Τον Σεπτέμβριο, όπως όλα δείχνουν, μετατίθεται η κατάθεση στη Βουλή των αναθεωρήσεων στις συμβάσεις παραχώρησης των τεσσάρων «παγωμένων» οδικών έργων.
Οι τελευταίες κινήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, πάντως, δείχνουν ότι η Ε.Ε. «βάζει νερό στο κρασί της» για να διασώσει τα τέσσερα έργα, προκειμένου να αποφευχθούν οι καταστροφικές συνέπειες της κατάρρευσής τους όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για τις μεγάλες ευρωπαϊκές κατασκευαστικές εταιρείες και τράπεζες που έχουν εμπλακεί στις τέσσερις παραχωρήσεις.
Πού βρισκόμαστε, λοιπόν, σήμερα;
Οι γενικές θέσεις στις οποίες κατέληξαν το Δημόσιο, οι παραχωρησιούχοι και οι τράπεζες απεστάλησαν στην Επιτροπή. «Οι υπηρεσίες της Επιτροπής αξιολογούν τις ημέρες αυτές το προσχέδιο των προτάσεων που έλαβαν πολύ πρόσφατα για τις τέσσερις οδικές παραχωρήσεις», σχολιάζει η κ. Σιρίν Γουίλερ, εκπρόσωπος του επιτρόπου Περιφερειακής Πολιτικής, Γιοχάνες Χαν. «Πρόκειται για ένα σύνθετο και δύσκολο ζήτημα που εμπλέκει πολλές πλευρές, αλλά φαίνεται ότι σημειώνουμε πρόοδο. Θα ήταν ωστόσο πολύ πρόωρο να πούμε πού ακριβώς βρισκόμαστε καθώς μελετάμε τις επιλογές που βρίσκονται επί τάπητος.
Πάντως, το γεγονός ότι έχουν κατατεθεί αυτά τα προσχέδια είναι σημαντική πρόοδος». Εν τω μεταξύ, η Ελλάδα ζήτησε από την Κομισιόν να εντάξει τα τέσσερα έργα (και πάλι) ως έργα-γέφυρες με το επόμενο κοινοτικό πλαίσιο. Στόχος είναι να «χαλαρώσει» η ασφυκτική προθεσμία του 2015 (η οποία θα λειτουργήσει ως προθεσμία μόνο για τμήμα των έργων), αλλά κυρίως για να εξασφαλιστεί και νέα κοινοτική χρηματοδότηση.
Άλλωστε, η Επιτροπή έδειξε μάλλον αρκετά καλή διάθεση, δεχόμενη να θεωρήσει ως χρηματοδοτική συμβολή του Δημοσίου στα τέσσερα έργα τα διόδια που έχουν εισπράξει από τους οδηγούς οι παραχωρησιούχοι. Το επιχείρημα της ελληνικής πλευράς ήταν πως, παραχωρώντας στον ιδιώτη το δικαίωμα να εισπράττει τα διόδια, του παραχωρεί έναν πόρο, άρα χρηματοδοτεί το έργο (ανεξάρτητα αν τα χρήματα αυτά δεν προήλθαν από τα κρατικά ταμεία, αλλά από τους χρήστες των τεσσάρων οδικών αξόνων).
Όταν η συγκεκριμένη ελληνική πρόταση εγκριθεί, τότε αυτό θα σημάνει τη διάθεση 810-850 εκατ. ευρώ στη χώρα, μια «τονωτική ένεση» για το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Με τον ίδιο τρόπο η ελληνική πλευρά έχει ζητήσει να καλύψει η Ε.Ε. τις αποζημιώσεις που συμφωνήθηκαν να καταβληθούν στις τέσσερις κοινοπραξίες. Οσον αφορά τις εξελίξεις στο καθαυτό κατασκευαστικό σκέλος της υπόθεσης, η μία από τις τέσσερις κοινοπραξίες (η Ολυμπία Οδός) έχει ξεκινήσει ορισμένες εργασίες για την προετοιμασία για την επανέναρξη των έργων.
Η δεύτερη (Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου) συνεχίζει (αν και όχι σε κανονικούς ρυθμούς) την κατασκευή των σηράγγων των Τεμπών, με χρηματοδότηση από παλαιότερη συμπληρωματική σύμβαση. Στις άλλες δύο (Νέα Οδός και Κεντρική Οδός) επικρατεί «σιγή ασυρμάτου»: προ ημερών ο υπουργός Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκης εκτίμησε ότι οι τράπεζες θα δώσουν το «πράσινο φως» προκειμένου να προχωρήσει η συμφωνία αποζημίωσης και να ξεκινήσουν και εκεί οι όποιες προκαταρκτικές εργασίες.
Ορισμένα στελέχη του υπουργείου, ωστόσο, δείχνουν πιο επιφυλακτικά, εκτιμώντας ότι οι τράπεζες που δανειοδοτούν τα δύο έργα θα περιμένουν την κατάθεση στη Βουλή των τροποποιήσεων στις συμβάσεις παραχώρησης για να λάβουν τις τελικές τους αποφάσεις.
Πού βρισκόμαστε, λοιπόν, σήμερα;
Οι γενικές θέσεις στις οποίες κατέληξαν το Δημόσιο, οι παραχωρησιούχοι και οι τράπεζες απεστάλησαν στην Επιτροπή. «Οι υπηρεσίες της Επιτροπής αξιολογούν τις ημέρες αυτές το προσχέδιο των προτάσεων που έλαβαν πολύ πρόσφατα για τις τέσσερις οδικές παραχωρήσεις», σχολιάζει η κ. Σιρίν Γουίλερ, εκπρόσωπος του επιτρόπου Περιφερειακής Πολιτικής, Γιοχάνες Χαν. «Πρόκειται για ένα σύνθετο και δύσκολο ζήτημα που εμπλέκει πολλές πλευρές, αλλά φαίνεται ότι σημειώνουμε πρόοδο. Θα ήταν ωστόσο πολύ πρόωρο να πούμε πού ακριβώς βρισκόμαστε καθώς μελετάμε τις επιλογές που βρίσκονται επί τάπητος.
Πάντως, το γεγονός ότι έχουν κατατεθεί αυτά τα προσχέδια είναι σημαντική πρόοδος». Εν τω μεταξύ, η Ελλάδα ζήτησε από την Κομισιόν να εντάξει τα τέσσερα έργα (και πάλι) ως έργα-γέφυρες με το επόμενο κοινοτικό πλαίσιο. Στόχος είναι να «χαλαρώσει» η ασφυκτική προθεσμία του 2015 (η οποία θα λειτουργήσει ως προθεσμία μόνο για τμήμα των έργων), αλλά κυρίως για να εξασφαλιστεί και νέα κοινοτική χρηματοδότηση.
Άλλωστε, η Επιτροπή έδειξε μάλλον αρκετά καλή διάθεση, δεχόμενη να θεωρήσει ως χρηματοδοτική συμβολή του Δημοσίου στα τέσσερα έργα τα διόδια που έχουν εισπράξει από τους οδηγούς οι παραχωρησιούχοι. Το επιχείρημα της ελληνικής πλευράς ήταν πως, παραχωρώντας στον ιδιώτη το δικαίωμα να εισπράττει τα διόδια, του παραχωρεί έναν πόρο, άρα χρηματοδοτεί το έργο (ανεξάρτητα αν τα χρήματα αυτά δεν προήλθαν από τα κρατικά ταμεία, αλλά από τους χρήστες των τεσσάρων οδικών αξόνων).
Όταν η συγκεκριμένη ελληνική πρόταση εγκριθεί, τότε αυτό θα σημάνει τη διάθεση 810-850 εκατ. ευρώ στη χώρα, μια «τονωτική ένεση» για το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Με τον ίδιο τρόπο η ελληνική πλευρά έχει ζητήσει να καλύψει η Ε.Ε. τις αποζημιώσεις που συμφωνήθηκαν να καταβληθούν στις τέσσερις κοινοπραξίες. Οσον αφορά τις εξελίξεις στο καθαυτό κατασκευαστικό σκέλος της υπόθεσης, η μία από τις τέσσερις κοινοπραξίες (η Ολυμπία Οδός) έχει ξεκινήσει ορισμένες εργασίες για την προετοιμασία για την επανέναρξη των έργων.
Η δεύτερη (Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου) συνεχίζει (αν και όχι σε κανονικούς ρυθμούς) την κατασκευή των σηράγγων των Τεμπών, με χρηματοδότηση από παλαιότερη συμπληρωματική σύμβαση. Στις άλλες δύο (Νέα Οδός και Κεντρική Οδός) επικρατεί «σιγή ασυρμάτου»: προ ημερών ο υπουργός Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκης εκτίμησε ότι οι τράπεζες θα δώσουν το «πράσινο φως» προκειμένου να προχωρήσει η συμφωνία αποζημίωσης και να ξεκινήσουν και εκεί οι όποιες προκαταρκτικές εργασίες.
Ορισμένα στελέχη του υπουργείου, ωστόσο, δείχνουν πιο επιφυλακτικά, εκτιμώντας ότι οι τράπεζες που δανειοδοτούν τα δύο έργα θα περιμένουν την κατάθεση στη Βουλή των τροποποιήσεων στις συμβάσεις παραχώρησης για να λάβουν τις τελικές τους αποφάσεις.