Twitter@EmOikonomidis
Η Ελλάδα της κρίσης θα πρέπει να βρει σύντομα τα απαραίτητα ισοδύναμα ώστε να εξελιχθεί σε Ελλάδα της ελπίδας, προκειμένου να διασφαλιστεί μια καλύτερη επόμενη μέρα, όχι μονάχα σε σχέση με το δύσκολο παρόν που βιώνει η κοινωνία, αλλά και σε σύγκριση με τα χρόνια της πλαστής ευημερίας, τότε που η Ελλάδα ζούσε με δανεικά… όνειρα, με την αναπόφευκτη συνέπεια να προσγειωθεί απότομα, άγαρμπα και με κοινωνικά επιβλαβείς συνέπειες.
Στην Ελλάδα της επόμενης μέρας, η οποία εκ των πραγμάτων προετοιμάζεται σήμερα, έχει ιδιαίτερη αξία να αλλάξουν μια σειρά από παράμετροι, νοοτροπίες και συμπεριφορές, που συνέθεσαν ένα προβληματικό εθνικό αφήγημα. Έτσι ώστε, με ορθή κρίση, αξιολόγηση και επικαιροποίηση εθνικών προτεραιοτήτων, να διεκδικήσει η χώρα την ανάκτηση της εθνικής αξιοπρέπειας και αυτοδιάθεσής της. Τα υπόλοιπα, θα ακολουθήσουν.
Σε αυτό το πλαίσιο, είναι σημαντικό να ακούγονται περισσότερο και διαφορετικά φωνές όπως του ΣΕΒ, που έχει καρφιτσωθεί στο εθνικό υποσυνείδητο περίπου… δαιμονοποιημένος, καθώς η ελληνική κοινωνία έμαθε για δεκαετίες να συνδέει την επιχειρηματικότητα με αρνητικές φορτίσεις. Περίπου σαν… επαναστατική γυμναστική, χωρίς η σκέψη να πηγαίνει πιο μακριά.
Σε γεύμα εργασίας που παρέθεσε χθες σε δημοσιογράφους, στο περιθώριο της παρουσίας στην Ελλάδα της προέδρου του Πανευρωπαϊκού Συνδέσμου Επιχειρήσεων, Emma Marcegaglia, ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δημήτρης Δασκαλόπουλος, ο οποίος έχει μιλήσει με συνέπεια και ηχηρές διαπιστώσεις για την εθνική αναγκαιότητα να τρέξει η Ελλάδα πέρα και πιο μακριά από το Μνημόνιο, έθεσε μια σειρά από πτυχές του αφηγήματος “άλλη-επόμενη Ελλάδα”.
Και αφού απέδωσε τα εύσημα στον Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά για το γεγονός ότι η Ελληνική Προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν εγκλωβίστηκε στον μίζερο αποπροσανατολισμό μιας “Προεδρίας της Κρίσης”, εστίασε στην ανάγκη πολιτικής σταθερότητας, με την αποφυγή δηλαδή πρόωρων εκλογών, εγκωμίασε την παρεμβατική στοχοπροσήλωση της Δικαιοσύνης στην κατεύθυνση εξιχνίασης σκανδάλων, και έδειξε τον δρόμο μετά το Μνημόνιο.
“Έχει τελειώσει η χρησιμότητα και έχει αυξηθεί η επικινδυνότητα του Μνημονίου”, ήταν η πιο χαρακτηριστική αποστροφή του Δημήτρη Δασκαλόπουλου, που δείχνει ότι οι Έλληνες επιχειρηματίες κατανοούν πλέον την καθημερινή αγωνία και τα αδιέξοδο μιας κοινωνίας που εξάντλησε προ πολλού τις αντοχές της. Και δείχνουν να συμπορεύονται μαζί της.
Το κρίσιμο ζητούμενο πλέον είναι να τους ακολουθήσει και ο πολιτικός κόσμος. Δηλαδή εκείνοι που έχουν “δικαίωμα υπογραφής” για το μέλλον μας…
υστερογραφα
Η Ελλάδα της κρίσης θα πρέπει να βρει σύντομα τα απαραίτητα ισοδύναμα ώστε να εξελιχθεί σε Ελλάδα της ελπίδας, προκειμένου να διασφαλιστεί μια καλύτερη επόμενη μέρα, όχι μονάχα σε σχέση με το δύσκολο παρόν που βιώνει η κοινωνία, αλλά και σε σύγκριση με τα χρόνια της πλαστής ευημερίας, τότε που η Ελλάδα ζούσε με δανεικά… όνειρα, με την αναπόφευκτη συνέπεια να προσγειωθεί απότομα, άγαρμπα και με κοινωνικά επιβλαβείς συνέπειες.
Στην Ελλάδα της επόμενης μέρας, η οποία εκ των πραγμάτων προετοιμάζεται σήμερα, έχει ιδιαίτερη αξία να αλλάξουν μια σειρά από παράμετροι, νοοτροπίες και συμπεριφορές, που συνέθεσαν ένα προβληματικό εθνικό αφήγημα. Έτσι ώστε, με ορθή κρίση, αξιολόγηση και επικαιροποίηση εθνικών προτεραιοτήτων, να διεκδικήσει η χώρα την ανάκτηση της εθνικής αξιοπρέπειας και αυτοδιάθεσής της. Τα υπόλοιπα, θα ακολουθήσουν.
Σε αυτό το πλαίσιο, είναι σημαντικό να ακούγονται περισσότερο και διαφορετικά φωνές όπως του ΣΕΒ, που έχει καρφιτσωθεί στο εθνικό υποσυνείδητο περίπου… δαιμονοποιημένος, καθώς η ελληνική κοινωνία έμαθε για δεκαετίες να συνδέει την επιχειρηματικότητα με αρνητικές φορτίσεις. Περίπου σαν… επαναστατική γυμναστική, χωρίς η σκέψη να πηγαίνει πιο μακριά.
Σε γεύμα εργασίας που παρέθεσε χθες σε δημοσιογράφους, στο περιθώριο της παρουσίας στην Ελλάδα της προέδρου του Πανευρωπαϊκού Συνδέσμου Επιχειρήσεων, Emma Marcegaglia, ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δημήτρης Δασκαλόπουλος, ο οποίος έχει μιλήσει με συνέπεια και ηχηρές διαπιστώσεις για την εθνική αναγκαιότητα να τρέξει η Ελλάδα πέρα και πιο μακριά από το Μνημόνιο, έθεσε μια σειρά από πτυχές του αφηγήματος “άλλη-επόμενη Ελλάδα”.
Και αφού απέδωσε τα εύσημα στον Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά για το γεγονός ότι η Ελληνική Προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν εγκλωβίστηκε στον μίζερο αποπροσανατολισμό μιας “Προεδρίας της Κρίσης”, εστίασε στην ανάγκη πολιτικής σταθερότητας, με την αποφυγή δηλαδή πρόωρων εκλογών, εγκωμίασε την παρεμβατική στοχοπροσήλωση της Δικαιοσύνης στην κατεύθυνση εξιχνίασης σκανδάλων, και έδειξε τον δρόμο μετά το Μνημόνιο.
“Έχει τελειώσει η χρησιμότητα και έχει αυξηθεί η επικινδυνότητα του Μνημονίου”, ήταν η πιο χαρακτηριστική αποστροφή του Δημήτρη Δασκαλόπουλου, που δείχνει ότι οι Έλληνες επιχειρηματίες κατανοούν πλέον την καθημερινή αγωνία και τα αδιέξοδο μιας κοινωνίας που εξάντλησε προ πολλού τις αντοχές της. Και δείχνουν να συμπορεύονται μαζί της.
Το κρίσιμο ζητούμενο πλέον είναι να τους ακολουθήσει και ο πολιτικός κόσμος. Δηλαδή εκείνοι που έχουν “δικαίωμα υπογραφής” για το μέλλον μας…
υστερογραφα
