Πρώτα διαμορφώνεις το πλαίσιο και μετά πουλάς κρατικά μονοπώλια
H
διαφαινόμενη αποτυχία της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΠΑ φέρνει στην
επιφάνεια την επιπολαιότητα, την έλλειψη διαφάνειας και την απουσία
συγκεκριμένου πλαισίου για τις αποκρατικοποιήσεις μονοπωλιακών
επιχειρήσεων που βρίσκονται σε δημόσιο έλεγχο.
Ειδικά στην
περίπτωση της ΔΕΠΑ, η κυβέρνηση προχωρούσε επί μήνες σε αποκλειστικές
συνομιλίες και συμφωνίες με έναν υποψήφιο επενδυτή, αποτρέποντας επί της
ουσίας κάθε άλλον ενδιαφερόμενο να συμμετάσχει στον διαγωνισμό επί
ίσοις όροις. Τίθεται μάλιστα εν προκειμένω και ένα σοβαρό ζήτημα για την
τιμή με την οποία αγοράζουμε το φυσικό αέριο από τη Gazprom (πάνω από 30% μεγαλύτερη από τον μέσο όρο), δεδομένης της δεσπόζουσας θέσης της.
Από
τις 13 Μαρτίου 2013, ο Στέφανος Μάνος είχε αποστείλει ερώτηση στην
Επιτροπή Ανταγωνισμού, όπου, μεταξύ άλλων, επισήμαινε ότι «εξ αιτίας της δεσπόζουσας θέσης της ΔΕΠΑ και της επίσης δεσπόζουσας θέσης της Gazprom
ως προμηθεύτριας του αερίου δεν εκδηλώθηκε πίεση για μείωση της τιμής»,
καθώς και ότι αυτό «θα έπρεπε κανονικά να αντιμετωπιστεί με την
καθιέρωση από την πολιτεία ορισμένων κανόνων», χωρίς να λάβει επί της
ουσίας απάντηση.
Η Δράση
αναρωτιέται τι είδους διαγωνισμοί είναι αυτοί, που έχουν έναν
ενδιαφερόμενο με προνομιακή πρόσβαση στο πρωθυπουργικό γραφείο και αν
αυτό εν τέλει «τρέχει» τους διαγωνισμούς, ποιό είναι το νόημα ύπαρξης
του ΤΑΙΠΕΔ και η αδρά πληρωμή συμβούλων; Πώς θα γίνουν στη χώρα
επενδύσεις από επιχειρηματίες που δεν έχουν την πολυτέλεια να
προσυμφωνούν το τίμημα σε κατ' ιδίαν συναντήσεις με πολιτικούς
παράγοντες; Πώς αντιμετωπίζουν κυβέρνηση και τρόϊκα το
γεγονός ότι τελικά στους περισσότερους διαγωνισμούς των
αποκρατικοποιήσεων έχουμε έναν ή κανέναν ενδιαφερόμενο;
Πάνος ΜιχαλόπουλοςΕκπρόσωπος τύπου ΔΡΑΣΗΣ
