Δεν περιμέναμε τα στοιχεία της Eurostat, για να καταλάβουμε το μέγεθος της τραγωδίας, της χώρας μας. Αναπάντεχο εφιάλτη, βιώνουν εκατομμύρια συμπολίτες μας, τα τελευταία τρία χρόνια, που είδαν την καθημερινότητά τους από μικρο-μεσοαστική να μετατρέπεται σε αγώνα επιβίωσης.
Η κατάρρευση της ιδιωτικής μικρομεσαίας οικονομίας, με όλα της τα μειονεκτήματα και τις παθογένειες, έφερε χιλιάδες συνέλληνες, άστεγους, να περιφέρονται στους δρόμους και τα συσσίτια.
Η ίδια κατάσταση, αφήρεσε βίαια από κάποιους άλλους, τη ζωή, είτε γιατί έχασαν επιδόματα και κοινωνική στήριξη, είτε γιατί οι ίδιοι αποφάσισαν πως το άγνωστο είναι καλύτερο από το γνωστό κι Ελληνικό.Επειδή όλοι συμφωνούμε, κατά βάθος στο τι έφερε την Ελλάδα, εδώ που είναι σήμερα (έχει αναλυθεί πολλάκις), ας συμφωνήσουμε και σε κάτι ακόμη. Πως πάνω και πέρα απ’ όλα, αξία έχει η ξεχωριστή δύναμη του κάθε ανθρώπου, μέσα στο κοινωνικό σύνολο που δραστηριοποιείται.
Είτε λέγεται πολιτικός, είτε δικαστής, είτε κρατικός λειτουργός…. είτε οποιοσδήποτε φέρει εξουσία και κοινωνική ευθύνη για τη ζωή των υπολοίπων.
Οι ανήμποροι συνέλληνες, έχουν την ανάγκη του καθενός εξ’ ημών. Η κλασική κριτική προς την εκάστοτε «απρόσωπη» εξουσία περισσεύει, όταν κάποιοι από εμάς είμαστε διαχειριστές της καθημερινότητας όσων ταλαιπωρούνται. Όταν εμείς με τη συμπεριφορά μας, βάζουμε μπαστούνια και γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, στην ευημερία και την ανάπτυξη της κοινωνίας.
Τα μικροοφέλη, ή άλλες ιδιοτέλειες που φρενάρουν υπηρεσίες ή χρήματα, να φτάσουν στους πραγματικούς δικαιούχους, αυτές τις κρίσιμες ώρες μόνο ως κτηνώδεις συμπεριφορές μπορούν να χαρακτηριστούν.
Εμείς, που είμαστε ακόμη ενεργοί, έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε τα πράγματα. Να βοηθήσουμε και να βοηθηθούμε.
Και με αφορμή την χτεσινή ημέρα (3 Δεκ), που αφιερώνεται στους συνανθρώπους μας, που «λειτουργικά» χαρακτηρίζονται ως ΑΜΕΑ, ας αναλογιστούμε ποιος πραγματικά μπορεί να βοηθήσει, ώστε αυτοί να μην είναι μια κατηγορία πολιτών αλλά ΟΛΟΙ εμείς μαζί.
Για όλους αυτούς, που αναζητούν το πολιτικό όραμα της Ελλάδας, υπάρχει ένα πιο ρεαλιστικό όραμα. Αυτό της ανθρωπιάς.
Σήμερα είναι η μεγάλη ευκαιρία για τη νέα Μεγάλη Ελλάδα. Όλοι εμείς να γίνουμε στυλοβάτες με τη συμπεριφορά μας για τα ιδανικά και τις πανάρχαιες αξίες μας, που προάγουν και παράγουν αλληλεγγύη, εθελοντισμό και πολιτισμό.
Όταν η συμπεριφορά του συνόλου είναι παραδειγματική, μόνο από τέτοιους πολιτικούς θα μπορεί να εκπροσωπηθεί.
Οι μικροί καθημερινοί κανιβαλισμοί, των μικρών εξουσιών, δίνουν το άλλοθι για τις μεγάλες πολιτικές ακρότητες και ανομίες.
Εμείς! μέσα από τα πολλά μικρά και καθημερινά, φτιάχνουμε το μεγάλο και οραματικό.
Εμείς! με τις πράξεις μας, πρέπει να δώσουμε την απάντηση σε όσους θέλουν να χτίσουν καριέρες και παλάτια στα συντρίμμια μας, σε όσους επιθυμούν τον ευνουχισμό μας, εντός και εκτός συνόρων.
Η νέα Μεγάλη Ελλάδα, είναι στα χέρια μας και είμαστε Εμείς!
Υ.Γ.
Οι παραπάνω θέσεις, δεν αφαιρούν ευθύνες από εκείνους που διαχειρίστηκαν εξουσία και που οδήγησαν διαχρονικά, λαό και χώρα, σε αυτά τα καταντήματα.
Όμως, όλοι μα όλοι, πολιτικοί και λαός κινήθηκαν με λαθεμένη νοοτροπία.
Να μην ξαναζήσουμε λαϊκές επιλογές που υποκλίνονται σε δημαγωγίες του τύπου «λεφτά υπάρχουν», ή/και σε νεότερες αυτών.
ΠΑΝΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ / ysterografa.gr
Η ίδια κατάσταση, αφήρεσε βίαια από κάποιους άλλους, τη ζωή, είτε γιατί έχασαν επιδόματα και κοινωνική στήριξη, είτε γιατί οι ίδιοι αποφάσισαν πως το άγνωστο είναι καλύτερο από το γνωστό κι Ελληνικό.Επειδή όλοι συμφωνούμε, κατά βάθος στο τι έφερε την Ελλάδα, εδώ που είναι σήμερα (έχει αναλυθεί πολλάκις), ας συμφωνήσουμε και σε κάτι ακόμη. Πως πάνω και πέρα απ’ όλα, αξία έχει η ξεχωριστή δύναμη του κάθε ανθρώπου, μέσα στο κοινωνικό σύνολο που δραστηριοποιείται.
Είτε λέγεται πολιτικός, είτε δικαστής, είτε κρατικός λειτουργός…. είτε οποιοσδήποτε φέρει εξουσία και κοινωνική ευθύνη για τη ζωή των υπολοίπων.
Οι ανήμποροι συνέλληνες, έχουν την ανάγκη του καθενός εξ’ ημών. Η κλασική κριτική προς την εκάστοτε «απρόσωπη» εξουσία περισσεύει, όταν κάποιοι από εμάς είμαστε διαχειριστές της καθημερινότητας όσων ταλαιπωρούνται. Όταν εμείς με τη συμπεριφορά μας, βάζουμε μπαστούνια και γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, στην ευημερία και την ανάπτυξη της κοινωνίας.
Τα μικροοφέλη, ή άλλες ιδιοτέλειες που φρενάρουν υπηρεσίες ή χρήματα, να φτάσουν στους πραγματικούς δικαιούχους, αυτές τις κρίσιμες ώρες μόνο ως κτηνώδεις συμπεριφορές μπορούν να χαρακτηριστούν.
Εμείς, που είμαστε ακόμη ενεργοί, έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε τα πράγματα. Να βοηθήσουμε και να βοηθηθούμε.
Και με αφορμή την χτεσινή ημέρα (3 Δεκ), που αφιερώνεται στους συνανθρώπους μας, που «λειτουργικά» χαρακτηρίζονται ως ΑΜΕΑ, ας αναλογιστούμε ποιος πραγματικά μπορεί να βοηθήσει, ώστε αυτοί να μην είναι μια κατηγορία πολιτών αλλά ΟΛΟΙ εμείς μαζί.
Για όλους αυτούς, που αναζητούν το πολιτικό όραμα της Ελλάδας, υπάρχει ένα πιο ρεαλιστικό όραμα. Αυτό της ανθρωπιάς.
Σήμερα είναι η μεγάλη ευκαιρία για τη νέα Μεγάλη Ελλάδα. Όλοι εμείς να γίνουμε στυλοβάτες με τη συμπεριφορά μας για τα ιδανικά και τις πανάρχαιες αξίες μας, που προάγουν και παράγουν αλληλεγγύη, εθελοντισμό και πολιτισμό.
Όταν η συμπεριφορά του συνόλου είναι παραδειγματική, μόνο από τέτοιους πολιτικούς θα μπορεί να εκπροσωπηθεί.
Οι μικροί καθημερινοί κανιβαλισμοί, των μικρών εξουσιών, δίνουν το άλλοθι για τις μεγάλες πολιτικές ακρότητες και ανομίες.
Εμείς! μέσα από τα πολλά μικρά και καθημερινά, φτιάχνουμε το μεγάλο και οραματικό.
Εμείς! με τις πράξεις μας, πρέπει να δώσουμε την απάντηση σε όσους θέλουν να χτίσουν καριέρες και παλάτια στα συντρίμμια μας, σε όσους επιθυμούν τον ευνουχισμό μας, εντός και εκτός συνόρων.
Η νέα Μεγάλη Ελλάδα, είναι στα χέρια μας και είμαστε Εμείς!
Υ.Γ.
Οι παραπάνω θέσεις, δεν αφαιρούν ευθύνες από εκείνους που διαχειρίστηκαν εξουσία και που οδήγησαν διαχρονικά, λαό και χώρα, σε αυτά τα καταντήματα.
Όμως, όλοι μα όλοι, πολιτικοί και λαός κινήθηκαν με λαθεμένη νοοτροπία.
Να μην ξαναζήσουμε λαϊκές επιλογές που υποκλίνονται σε δημαγωγίες του τύπου «λεφτά υπάρχουν», ή/και σε νεότερες αυτών.
ΠΑΝΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ / ysterografa.gr
