Ο ρόλος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην παγκόσμια οικονομία είναι γνωστός και… μυθιστορηματικός, ως προς τη δυνατότητα του Ταμείου να αξιοποιεί την προφανή ρευστότητά του και τη δυναμική των παρεμβάσεών του, ώστε να επηρεάζει καθοριστικά την πορεία των οικονομιών διάφορων χωρών του πλανήτη.
Συνήθως φυσικά το κάνει για τις πιο αδύναμες και προβληματικές, μια πραγματικότητα που πολλές φορές έχει “δαιμονοποιήσει” τον ρόλο του ΔΝΤ ως “μακρύ χέρι” της αμερικανικής κυβέρνησης, καθώς οι ΗΠΑ είναι ο… μεγαλομέτοχος του Ταμείου, και μπορούν να επηρεάσουν τις αποφάσεις και τη στρατηγική περισσότερο από κάθε άλλη χώρα.
Φυσικά, το ΔΝΤ έχει και τις στιγμές… αυτονομίας του. Ή τουλάχιστον έτσι τις παρουσιάζει. Όπως για παράδειγμα συμβαίνει με την έκθεση των τεχνοκρατών του Ταμείου για τις προοπτικές της αμερικανικής οικονομίας, που παρουσιάζονται… “κουρεμένες”. Ενώ τον Ιανουάριο η πρόβλεψη ανέφερε ότι η οικονομία των ΗΠΑ θα “έτρεχε” με ρυθμό ανάπτυξης 2% το 2013, η νεώτερη πρόβλεψη κάνει λόγο για 1,7%.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δικαιολογεί το “κούρεμα” στην πρόβλεψή του για την προοπτική ανάπτυξης της αμερικανικής οικονομίας, στη βάση των μεγάλων συντελεστών φορολόγησης και των περίπου 85 δισεκατομμυρίων δολαρίων που δαπανήθηκαν από την κυβέρνηση Ομπάμα για περιορισμό των κρατικών δαπανών.
“Κουρεμένη” ωστόσο εμφανίζεται η προοπτική ανάπτυξης συνολικά για την παγκόσμια οικονομία το 2013. Ενώ τον Ιανουάριο η πρόβλεψη του ΔΝΤ μιλούσε για ρυθμό ανάπτυξης 3,5%, τώρα κατέβηκε οριακά στο 3,4%.
Εντύπωση ωστόσο προκαλεί ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν πείραξε τις προβλέψεις για την οικονομία της ευρωζώνης, παρά τους σοβαρούς κλυδωνισμούς που υφίσταται το ευρώ, και την αβεβαιότητα που προκαλεί η πολιτική αστάθεια στην Ιταλία.
ysterografa.gr
