Η πατρίδα βγαίνει από την κρίση, ο λαός ζητάει τιμωρία ενόχων

Γράφει ο
Χρήστος Πασαλάρης

 

Η πατρίδα  βγαίνει  βραδέως από την κρίση, είναι γεγονός. Και οδεύει  προς  ρύθμιση του δημοσίου χρέους, έτσι ώστε το 2015 να μη ζητιανεύει  δανεικά. Η κυβέρνηση  έκανε το κατά δύναμη για να το πετύχει. Και η αξιωματική αντιπολίτευση θα όφειλε με λεβεντιά να της το αναγνωρίσει και όχι να τρίζει εκδικητικά τους οδόντες της…  Αντί   όμως της συνεννόησης ακόμη μεγαλύτερη άβυσσος χωρίζει σήμερα τις δύο αλληλομισούμενες πλευρές, δυστυχώς  και σε εθνικά θέματα, όπως της Θράκης.  Ντροπή τους!..

Η πατρίδα βγαίνει σκελετωμένη από την κρίση, όπως άλλωστε  και η Πορτογαλία και η Ιρλανδία. Βγαίνουν και οι τρεις χώρες από την κρίση με…  ένοχη  συγκατάβαση και της ίδιας της Τρόικας αφού, πολύ αργά, είδε τους  λαούς τους να φτωχαίνουν επικινδύνως, εξ αιτίας των λαθεμένων μνημονίων, τόσο που να μην μπορούν να αγοράζουν τα βιομηχανικά προϊόντα του Βορά, ιδιαίτερα της Γερμανίας… Που σημαίνει για τη Μέρκελ απρόβλεπτη συμφορά σε βάθος χρόνου…

Η πατρίδα βγαίνει από την κρίση, με τους αριθμούς να ευημερούν αλλά με τον ελληνικό λαό  να δυστυχεί, να αυτοκτονεί, να εξεγείρεται. Τους νέους να ξενιτεύονται, τα κορίτσια να εκλιπαρούν για  «οιανδήποτε εργασία»!  Και όλους μαζί να καραδοκούν, περιμένοντας τις εκλογές του Μαΐου, οπότε και θα ξεθυμάνουν μαυρίζοντας εκδικητικά όλους όσους θεωρούν υπαίτιους για τα βάσανά της τετραετίας…

Λίγες μέρες μας χωρίζουν από την εκλογική δοκιμασία, με τα κόμματα να τρέχουν λαχανιασμένα προς τις κάλπες, σκοντάφτοντας όμως σε πελώρια λάθη. Η Νέα Δημοκρατία με την υπόθεση Μπαλτάκου  Ο ΣΥΡΙΖΑ με τις τρείς ανακλήσεις υποψηφίων, με γκάφες στο θέμα  Σουλεϊμάν και με σωσίβιο τον Μανώλη Γλέζο. Το «Ποτάμι» με τις επιπόλαιες κορώνες του Τάσου Δήμου και με την κόντρα Θεοδωράκη- Λαζόπουλο. Η «Χρυσή Αυγή» με τις ακατανόμαστες βλασφημίες  στη Βουλή. Η Δημ.Αρ. με τον απίστευτο εναγκαλισμό του Γιωργάκη…  Σαν να μη ξέρουν όλοι τους ότι αυτή  τη φορά  τα λάθη θα μετρήσουν όσο ποτέ…

Λάθη επί λαθών, ομολογημένα και ξεφωνημένα, έκαναν επί 4 χρόνια η Τρόικα και το Δ.Ν.Τ. όλα στην καμπούρα του ελληνικού λαού.  Ακόμη χειρότερα  λάθη  διέπραξε η συγκυβέρνηση εφαρμόζοντας κατά γράμμα τα λαθεμένα  Μνημόνια. Το.  κορυφαίο όμως λάθος της τετραετίας ήταν η συνθηκολόγηση του Γιώργου Παπανδρέου με τους ξένους «προστάτες» και το μάντρωμα   της πατρίδας  στα Μνημόνια τους. Το Καστελόριζο  θα μείνει μελανή κηλίδα στην ιστορία της πατρίδας, όπως και η 21η Απριλίου, αφού εκείνη έβαλε την Ελλάδα στο γύψο η δε 23η Απριλίου στα Μνημόνια...

Κυριακή του Θωμά προχθές και ο δύσπιστος λαός μας περιμένει  να επικυρωθούν ή έξοδος από την κρίση  και η ρύθμιση του χρέους  από τη Σύνοδο των Βρυξελλών  στις 5 Μαΐου,   για να πιστέψει ότι υπάρχει πράγματι φως στο τούνελ. Και ότι αργά ή γρήγορα (μάλλον όμως αρκετά αργά) θα νοιώσει  την  αλλαγή στο πετσί του… Όσο για τα δύο κυβερνητικά κόμματα  θα βάλουν μαξιλάρι στον εκλογικό τους κατήφορο μόνον αν καταφέρουν να θέσουν τάχιστα σε εφαρμογή  το πέρασμα από τη ΖΗΤΙΑΝΙΑ  στην ΑΝΑΠΤΥΞΗ. Που σημαίνει με απλά λόγια ότι όλα τα πλεονάσματα και οι ξένες επενδύσεις και τα τραπεζικά δάνεια και οι εξαγορές  δημόσιας περιουσίας, θα πέσουν στην παραγωγή. Και ότι όλη η δύναμη του έθνους θα εστιαστεί στο  εξαπλό λαχείο του, που γράφει: Τουρισμός, Ναυτιλία, Υπόγειος πλούτος, Στρατηγική θέση, Πολιτισμός, Πανέξυπνος λαός.

Πάνω από όλα όμως το πολιτικό σύστημα δεν πρέπει να ξεχνά ότι ο λαός  δεν θα ησυχάσει αν δεν ιδεί κάποιους υψηλά ιστάμενους ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ! Και ότι οι πιο αδιάλλακτοι ζητούν να συσταθεί και πάλι  δικαστήριο δωσιλόγων (όπως εκείνο που δίκασε τους τρεις πρωθυπουργούς της κατοχής) στο οποίο να παραπεμφθούν  όσοι   ευθύνονται για την τετράχρονη περιπέτεια του έθνους. Διότι, για την ώρα, η πατρίδα φαίνεται να έχει ξεφύγει από την περιπέτεια μιας επανάστασης (όπως εκείνη του 1909 που έφερε τον Βενιζέλο στην εξουσία και όπως εκείνη του 1922 που οδήγησε τους ΕΞΗ στο εκτελεστικό απόσπασμα), αφού ούτε ο λαός ούτε οι, αριστεροί  ηγέτες του είναι… διατεθειμένοι για τέτοιες αποκοτιές. Επομένως η πιο ανατρεπτική διέξοδος απομένει η  εκλογή του Μαΐου, αν βέβαια το αποτέλεσμά της δεν είναι τέτοιο που να ευνοεί την ξενοκρατία… Η οποία άλλο δεν θέλει από πληθώρα κομμάτων και αδύναμες κυβερνήσεις συνεργασίας.

Δεν θα παύσω εν τούτοις να πιστεύω ότι η Ελλάδα  εξακολουθεί να είναι το «άτακτο παιδί» της Ευρώπης. Και ότι δεν αποκλείεται να καταπλήξει τους βαρόνους των Βρυξελλών με ανατροπές και κατορθώματα, όπως, σε μικρογραφία, εκείνα των ομάδων μπάσκετ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού. Που πέτυχαν θαύματα στην έδρα τους επειδή είχαν σύσσωμο το λαό μαζί τους!..

Εδώ είσαστε και εδώ είμαστε!..

Ch.Passalaris@hotmail.com