Twitter@EmOikonomidis
Η θυελλώδης επέλαση του Ματέο Ρέντσι στη χώρα-συνώνυμο της πολιτικής αναστάτωσης, την Ιταλία, ξύπνησε και την ελληνική Κεντροαριστερά, που εκτιμά ότι θα μπορούσε να μεταφέρει και στη χώρα μας ένα αντίστοιχο μοντέλο ηγετικής περπατησιάς.
Φυσικά η προσέγγιση είναι στρεβλωτική. Επειδή ο Ρέντσι δεν είναι… Κεντροαριστερός, έχοντας μετατοπίσει το ειδικό βάρος της ρητορικής και της ιδεολογικής ταυτότητάς του στα δεξιά του Κέντρου, και κυρίως επειδή στην ελληνική Κεντροαριστερά δεν υπάρχει Ρέντσι.
Αυτή η ένδεια ηγετικής ανανέωσης και φρεσκαρίσματος στην ελληνική Κεντροαριστερά, οδηγεί πολλούς στον μονόδρομο που λέγεται Γιάννης Μπουτάρης. Ή αλλιώς, στο… αδιέξοδο Μπουτάρη. Υπό την έννοια ότι ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης στερείται δεδομένων πλεονεκτημάτων για το μέλλον, ώστε να προσφέρει στην ελληνική Κεντροαριστερά, και επομένως στην ελληνική κοινωνία… αυτό ακριβώς: Την προοπτική του μέλλοντος.
Η ρητορική και η στρατηγική του βέβαια, δείχνουν ότι ακόμη κι αν δεν το επιδιώκει, ο Γιάννης Μπουτάρης δυσκολεύεται να μην αυτοτοποθετείται ως “παίκτης” στον πολιτικό χώρο της Κεντροαριστεράς, και όχι στενά στον χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Μόνο που η συγκεκριμένη στρατηγική ελλοχεύει έναν φυσικό κίνδυνο: Ως “πατερούλης” της Κεντροαριστεράς, πόσο μπορεί να πείσει ο Γιάννης Μπουτάρης τους Θεσσαλονικείς ότι θα είναι και την επόμενη πενταετία ο “δήμαρχός τους”;
ysterografa.gr
Η θυελλώδης επέλαση του Ματέο Ρέντσι στη χώρα-συνώνυμο της πολιτικής αναστάτωσης, την Ιταλία, ξύπνησε και την ελληνική Κεντροαριστερά, που εκτιμά ότι θα μπορούσε να μεταφέρει και στη χώρα μας ένα αντίστοιχο μοντέλο ηγετικής περπατησιάς.
Φυσικά η προσέγγιση είναι στρεβλωτική. Επειδή ο Ρέντσι δεν είναι… Κεντροαριστερός, έχοντας μετατοπίσει το ειδικό βάρος της ρητορικής και της ιδεολογικής ταυτότητάς του στα δεξιά του Κέντρου, και κυρίως επειδή στην ελληνική Κεντροαριστερά δεν υπάρχει Ρέντσι.
Αυτή η ένδεια ηγετικής ανανέωσης και φρεσκαρίσματος στην ελληνική Κεντροαριστερά, οδηγεί πολλούς στον μονόδρομο που λέγεται Γιάννης Μπουτάρης. Ή αλλιώς, στο… αδιέξοδο Μπουτάρη. Υπό την έννοια ότι ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης στερείται δεδομένων πλεονεκτημάτων για το μέλλον, ώστε να προσφέρει στην ελληνική Κεντροαριστερά, και επομένως στην ελληνική κοινωνία… αυτό ακριβώς: Την προοπτική του μέλλοντος.
Η ρητορική και η στρατηγική του βέβαια, δείχνουν ότι ακόμη κι αν δεν το επιδιώκει, ο Γιάννης Μπουτάρης δυσκολεύεται να μην αυτοτοποθετείται ως “παίκτης” στον πολιτικό χώρο της Κεντροαριστεράς, και όχι στενά στον χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Μόνο που η συγκεκριμένη στρατηγική ελλοχεύει έναν φυσικό κίνδυνο: Ως “πατερούλης” της Κεντροαριστεράς, πόσο μπορεί να πείσει ο Γιάννης Μπουτάρης τους Θεσσαλονικείς ότι θα είναι και την επόμενη πενταετία ο “δήμαρχός τους”;
ysterografa.gr
