Στο ιστορικό μυθιστόρημα της Ελλάδας και της διαδοχής των πολιτικών γενεών, από τον Εμφύλιο Πόλεμο και εντεύθεν, είναι εύλογο ότι ο Οίκος των Παπανδρέου διεκδικεί πλεόνασμα παρεμβατικού αυτοπροσδιορισμού, όχι απαραιτήτως και όχι μόνο στον χώρο της Κεντροαριστεράς.
Τρεις γενιές Παπανδρέου κυβέρνησαν την Ελλάδα. Έχουν λοιπόν εκ των πραγμάτων μερίδιο στην τελική διαμόρφωση του εθνικού αφηγήματος, ως σενάριο εθνικής μελαγχολίας. Και εθνικής κατάρρευσης και χρεοκοπίας, όχι μονάχα σε οικονομικό επίπεδο, αλλά μάλλον και πρωτίστως σε επίπεδο ηθικής, αξιών προτεραιοτήτων και φυσικά κρίσης πολιτικής ηγεσίας, που αδυνατεί να συναρπάσει και να εμπνεύσει. Με τα γνωστά αποτελέσματα.
Ο τελευταίος των Παπανδρέου που έγινε πρωθυπουργός, ο Γιώργος Παπανδρέου, συνέδεσε το προσωπικό legacy του με μια ρητορική αστοχία (“λεφτά υπάρχουν”) και μια πρωτοφανή απώλεια εθνικής κυριαρχίας για χώρα στον πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε συνθήκες ειρήνης (το Μνημόνιο).
Από τότε, και μετά την περίπου βίαιη απομάκρυνσή του από την πρωθυπουργία και την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, ο Γιώργος Παπανδρέου επιμένει στο δικό του αφήγημα. Διαφορετικό από αυτό το οποίο αποδέχεται και έχει κατανοήσει ο μέσος Ελλήνας.
Ομιλεί λες και δεν είχε συμμετοχή. Λες και κάποιος άλλος έβαλε την υπογραφή του κάτω από ένα κείμενο που δέσμευσε το μέλλον της Ελλάδας. Τις γενιές που έρχονται. Λες και οι ιστορικοί και ασυγχώρητοι αφορισμοί περί “Τιτανικού” και “διεφθαρμένης χώρας”, δεν προήλθαν από τον ίδιο και τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου.
Απόψε, ενώπιον του Συλλόγου Αποφοίτων του Πανεπιστημίου-φετίχ, του Χάρβαρντ, ο Γιώργος Παπανδρέου εντόπισε και πάλι τις ευθύνες (αποκλειστικά) στους άλλους. Στους Ευρωπαίους. Εξαιρώντας τον εαυτό του. Με τη ματιά του ενδεχομένως στραμμένη και στις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ και στην Κεντροαριστερά, εκεί όπου εκτιμά ότι μπορεί να διαδραματίσει και πάλι πρωταγωνιστικό ρόλο.
Στην περίπτωσή του ωστόσο, υποτιμά ότι η ιστορική μνήμη αποτελεί ζώσα πραγματικότητα. Εξαιρετικά δυσμενή για τις γενιές των Ελλήνων. Πολλές εκ των οποίων τον πίστεψαν. Και δεν τον συγχωρούν. Κανείς δεν τον συγχωρεί…
ystgerografa.gr
