Η αίσθηση του κατεπείγοντος, βασική αρχή στη διαχείριση μιας κρίσης, δεν αποτέλεσε δυστυχώς σε καμιά περίπτωση αντικείμενο βασάνου από πλευράς υπευθύνων και εντεταλμένων να επιλύουν ζητήματα τέτοιου είδους. Αντ’ αυτού συσκέψεις επί συσκέψεων έκρυβαν το πρόβλημα κάτω από το χαλί, ενώ την ίδια χρονική στιγμή η απαξίωση τόσο της ανθρώπινης ζωής όσο και περιουσιών, σε αστικές περιοχές που από επίσημα κυβερνητικά χείλη χαρακτηρίστηκαν ως «υγειονομικές βόμβες», εξακολουθεί να αναδεικνύει το πολυδιάστατο γνώρισμα αυτής της κρίσης.
Επιπλέον η ασύδοτη παρουσία και η ανάπτυξη εγκληματικών δικτύων που προωθούν όλο αυτό το κύμα των λαθρομεταναστών στη χώρα μας, εκτός των άλλων υπονομεύουν σε μεγάλο βαθμό και την εθνική ασφάλεια. Ζητήματα όπως η δημογραφική αλλοίωση του πληθυσμού, ο αφελληνισμός στην εκπαίδευση, καθότι σ’ όλες τις βαθμίδες αυτής, η προβαλλόμενη διαπολιτισμική γραμμή καταλαμβάνει κυρίαρχη θέση, όπως και αλλυτρωτικές βλέψεις μεταναστών που αποτελούν εν δυνάμει μειονότητες κυρίως από όμορες χώρες, επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές. Επ’ ουδενί δεν πρέπει να αγνοήσουμε ότι τα παρεπόμενα της κυματοειδούς κρίσης εξ’ αιτίας της λαθρομετανάστευσης, που μεταξύ άλλων είναι η άνθιση του παραεμπορίου, η ανασφάλιστη εργασία, το «σπάσιμο» των ημερομισθίων κ.α. λειτούργησαν και λειτουργούν πολλαπλασιαστικώς σε βάρος της οικονομικής, εργασιακής και κοινωνικής ευταξίας.
Αν κι η επιστράτευση του μηχανισμού της διεθνούς αστυνομικής συνεργασίας μέσω της FRONTEX , επέφερε θετικά αποτελέσματα μετά τη μείωση των λαθρομεταναστευτικών ροών, τόσο από τις θαλάσσιες οδούς, όσο και από τα χερσαία σύνορα του Έβρου, ωστόσο πολλά ακόμη πρέπει να γίνουν. Ενδεικτικά αναφέρονται τα εξής; Πρώτα απ’ όλα η ελληνική πολιτεία είναι αναγκαίο να εδραιώσει το αίσθημα ασφαλείας με δράσεις που δεν θα είναι αποσπασματικές και δε θα λαμβάνουν χώρα για λόγους εντυπωσιασμού. Δεύτερον, η ανάδειξη της πολυπολιτισμικότητας προκειμένου να αποπροσανατολίζεται το κοινωνικό σύνολο, δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να υπερτερεί της καλλιέργειας της εθνικής συνείδησης. Τρίτον, η πολιτεία με τους μηχανισμούς που διαθέτει να ανακαλύψει και να οδηγήσει στη δικαιοσύνη ιδιοκτήτες που μισθώνουν διαμερίσματα που δε διαθέτουν στοιχειώδεις συνθήκες υγιεινής, σε λαθρομετανάστες που στοιβάζονται κυριολεκτικά, με αποτέλεσμα να αισχροκερδούν αφού προσπορίζονται το μίσθιο ανά κεφαλή χωρίς φυσικά να δηλώσουν απολύτως τίποτα στην εφορία. Τέταρτον, να εκτιμηθεί επ’ ακριβώς ο αριθμός των νομίμων μεταναστών που απαιτείται να παραμείνει στη χώρα προς όφελος της ελληνικής οικονομίας και φυσικά οι υπόλοιποι να απομακρυνθούν. Πέμπτον, υιοθέτηση και εφαρμογή μεταναστευτικής πολιτικής με άξονα το εθνικό συμφέρον. Έκτον, η εθνοκεντρική παιδεία πρέπει να αναδειχθεί ως άμεση προτεραιότητα.
Σαν κατακλείδα επισημαίνεται ότι η Ελλάδα, εν μέσω της πρωτόγνωρης οικονομικής κρίσης, αντιμετωπίζει και την κρίση από τις επιπτώσεις του φαινομένου της λαθρομετανάστευσης που αδικαιολόγητα και αφρόνως αφέθηκε να γιγαντωθεί και να κλιμακωθεί. Αποδείχθηκε δυστυχώς ότι οι κυβερνώντες δε διέθεταν τις ικανότητες αναγνώρισης των προδρομικών σημείων, αλλά ούτε υπήρξε ταχεία και αποτελεσματική αντίδραση. Οι καιροί ου μενετοί.
Δρ. ΝΙΚΟΣ Κ. ΔΕΝΙΟΖΟΣ
Ανώτατος Αξιωματικός Λ.Σ. ε.α.
τ. Διοικητής Μονάδας Ειδικών Αποστολών Λ. Σ.
Πτυχιούχος Αμυντικών και Στρατηγικών Σπουδών
Οικονομολόγος- Περιφερειολόγος M.Sc.
deniozos@gmail.com