελευταίας αντοχής των κατώτερων και μεσαίων στρωμάτων, η ιδιοκτησία – περιλαμβάνονται εξαγγελίες για άλλου τύπου μειώσεις: στους φορολογικούς συντελεστές για εισοδήματα και επιχειρηματικά κέρδη, στην εισφορά αλληλεγγύης, στον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης, στο τέλος επιτηδεύματος, στα τεκμήρια, στον φόρο πολυτελείας των Ι.Χ., αλλά και εξόφληση χρεών έως και σε 100 δόσεις.
Όλα αυτά υπό την αίρεση της – καταρχήν αρνητικής – τρόικας και με απαράβατη προϋπόθεση ότι θα βρεθούν τα ανάλογα... ισοδύναμα.
Εν τω μεταξύ, εν όψει του αναμενόμενου κύματος πλειστηριασμών τα ακίνητα, που φορολογούνται πανάκριβα στα χέρια των κατόχων τους, θα ξεπουλιούνται πάμφθηνα – με τιμή εκκίνησης στα δύο τρίτα της αντικειμενικής αξίας τους – εφόσον κατασχεθούν. Θα το έλεγες και δήμευση χωρίς κίνδυνο παρεξήγησης...
Το δε γελοίον του πράγματος είναι ότι το ΥΠΟΙΚ του Γκίκα δικαιολογεί το ξεπούλημα με τον ισχυρισμό ότι, αφού οι εμπορικές τιμές βρίσκονται στα τάρταρα και οι αντικειμενικές σε αναντίστοιχα υψη, πρέπει να πέσει το αρχικό τίμημα – εξ ου και τα δύο τρίτα της αντικειμενικής αξίας – για να μπορούν να γίνονται οι πλειστηριασμοί. Μόνο που, προκειμένου να φορολογήσουν, δεναντιστοιχίζου
Η κυβέρνηση ακούει... «γαλλικά»
Πέρα από τον βαθμό σοβαρότητας που διακρίνει τις αλλεπάλληλες διαρροές για το πλαίσιο του εν λόγω ελέγχου της τρόικας και τα ελληνικά «αιτήματα», το τοπίο για την κυβέρνηση παίρνει ακόμη πιο μελανά χρώματα εξ αιτίας των εξελίξεων στη Γαλλία, όπου η έλλειψη κοινωνικής και πολιτικής αντοχής στη σκληρή γερμανική ατζέντα οδήγησε σε κυβερνητική κρίση.
Ο Αρνό Μοντεμπούρ, υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης του Μανουέλ Βαλς, χόρεψε το τελευταίο του υπουργικό... βαλς όταν επέκρινε, σε συγχορδία με άλλους «σοσιαλιστές» συναδέλφους του, τη Γερμανία ότι «έχει πέσει στην παγίδα της λιτότητας, την οποία επιβάλλει σε όλη την Ευρώπη» και ζήτησε μια μεγάλη αλλαγή στην οικονομική πολιτική.
«Πρέπει να προκαλέσουμε ένα ηλεκτροσόκ στην ευρωζώνη, που οδηγείται σε αδιέξοδο εξαιτίας της οικονομικής πολιτικής που ακολουθείται. Η δογματική μείωση των ελλειμμάτων, που οδηγεί στη λιτότητα και στην άνοδο της ανεργίας, πρέπει να περάσει σε δεύτερη μοίρα» ήταν μία από τις κρίσιμες φράσεις του.
Αυθωρεί ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ (ο οποίος δικαιολόγησε και το «Ολαντρέου», με το οποίο τον είχε στολίσει κάποτε ο Τσίπρας προκαλώντας την οργή των εν Ελλάδι ομοϊδεατών του Ολάντ) διέταξε τον δεύτερο, μέσα σε μόλις έξι μήνες, ανασχηματισμό. Δείγμα και αυτό τωνμηδαμινών αντιστάσεων ακόμη και πολύ ισχυρών χωρών σε αυτό που ο Μοντεμπούρ ονόμασε «επιβολή στην Ευρώπη του ορθόδοξου μοντέλου της πιο ακραίας γερμανικής Δεξιάς».
Μάλιστα, για να μην υπάρξουν άλλα τέτοια παρατράγουδα, στη θέση του Μοντεμπούρ ο Ολάντ επέβαλε έναν 37χρονο πολυεκατομμυριούχος, πρώην μεγαλοστέλεχος του τραπεζικού ομίλου Ρότσιλντ, τον Εμανουέλ Μακρόν, που έχει διατελέσει και σύμβουλος του Ολάντ επί οικονομικών θεμάτων. Έτσι, για να μην υπάρξουν στο μέλλον ανησυχίες στη Μέρκελ ότι τα πράγματα θα λοξοδρομήσουν, αλλά και στη Μαρίν Λεπέν ότι κάποια στιγμή θα του πάρει τα σώβρακα...
Είναι ένα ακόμη «καμπανάκι» προς την ελληνική κυβέρνηση για το όριο της υποτιθέμενης διαπραγμάτευσής της. Εδώ ο πρόεδρος της Γαλλίας, της δεύτερης οικονομίας της ευρωζώνης, ξεπέρασε τον Σαρκοζί σε γλείψιμο προς τη Μέρκελ. Ο Αντώνης, που είναι και... δικός της, θα γλιτώσει;
topontiki.gr
