Κάθε άνθρωπος στην διαδρομή της ζωής του ακολουθεί συνήθως μία σειρά και μία τάξη ανάλογη, ως επί το πλείστον, και με την σειρά των γονιών του…
Έτσι λοιπόν, ή θα πάει σε κάποιο σχολείο φθάνοντας ίσως και σε Πανεπιστήμιο, ή θα γίνει ένας τεχνικός, ένας επαγγελματίας, ακόμη και ένας αγρότης…
Γιατί ευτυχώς υπάρχουν ακόμη και αυτοί, οί ευλογημένοι αγρότες, πού τροφοδοτούν με φαγώσιμα την φτωχή μας χώρα και όλους εμάς τους υπόλοιπους «τεμπέληδες» ! Μη παρεξηγηθεί κανείς, γιατί αυτή είναι η αλήθεια!
Γιατί μπορεί ένας Πανεπιστημιακός, ένας τεχνικός , ένας Δημόσιες υπάλληλος να είναι άριστος στην δουλειά του και μπράβο του, αλλά σε μια κρίση επιβίωσης ο αγρότης θα ζήσει κι΄ όλοι οί άλλοι, εμείς δηλαδή οί υπόλοιποι θα του γίνουμε ζητιάνοι…
Αυτά πού συνέβησαν στήν μεγάλη πείνα της Γερμανικής κατοχής 1940-45 μας είναι γνωστά κι΄ άς μη τα επαναλάβουμε…
Άσε πού αρκετοί από εμάς μόλις αδειάσουν τα ράφια των σούπερ μάρκετς και φρενάρουν οί εισαγωγές θα πούμε το στερνό αντίο και θα πεθάνουμε.. Τά κομπιούτερ μπορεί να είναι καλά για υπολογισμούς, ιντερνέτ, συναλλαγές, επικοινωνία, και πληροφόρηση, αλλά δεν μπορούν να μας βγάλουν πατάτες, στάρι, λάδι, όσπρια, και άλλα τέτοια διατροφικά καλούδια πού μόνο ένα κομμάτι χωραφιού μπορεί να μας δώσει …
Όλα όμως τα επαγγέλματα έχουν την χάρη τους, γιατί όπως και να το κάνουμε κάτι προσφέρουν μέσα στήν αλυσίδα της κοινωνίας ! Αλλά μέχρι σήμερα ποτέ δεν μπορέσαμε να καταλάβουμε την προσφορά ενός «ξεχωριστού» και πολυδιαφημιζόμενου «επαγγέλματος» πού τους τελευταίους μήνες το βλέπουμε να έχει έλθει και στην πολύπαθη Πολιτεία μας…
Πηγή: http://patrablog.blogspot.com
Διαβάστε περισσότερα »
