ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ

 Tου Γρηγόρη Κλαδούχου

Οι οικονομίες διαμορφώνονται από εξωτερικούς παράγοντες. Οι κοινωνίες χάνουν τις εσωτερικές οικονομικές και πολιτισμικές τους σχέσεις. Η έξοδος από την κρίση είναι ταυτόσημη με την επιστροφή της παραγωγής και των εσωτερικών δυνατοτήτων της χώρας.

           Η τοπική αυτοδιοίκηση πρέπει ν΄ αναλάβει την ευθύνη: ως πολιτική έκφραση που ανασυνθέτει τους τοπικούς παραγωγικούς συντελεστές. Η τοπική ανάπτυξη θα προέλθει από ένα περιβάλλον –κοινωνικό και υλικό – υψηλών σταθερών. Με την ανάδειξη του τοπίου, την άρση χωροταξικών ασυμμετριών, με υπηρεσίες και υποδομές που απαιτούνται.

Δεν αρκούν οι φωνές λαϊκισμού. Είτε ηθικισμού (διαφάνεια…), είτε οικονομισμού (αντιμνημονιακοί…).

         Λείπουν από την τοπική αυτοδιοίκηση οι δομικές αναπτυξιακές αφετηρίες.

         Παρακάτω, η «συμπιεσμένη» έκφραση, μιας τοπικής αναπτυξιακής πρότασης (προεκλογικό έντυπο του 2010, που είχε ως τίτλο ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΑΞΙΑΣ – ΓΙΑ ΕΝΑ ΔΗΜΟ ΥΨΗΛΟΥ ΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΚΟΙΝΗΣ ΖΩΗΣ).

Σε καιρούς απουσίας λόγου, διαλόγου.

  

ΑΙΣΘΗΤΙΚΟ- ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟ- ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ

ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ - ΕΥΡΩΣΤΙΝΗΣ

 

            Στο Ξυλόκαστρο, στο Δερβένι, πρέπει να παρέχονται όσες υπηρεσίες αντιστοιχούν στην οικιστική τους ιεραρχία.

            Οι νέες ανάγκες απαιτούν ίδρυση μιας νέας πόλης, Αριστοναύτειας Πόλης. Ο νέος σιδηροδρομικός σταθμός δεν πρέπει να μείνει ως terminal passengers. Με άξονα έναν οικολογικό διάδρομο μέχρι την παραλία πρέπει να σχεδιάσουμε έναν πολυλειτουργικό οικισμό που θα περιλαμβάνει και τις διοικητικές υπηρεσίες.

             Ο πολεοδομικός σχεδιασμός πρέπει να συμπεριλάβει τον παραλιακό χώρο τρωτότητας από σεισμικά και διαβρωτικά φαινόμενα. Ως ζώνη οικιστικής αναδιάταξης και αισθητικής αναβάθμισης. Ισχυρό πολεοδομικό εργαλείο πρέπει ν' αποτελέσουν οι αναπλάσεις παραποτάμιων χώρων. Είναι επανεπικοινωνία του αγροφυσικού με τον υδατοφυσικό χώρο του Κορινθιακού.

Πέρα απ' τον τουριστικό κλωβό των Τρικάλων να δοθούν πολεοδομικά κίνητρα ανάπτυξης όλων των χωριών. Συνθήκες επανακατοίκησης, παραγωγής θα δημιουργήσει ο δρόμος Μάρκασι, Ρέθι, Πύργος, Ζάχολη που θα είναι τμήμα ενός δακτυλίου γύρω από τη Ζήρεια. Αναβάθμιση των παραγωγικών χωριών Μάρκασι και Πύργου και ανάληψη στρατηγικού πολεοδομικού ρόλου από το Ρέθι.

Το Δερβένι θα ξαναβρεί την ταυτότητά του όταν ο ιστός της πόλης επανασυντεθεί γύρω από τον κεντρικό δρόμο. Αυτός πρέπει να γίνει η γραμμική πλατεία της κοινωνικής ζωής. Το υπερτοπικό δίκτυο να μεταφερθεί Νότια.

            Ο χώρος από το Ξυλόκαστρο έως και Λυκοποριά πρέπει να χαρακτηρισθεί αγροτικός χώρος εθνικής σημασίας. Αυτός και οι καλλιεργητές χρειάζονται εκπαίδευση, ερευνητικές προεκτάσεις . Τα φυτώρια είναι το φυτικό «γέννημα» της χώρας.

            Στην ενδοχώρα, σ' αυτό το αρχιπέλαγος οικογενειακών επιχειρήσεων χρειάζεται ποιότητα από την καλλιέργεια έως και τη διάθεση των προϊόντων της. Εταιρικές μονάδες και μεταποίησης, που θα μοιράζονται από καλλιεργητική γνώση μέχρι ευκαιρίες διάθεσης.

            Οι ιδέες των προϊόντων μας πρέπει να φθάνουν πριν απ' αυτά τα ίδια. Και άλλοι θα τ' αξιολογήσουν, όταν εμείς τα καταστήσουμε υλικά της γαστρονομικής μας ζωής. Αντιπροσωπευτικά στοιχεία της εδαφικής μας ταυτότητας.

 

ΝΕΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ

 

            Ένα σχολείο έρευνας της τοπικής ιστορικής ταυτότητας θα πρέπει να επιστρέψει στις εποχές των Αριστοναυτών, της σταφίδας, του Πευκιά, των Τρικάλων, της Ζάχολης, του Σαραντάπηχου. Από εκεί μπορούν να εξαχθούν πολύτιμα συμπεράσματα για τους όρους δημιουργίας χρόνων και ζωής ακμής, επικοινωνίας.

            Ο δήμος ως συλλογικός διαμεσολαβητής πολιτισμού πρέπει να συνδέσει την παραγωγική δομή με τις μεγάλες πηγές της γνώσης. Οι υποτροφίες ,μια επιλεγμένη πολιτική, είναι επένδυση, επιστροφή ενός γνωστικού κεφαλαίου για την παραγωγική κοινότητα αλλά και για όλο το πεδίο της συμβολικής και πολιτισμικής κληρονομιάς. Το ίδιο θα συμβεί με την ενεργοποίηση ενός δικτύου επιστημονικού και καλλιτεχνικού δυναμικού που κατάγεται από το δήμο.

Σ' ένα μοντέλο νέας πολιτισμικής δημιουργίας οι νέοι είναι σημείο αναφοράς. Είναι αυτοί που θα δημιουργήσουν νέα πολιτισμικά προϊόντα, νέες κοινότητες και στο διαδίκτυο Αυτοί θα είναι η νέα δημιουργική τάξη.

 

ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ

 

            Η οικολογία είναι οικονομία σε βάθος χρόνου. Αυτό δεν το έχουν καταλάβει οι οικολόγοι του περιβαλλοντικού μονοφυσιτισμού.

α. Θα έπρεπε να σκεφθούν και ν' απαντήσουν ποια είναι η σχέση μεταξύ αυτού που οι συμπολίτες μας καταναλώνουν και της τοπικής διαθεσιμότητας πόρων. Πόσο, ποιο έδαφος χρειάζεται για να παράγουμε τ' αγαθά που καταναλώνει ο τοπικός πληθυσμός. Ποιές είναι οι ομοιότητες και οι διαφορές καταναλωτικής συμπεριφοράς μεταξύ ντόπιων και τουριστών-παραθεριστών. Επειδή ο δήμος έχει αγροτικό χαρακτήρα, πρέπει να διαμορφωθούν δείκτες που θα τον ιεραρχούν στον ανταγωνισμό των αγροεδαφικών ικανοτήτων του σε σχέση με άλλους.

β. Θα έπρεπε να παραδεχθούν ότι οι αγρότες είναι οι καλύτεροι οικολόγοι. Παρέχουν αυτά που αποτελούν πρωταρχική ενέργεια για τους ανθρώπους. Ένα σύγχρονο, ανθρωπιστικό και οικολογικό κίνημα θα έπρεπε να έχει ως σύνθημα το "όχι στον πόλεμο προς την φύση και την ύπαιθρο."

            Χρειαζόμαστε μικρές αποστάσεις παραγωγής - κατανάλωσης της ενέργειας, μικρών διαδρομών κατοίκησης - εργασίας αλλά και παραγωγής – κατανάλωσης, ενεργοποίηση δημοτικών αγορών.

            Η προτίμηση των τοπικών καταστημάτων και προϊόντων μας (και περιφερειακών και εθνικών) είναι κοινωνική οικολογία, οικονομία. Πάει μπροστά μια οικονομία, όταν το οικονομικό πλεόνασμα δεν διαφεύγει. Έτσι αναχρηματοδοτείται ο παραγωγικός και εμπορικός κόσμος του δήμου. Είναι οριζόντια οικονομία, αποφυγή των καθέτων, από τα πάνω και μακριά απρόσωπων προϊόντων μέσα από αλυσίδες πολυκαταστημάτων.

            Είναι ζήτημα οικονομίας και πολιτισμού. Ένας μελετητής τους, ο Φ. Μπρωντέλ έλεγε « Ένας πολιτισμός διακρίνεται απ’ αυτά που δίνει και απ’ αυτά που ζητά από το εξωτερικό αλλά επίσης απ’ αυτά που είναι ικανός ν' αρνηθεί».

 

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΚΛΑΔΟΥΧΟΣ

ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟ 15-5-2014