Η βουλευτής της ΝΔ Ντόρα Μπακογιάννη, μίλησε σήμερα στο κοινοβουλευτικό Φόρουμ, που διοργάνωσε
το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και οι αντιπρόεδροι, αρμόδιοι για
τις σχέσεις με τα εθνικά κοινοβούλια Miguel Angel Martínez και Othmar
Karas, με θέμα: «Ο ρόλος των κοινοβουλίων της Ε.Ε. στην παγκόσμια
διακυβέρνηση».
Η
πρώην υπουργός αφού αναφέρθηκε στην ανάγκη να αναβαθμιστεί ο ρόλος των
εθνικών κοινοβουλίων προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα
μεγάλα ζητήματα, τόνισε: «Η ελληνική βουλή δεν ρωτήθηκε για τους όρους
του δανείου που ψήφισε. Οι βουλευτές του εθνικού μας κοινοβουλίου
κλήθηκαν να ψηφίσουν όσα είχαν προσυμφωνηθεί. Αν ρωτούσαν τους έλληνες
βουλευτές και τους έδιναν ενεργό ρόλο στη διαδικασία
διαμόρφωσης των ευρωπαϊκών πολιτικών για την κρίση, τότε σίγουρα πολλά
λάθη θα είχαν αποφευχθεί».
Σε
άλλο σημείο της ομιλίας της η Ντόρα Μπακογιάννη είπε: «Αυτό τον καιρό η
Ευρώπη περνάει μια δύσκολη κρίση – την πιο δύσκολη από τον Δεύτερο
Παγκόσμιο Πόλεμο. Πέρα από αυτό οι Ευρωπαίοι δείχνουν μια πρωτοφανή
δυσπιστία απέναντι στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, συμπεριλαμβανομένης της
Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Για να προστατευτεί η κοινή μας ευρωπαϊκή
ταυτότητα, η ένταξη των εθνικών κοινοβουλίων στον ευρωπαϊκό
πολιτικό μηχανισμό είναι μια μονόδρομη λύση. Είμαι σταθερή
υποστηρίκτρια της αρχής ότι τα σημαντικά θέματα της Ε.Ε. πρέπει να
συζητούνται στα εθνικά κοινοβούλια. Στους περισσότερους διεθνείς
οργανισμούς, όπως η ένωση μας, η πολιτική δύναμη πηγάζει από τις
κυβερνήσεις και τα εκλεγμένα κοινοβούλια. Αν θέλουμε η Ε.Ε. να γίνει
μια δημοκρατική υπερεθνική δύναμη, η εκτελεστική της δύναμη θα πρέπει να
εξισορροπείται
από μια νομοθετική οντότητα που να εξορθολογίζει τα εθνικά
κοινοβούλια. Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπίσει κανείς
εκείνους που κατηγορούν της Ευρώπη ότι διατηρεί το γνωστό δημοκρατικό
έλλειμμα. Παρόλο που έχουμε το εθνικό
επίπεδο που λειτουργούν τα κοινοβούλια μας και η αρχή της
επικουρικότητας, θεωρώ ότι πρέπει επίσης να ενθαρρύνουμε την συνεργασία
των εθνικών κοινοβουλίων μεταξύ τους, στο πλαίσιο της Ε.Ε.
Τα κράτη μπορούν να λένε ψέματα το ένα στο άλλο, αλλά οι νομοθέτες τους δρουν ως ανεξάρτητα σώματα.
Η βασική ιδέα πρέπει να είναι η δημιουργία ενός
υπερεθνικού οργανισμού εξορθολογίζοντας τους υπάρχοντες νομοθετικούς
οργανισμούς. Θα μπορούσε να ονομαστεί «επιτροπή εθνικών νομοθετών» (όπως
τόνισαν οι γνωστοί ερευνητές Zalewska και Gstrein) και θα αποτελούνται
από εκπροσώπους των εθνικών κοινοβουλίων.
Ο νέος οργανισμός μπορεί να ενεργήσει ως ένας κρατικός φορέας της Ε.Ε.
Είναι
πλέον καιρός να κάνουμε τα εθνικά μας κοινοβούλια μέρος όλου του
ευρωπαϊκού μηχανισμού. Ας ιδρύσουμε μια καινούρια δίοδο εκπροσώπησης,
που να συνδέει τον πολίτη με την Ε.Ε. Η επιτυχία αυτής της προσπάθειας
οπωσδήποτε θα αποτελούσε ένα εξαιρετικό παράδειγμα του πως τα
κοινοβούλια θα μπορούσαν να παίξουν κεντρικό ρόλο στους αναδυόμενους
μηχανισμούς υπερεθνικής και διεθνούς διακυβέρνησης και
συγχρόνως να ενδυναμώσουν την συνεργασία με άλλους διεθνείς
οργανισμούς».
