Πηγή: isthmos.gr
Η 81χρονη Αθανασία Κρικέτου-Σάμαρη, η οποία γεννήθηκε το 1926 στο χωριό Μανωλάδα Ηλείας, είναι ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα πρόσωπα που απασχόλησαν την ιστορία της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Η «Αγία Αθανασία του Αιγάλεω» είναι μια αγράμματη γυναίκα.
Η ίδια ποτέ δεν το έκρυψε. Έφυγε από το χωριό της ως Αδελφή Αθανασία και μέσα σε είκοσι χρόνια, εκμεταλλευόμενη μια σπάνια περίπτωση δερμογραφισμού, αυτοανακηρύχτηκε σε «Αγία», σέρνοντας από πίσω της ένα τεράστιο «στρατό» θρησκόληπτων γυναικών, με γκρι τσεμπέρια και γαλάζιες ποδιές, που θα την υπηρετούν μέχρι το τέλος της ζωής της.
Έγινε πασίγνωστη στο πανελλήνιο σε ηλικία 14 ετών. Τότε που για πρώτη φορά στο στήθος της καμώθηκε ότι η Παναγία και ο Θεός της έγραψαν «φωτισμένο ραβασάκι» για να σώσει τον κόσμο. Βγήκε στους δρόμους και άρχισε να φωνάζει δείχνοντας «τα σημάδια του Θεού».
Στο χωριό πίστεψαν ότι ήταν «Αγία». Η φήμη της εξαπλώθηκε σε όλη την Ελλάδα. Oι περισσότεροι -ορθώς- καταγγέλλουν ότι στα χρόνια της νιότης της χάραζε με μυτερό αντικείμενο φράσεις στο κορμί της που ύστερα από λίγα λεπτά γίνονταν "θεϊκά σημάδια", με τα οποία κορόιδευε τον κόσμο. Την είπαν απατεώνισσα, τυχοδιώκτρια, πανούργα, ενώ η ίδια σήκωνε πάντα το ποτήρι και φώναζε «πίνω στην υγεία της ελληνικής δικαιοσύνης».
Η Εκκλησία την απέπεμψε από τους κόλπους της, αυτή όμως συνέχισε ακάθεκτη αψηφώντας θεούς και δαίμονες που την κυνηγούσαν μια ζωή.
Σήμερα η «Αγία Αθανασία του Αιγάλεω» είναι καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι, μετά από αλλεπάλληλα εγκεφαλικά επεισόδια, ενώ ταυτόχρονα διεκδικεί τον τίτλο μιας σύγχρονης δισεκατομμυριούχου, με τεράστια κινητή και ακίνητη περιουσία, τόσο στην περιοχή της Λοκρίδας, Λιβανάτες, Αταλάντη, Καμένα Βούρλα, όσο και στην περιοχή της Αττικής.
Η δήλωση του Μητροπολίτη Φθιώτιδας για την «Αγία Αθανασία του Αιγάλεω»:
«Επειδή μερικοί με ανώνυμα επικριτικά σχόλια εις το διαδίκτυο με κατηγορούν ότι την 23ην Φεβρουαρίου ελειτούργησα εις τον Ιερόν Ναόν του Αγίου Πολυκάρπου Λιβανατών, ο οποίος ανήκει εις την Αδελφότητα της Αδελφής Αθανασίας και τον οποίο προ ετών καθηγίασα και ότι διατηρώ εκκλησιαστική κοινωνία μετ’ αυτής, παραβιάζων την αρχή μου να μη απαντώ εις ανώνυμα δημοσιεύματα, προβαίνω εις την κάτωθι διευκρίνιση με την επιφύλαξιν, ότι οι προκαλούντες τον θόρυβον ίσως να ανήκουν εις το εν Χριστώ ποίμνιόν μου και σκοπός τους να είναι η αμφισβήτηση της υπ’ εμού ορθοτομήσεως της αληθείας.
Η Αδελφή Αθανασία Σάμαρη με απόφασιν της Ιεράς Συνόδου τής Εκκλησίας της Ελλάδος (Αριθμ. Πρωτ. 836/1343 της 24 Ιουνίου 1980) επί της Αρχιεπισκοπείας του αειμνήστου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρού Σεραφείμ, αποκατεστάθη εις την Εκκλησιαστικήν κοινωνίαν δια της άρσεως της κατ’ αυτής αποφάσεως της Ιεράς Συνόδου του Νοεμβρίου 1967. Έκτοτε καθοδηγουμένη πνευματικά από τον μακαριστό Μητροπολίτη πρώην Κεφαλληνίας Προκόπιο συνέχισε με την εκκλησιαστική προστασία το πολυσχιδές έργο της.
Ιδού το έγγραφο της Ιεράς Συνόδου το οποίον μάλιστα συνυπογράφει ως Αρχιγραμματεύς ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος Β΄ και απευθύνεται εις τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Μεγάρων και Σαλαμίνος κ. Βαρθολομαίον, ως οικείον Ιεράρχην της έδρας του Συλλόγου "Παναγία Φανερωμένη" της Αδελφής Αθανασίας:
Η εν λόγω Αδελφή σήμερα είναι 80 ετών και επί 18 χρόνια παραμένει ανάπηρη, καθηλωμένη επάνω σ’ ένα καροτσάκι, χωρίς να ημπορεί να ομιλήσει και να κάνει ούτε ένα βήμα. Αυτό τον βαρύ σταυρό σηκώνει αγογγύστως δοξάζουσα τον Θεό για την επίσκεψή του και συνεχίζει εν σιωπή και ταπεινώσει με την στήριξη των αδελφών το πολύπλευρο φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο της, διότι αυτό που της απέμεινε είναι μόνο η ψυχή.
Επί 18 χρόνια η δοκιμασία την έχει εξαγιάσει, καθότι την αντιμετωπίζει με προσευχή, ταπείνωση, μετάνοια, Μυστηριακή ζωή και πλήθος αγαθοεργιών, οι οποίες κατά τον Ιερό Χρυσόστομο "ἀφανίσαι δύνανται ἡμῖν πάντα τά ἡμαρτημένα καί τοῦ πυρός τῆς γεέννης ἐξαρπάσαι"(P.G.53,75).
Προς τους σκανδαλιζομένους ο Χριστός απευθύνει το κάτωθι ερώτημα:
"ταύτην δέ θυγατέρα Ἀβραάμ οὖσαν ἥν ἐδησεν ὁ Σατανᾶς ἰδού δέκα καί ὀκτώ ἔτη οὐκ ἔδει λυθῆναι ἀπό τοῦ δεσμοῦ τούτου;" (Λουκ.13, 15-17).
Ως Μητροπολίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος εις την περιοχήν της οποίας ο Σύλλογος της Αδελφής Αθανασίας έχει τις παιδικές Κατασκηνώσεις, οφείλω να μεριμνώ δια τον αγιασμόν και την εν Χριστώ ζωήν πάντων των πιστών της ευθύνης μου και να χαίρω κατά την ρήσιν του Κυρίου μας Ιησού Χριστού δια το "εὑρεθέν ἕν μᾶλλον ἤ ἐπί τοῖς ἐνεννήκοντα ἐννέα" (Ματθ. 18, 13).
Προσοχή. «Μή γινώμεθα ἑτέρων πικροί δικασταί»(Ι. Χρυσ.).
Ταύτα προς ειρήνευσιν των οχλουμένων».
† ο Φθιώτιδος Νικόλαος
