«Πριν από δύο χρόνια, λίγο πριν
τις εκλογές και συγκεκριμένα τον Μάρτιο του 2012, η τότε ηγεσία του Υπουργείου
Περιβάλλοντος είχε φέρει εσπευσμένα στη Βουλή σχέδιο νόμου, με το οποίο καθορίζονταν
οι χρήσεις γης, οι συντελεστές δόμησης και άλλοι όροι για την αξιοποίηση της
περιοχής του Ελληνικού. Μεταξύ των επιτρεπόμενων χρήσεων γης ήταν και η
δημιουργία καζίνο. Παρά τις διαβεβαιώσεις κυβερνητικών στελεχών ότι δεν
πρόκειται να καζινοποιηθεί η χώρα, ο κύριος Παπακωνσταντίνου, τότε Υπουργός
Περιβάλλοντος, επικαλούμενος το άρθρο 11 του νόμου 3986, δηλαδή το Μεσοπρόθεσμο
που είχε ψηφίσει η Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, άνοιξε το δρόμο για τη λειτουργία καζίνο
στο Ελληνικό.
Πριν
ακόμα τη συζήτηση του Νομοσχεδίου στη Βουλή, είχα καταθέσει ερώτηση
επισημαίνοντας ότι η ελληνική νομοθεσία προβλέπει τη χωροθέτηση καζίνο μακριά
από το κέντρο μεγάλων πόλεων, ώστε και οι κάτοικοι να μην επιβαρύνονται, αλλά
και οι πολίτες να αποτρέπονται από τον τζόγο. Τόνιζα ότι η δημιουργία καζίνο
στην καρδιά της Αθήνας θα είχε ανυπολόγιστες κοινωνικές συνέπειες, όμως για την
Κορινθία οι επιπτώσεις θα ήταν ολέθριες, καθώς ο αθέμιτος ανταγωνισμός θα
οδηγούσε σε λουκέτο το Καζίνο Λουτρακίου.
Δέκα
ημέρες αργότερα, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου στην Ολομέλεια, απεύθυνα από
τη βήμα της Βουλής για ακόμη μία φορά έκκληση στην ηγεσία του Υπουργείου να εξαιρέσει
από τις επιτρεπόμενες χρήσης τη δημιουργία καζίνο. Επεσήμανα ότι το Καζίνο
Λουτρακίου απασχολεί 1.700 εργαζόμενους, προερχόμενους στη συντριπτική
πλειοψηφία από την Κορινθία, τονίζοντας ότι, πέρα από τις θέσεις εργασίας που
προσφέρει άμεσα, τροφοδοτεί έμμεσα τη δημιουργία πολύ περισσότερων, καθώς οι
επισκέπτες αυξάνουν την τοπική τουριστική και εμπορική κίνηση. Ανέφερα ότι οι
ανάγκες σε προμήθειες του καζίνο και των λοιπών υποδομών διατηρούν ζωντανή την
επιχειρηματική δραστηριότητα του Νομού, ενώ υπάρχει και μία σημαντική έμμεση απόδοση προς
τους δημότες, μέσω των εσόδων που αποκομίζει ο Δήμος από της δραστηριότητες της
εταιρείας.
Τις
επισημάνσεις μου υιοθέτησε στην ομιλία του και ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας
κ. Μ.Βαρβιτσιώτης, καθώς και το σύνολο
σχεδόν των Βουλευτών που τοποθετήθηκαν, συμφωνώντας ότι η δημιουργία ενός ακόμη
καζίνο στην Αθήνα δεν θα είχε κανένα οικονομικό και, κυρίως, κοινωνικό όφελος.
Έπειτα από τις επισημάνσεις Βουλευτών από όλες τις παρατάξεις, ο Υπουργός κ.
Παπακωνσταντίνου και ο Υφυπουργός κ. Σηφουνάκης, έδειξαν συμμερίζονται τις
ανησυχίες του Σώματος και εξέφρασαν την πρόθεση να επανορθώσουν. Πλην όμως,
στον τελικό νόμο 4062, όπως δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 70Α/30-03-12,
αποδείχθηκε ότι ουδεμία αλλαγή είχε γίνει.
Κανείς
δεν διαφωνεί ως προς την ανάγκη να έρθουν στη χώρα επενδύσεις απαραίτητες για
την ανάπτυξη. Πλην όμως το καζίνο δεν είναι η υποδομή που χρειάζεται η Αθήνα,
πολύ περισσότερο όταν μια τέτοια επένδυση απειλεί με αφανισμό την οικονομία του
Λουτρακίου. Βεβαίως, η σημερινή ηγεσία του Υπουργείου δεσμεύεται, τόσο από τις
υποχρεώσεις που έχουμε αναλάβει, όσο και από την ισχύουσα νομοθεσία. Παρόλο όμως
που έχουν δρομολογηθεί οι εξελίξεις, πιστεύω ότι υπάρχει ακόμα περιθώριο να
διασωθεί το Καζίνο Λουτρακίου. Απαιτείται συστράτευση και ενότητα, και από την
πλευρά μου δηλώνω ότι, πέρα από τις δικές μου ενέργειες, τίθεμαι στην υπηρεσία
των φορέων του Λουτρακίου για οποιαδήποτε παρέμβαση μου ζητηθεί.»
