Στη διεθνή σκηνή διαμορφώνονται κατάλληλες συνθήκες
Γράφει ο Νίκος Αναγνωστάτος
Οι δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι, όπως τους αναλύουν οι ειδικοί, δεν προκλήθηκαν όπως εκ πρώτης όψεως φαίνεται. Ασφαλώς οι Γερμανοί τους κήρυξαν, οι οποίοι και έχουν την αποκλειστική ευθύνη των τραγικών συνεπειών τους, αλλά ποιοι, πως και για ποιο λόγο τους ώθησαν είναι μια άλλη ιστορία. Αυτό δεν το ισχυρίζονται οι Γερμανοί ως άλλοθι, διότι η σύγχρονη τέχνη της προπαγάνδας και η δημιουργία τεχνιτών συνθηκών, κατά το πώς εξυπηρετεί τους εμπνευστές, έχουν αχθεί σε επιστήμη που σπάνια δεν πετυχαίνει, έτσι ώστε ούτε οι ίδιοι οι Γερμανοί στην προκειμένη περίπτωση, να το αντιλαμβάνονται. Η πιο πάνω παρατήρηση δεν αποβλέπει στο να δικαιολογήσει τη Γερμανία, διότι έτσι κι αλλιώς έχουν την πλήρη και απόλυτη τελική ευθύνη. Το αναφέρω διότι διακρίνω στη διεθνή σκηνή να διαμορφώνονται συνθήκες προδιαγραφής ενός τρίτου παγκοσμίου πολέμου.
Έχω κατ’ επανάληψη τονίσει, όσο επικίνδυνο και αν είναι για μένα, οι σοβαρές παγκόσμιες πολιτικές εξελίξεις, ρυθμίζονται από την παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση, πέραν και πάνω από κάθε κυβέρνηση κράτους, συμπεριλαμβανομένης και αυτής των ΗΠΑ. Η απόλυτη οικονομική κυριαρχία, αλλά και η απληστία τους, οδηγεί σε υπερβολικές αν όχι λανθασμένες κινήσεις, οι οποίες καταλήγουν αναπόφευκτα σε παγκόσμιο πόλεμο, διότι δεν ανέχονται να χάνουν, ούτε συμβιβάζονται με λιγότερα.
Η υπερβολική ή η λανθασμένη κίνηση στην παρούσα στιγμή, είναι η προσπάθειά τους, μέσω των ΗΠΑ, να στριμώξουν τον Πούτιν και να τον καταστήσουν, αν όχι όμηρό τους, αδύναμο να τους χαλάσει τα σχέδια. Η επιτυχής παρέμβασή του στη υπόθεση της Συρίας, για αντιστάθμισμα δημιούργησε το «ουκρανικό», κάτι που δεν είναι δυνατό να το αποδεχθεί ο Πούτιν, αφού θα τον εγκλωβίσουν στο χώρο του, με πλήρη αποδυνάμωση διεθνώς.
Η Ρωσία όπως φαίνεται, εξακολουθεί να είναι μια μεγάλη πολεμική αλλά και οικονομική δύναμη, η οποία δεν δημιουργεί ανησυχίες ώστε να χρειάζεται να ποδηγετηθεί. Μπορεί όμως να χαλάει τα σχέδια των οικονομικών συμφερόντων και για το λόγο τούτο γίνεται προσπάθεια αποδυνάμωσής της με τον προσεταιρισμό όλως των γειτόνων της. Δεν διακρίνουμε δυνατότητα αποδοχής αυτής της κατάστασης από τη Ρωσία και φοβάμαι ότι τούτο αποτελεί casus belli. Από την άλλη ο Πούτιν, γάτα όπως είναι, ενεργοποίησε τη βάση της Σοβιετικής Ένωσης στην Κούβα, χαρίζοντάς τους και το χρέος, δημιούργησε συμμαχίες με την Βραζιλία και Αργεντινή και δραστηριοποίησε την ομάδα BRICS και το πλέον σοβαρό και σημαντικό με τεράστιες διαστάσεις και συνέπειες, δημιούργησαν το δικό τους ΔΝΤ και Κεντρική Τράπεζα, και εμφανίζονται πλέον ως μία ανεξάρτητη διεθνής οικονομική δύναμη. Τούτο σημαίνει ότι αποδυναμώνεται αν δεν εξαντλείται η από αιώνος έως τώρα παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση, η οποία θίγεται καίρια και εκτιμώ ότι δεν μπορεί να μην αντιδράσει.
Πολύ φοβάμαι ότι βρισκόμαστε στα πρόθυρα ενός τρίτου παγκόσμιου πολέμου, διότι η διαμορφούμενη διεθνής οικονομική κατάσταση, η οποία ανατρέπει το status quo δεν «διορθώνεται» αλλιώς. Η κρίση στην Ουκρανία δεν είναι παρά η αρχή ή η αφορμή για κλιμάκωση της έντασης με επικίνδυνες συνέπειες. Θα επακολουθήσουν και άλλες προκλητικές ενέργειες, με ενδεχόμενο να προκληθούν τοπικοί μικρο-πόλεμοι ως προπομποί, ώστε να προκύψει το αναπόφευκτο και η … ανάγκη ενός πολέμου. Στην παγίδα αυτή, εμείς η μικρή Ελλάδα, ενδέχεται να βρεθούμε στην δύνη των διεργασιών αυτών και πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί αλλά και κατάλληλα προετοιμασμένοι. Η Ε.Ε. η οποία έχει τη δύναμη και την υποχρέωση να παρέμβει, καθεύδει μακαρίως αν όχι δουλοπρεπώς.
Εύχομαι και ελπίζω να είμαι ένας κακός μάντης παρά ένας μάντης κακών.
Νίκος Αναγνωστάτος
e-mail: nanagnostatos@gmail.com
