Του Θανάση Νικολαΐδη
Η μηχανή αχρήστεψε εργατικά χέρια και ωφέλησε τους ιδιοκτήτες. Τ’ αφεντικά και φαν της «ιδεολογίας» και του συστήματος. Και πλημμύρισε τον κόσμο η ανεργία, η Ευρώπη ανέργους, με την Ελλάδα…μπροστάρισσα. Και, βέβαια, δεν είναι «γνήσια» η ανεργία στη χώρα μας της αρπαχτής (αλλά) και της λούφας, αλλά είναι άλλη ιστορία. Το (μέσο) ελληνόπουλο σνομπάρει τα μεροκάματα π. χ. στο χωράφι, γιατί «έμαθε γράμματα» και αράζει. Με το αντίτιμο του φραπέ εξασφαλισμένο από τη γονική μέριμνα. Παίρνουμε, λοιπόν, την ανεργία δεδομένη και το πρόβλημα μπροστά μας.
ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ κονδύλια και με τον άνεργο δεν παίζεις. Ούτε κι αυτός με τις ανάγκες της ζωής. Απέναντι το Κράτος, μαδημένο από μακρυχέρηδες. Με τους θησαυρούς του συλημένους «επιστημονικά». Αδύναμο να ανταποκριθεί και εν πολλοίς αναξιόπιστο. Και δεν χρειάζονται πολλές μετρήσεις για τον προσδιορισμό της αναξιοπιστίας του. Πέφτει το μάτι στους (δίκαια) εξοργισμένους ομολογιούχους, ξαναπέφτει στα κλεμμένα και βγαίνει το συμπέρασμα χειροπιαστό.
ΔΕΝ ποντάρουμε, λοιπόν, στο (αναξιόπιστο) Κράτος για τους ανέργους. Ούτε απ’ τον ελλειμματικό του τακτικό λεγόμενο προϋπολογισμό και στα έσοδά του, με τις προτεραιότητες και τις προτιμήσεις του. Μόνο σε «έκτακτα» ποντάρουμε για την επιδότηση των ανέργων. Σε «έσοδα» από επιστροφές κλεμμένων.
ΕΧΟΥΜΕ παρελθούσες, παρούσες και μελλοντικές δικαστικές υποθέσεις, που τρέφουν τη…φαντασία μας. Θα τελειώσουν, θα επιδικαστούν…μυθώδη ποσά σε καταδικασμένους και θα φουσκώσουν τα ταμεία για τους…ανέργους. Και, βέβαια, η μνήμη ξεκινάει απ’ τα «αποτελματωμένα» Βατοπέδια, ξεκουράζεται στο…κελί του Άκη και βαλτώνει στη λίστα Λαγκάρντ.
ΔΕΝ τα βάζεις με την Εκκλησία και γράψε «αθώος». Παλιά η ρήση, την επανέλαβε ο Α. Παπανδρέου: «Είναι η Εκκλησία ένα κάρβουνο. Αν το πλησιάσεις αναμμένο θα καείς. Αν είναι σβηστό, θα μουντζουρωθείς». Έτσι κι αλλιώς ζημιωμένος! Πέρασε απ’ τη ζωή μας το Βατοπέδι και δεν άφησε ίχνη. Περνάει ο κ. Τσοχατζόπουλος με την παρέα του και τα εκατομμύρια θα παραμείνουν στην κρύπτη τους. Και, βέβαια, διατηρούσαμε μιαν ελπίδα πως κάποιοι θα ‘χαναν τον ύπνο τους απ’ τις αποκαλύψεις του, αλλά αυτά δεν γίνονται με «κανονικές συνθήκες πιέσεως και θερμοκρασίας» τουτέστιν, κράτησης με τηλεόραση, κινητό και επισκέψεις.
ΒΛΕΠΟΥΜΕ τον «αγώνα» των συνέδρων για την (απόκρυψη) της Λίστας και μας πιάνει πανικός. Περιμένουμε το πρώτο ευρώ από’ τις «εισπράξεις» και μας πιάνει απελπισία. Το ίδιο και οι άνεργοι.
Υ.Γ. Κυρία Τσαπανίδου (που…κελαηδάτε συμπάσχουσα με τους αναξιοπαθούντες, καθεκάστην) και με το…συμπάθειο:
Συμπεριλάβατε στις φορολογικές σας δηλώσει ό,τι εισπράξατε «τότε» απ’ την ΝΕΤ;
Η μηχανή αχρήστεψε εργατικά χέρια και ωφέλησε τους ιδιοκτήτες. Τ’ αφεντικά και φαν της «ιδεολογίας» και του συστήματος. Και πλημμύρισε τον κόσμο η ανεργία, η Ευρώπη ανέργους, με την Ελλάδα…μπροστάρισσα. Και, βέβαια, δεν είναι «γνήσια» η ανεργία στη χώρα μας της αρπαχτής (αλλά) και της λούφας, αλλά είναι άλλη ιστορία. Το (μέσο) ελληνόπουλο σνομπάρει τα μεροκάματα π. χ. στο χωράφι, γιατί «έμαθε γράμματα» και αράζει. Με το αντίτιμο του φραπέ εξασφαλισμένο από τη γονική μέριμνα. Παίρνουμε, λοιπόν, την ανεργία δεδομένη και το πρόβλημα μπροστά μας.
ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ κονδύλια και με τον άνεργο δεν παίζεις. Ούτε κι αυτός με τις ανάγκες της ζωής. Απέναντι το Κράτος, μαδημένο από μακρυχέρηδες. Με τους θησαυρούς του συλημένους «επιστημονικά». Αδύναμο να ανταποκριθεί και εν πολλοίς αναξιόπιστο. Και δεν χρειάζονται πολλές μετρήσεις για τον προσδιορισμό της αναξιοπιστίας του. Πέφτει το μάτι στους (δίκαια) εξοργισμένους ομολογιούχους, ξαναπέφτει στα κλεμμένα και βγαίνει το συμπέρασμα χειροπιαστό.
ΔΕΝ ποντάρουμε, λοιπόν, στο (αναξιόπιστο) Κράτος για τους ανέργους. Ούτε απ’ τον ελλειμματικό του τακτικό λεγόμενο προϋπολογισμό και στα έσοδά του, με τις προτεραιότητες και τις προτιμήσεις του. Μόνο σε «έκτακτα» ποντάρουμε για την επιδότηση των ανέργων. Σε «έσοδα» από επιστροφές κλεμμένων.
ΕΧΟΥΜΕ παρελθούσες, παρούσες και μελλοντικές δικαστικές υποθέσεις, που τρέφουν τη…φαντασία μας. Θα τελειώσουν, θα επιδικαστούν…μυθώδη ποσά σε καταδικασμένους και θα φουσκώσουν τα ταμεία για τους…ανέργους. Και, βέβαια, η μνήμη ξεκινάει απ’ τα «αποτελματωμένα» Βατοπέδια, ξεκουράζεται στο…κελί του Άκη και βαλτώνει στη λίστα Λαγκάρντ.
ΔΕΝ τα βάζεις με την Εκκλησία και γράψε «αθώος». Παλιά η ρήση, την επανέλαβε ο Α. Παπανδρέου: «Είναι η Εκκλησία ένα κάρβουνο. Αν το πλησιάσεις αναμμένο θα καείς. Αν είναι σβηστό, θα μουντζουρωθείς». Έτσι κι αλλιώς ζημιωμένος! Πέρασε απ’ τη ζωή μας το Βατοπέδι και δεν άφησε ίχνη. Περνάει ο κ. Τσοχατζόπουλος με την παρέα του και τα εκατομμύρια θα παραμείνουν στην κρύπτη τους. Και, βέβαια, διατηρούσαμε μιαν ελπίδα πως κάποιοι θα ‘χαναν τον ύπνο τους απ’ τις αποκαλύψεις του, αλλά αυτά δεν γίνονται με «κανονικές συνθήκες πιέσεως και θερμοκρασίας» τουτέστιν, κράτησης με τηλεόραση, κινητό και επισκέψεις.
ΒΛΕΠΟΥΜΕ τον «αγώνα» των συνέδρων για την (απόκρυψη) της Λίστας και μας πιάνει πανικός. Περιμένουμε το πρώτο ευρώ από’ τις «εισπράξεις» και μας πιάνει απελπισία. Το ίδιο και οι άνεργοι.
Υ.Γ. Κυρία Τσαπανίδου (που…κελαηδάτε συμπάσχουσα με τους αναξιοπαθούντες, καθεκάστην) και με το…συμπάθειο:
Συμπεριλάβατε στις φορολογικές σας δηλώσει ό,τι εισπράξατε «τότε» απ’ την ΝΕΤ;