Τα ευρήματα κάθε δημοσκόπησης φλερτάρουν, και μάλιστα προχωρημένα, με τη σχετικότητα. Ειδικά σε μια εποχή σαν τη σημερινή, στην οποία η κοινωνία χαρακτηρίζεται από… αδιαθεσία, σύγχυση και αποπροσανατολισμό. Χωρίς όρεξη και ιδιαίτερη διάθεση για βαθυστόχαστες αναλύσεις, πόσο μάλλον για εκμυστηρεύσεις.
Ωστόσο, ακόμη και μέσα στη σχετικότητά τους, δημοσκοπήσεις σαν και αυτή που δημοσίευσαν χθες οι “6μέρες”, της εταιρείας “Pulse” καταγράφουν τάσεις και διαθέσεις. Ίσως και να προδικάζουν ένα μέλλον που έρχεται, αν δεν κάνουμε άμεσα κάτι ριζοσπαστικό για να το αποτρέψουμε.
Η ματιά σταματά προφανώς στα λεγόμενα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Και στις ηλικιακές ομάδες που στηρίζουν κάθε κόμμα. Εκεί όπου μπορεί να διαπιστώσει κανείς ότι, στις γενιές που έρχονται κυριαρχεί η προδιάθεση φλερτ με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά και με τη Χρυσή Αυγή.
Το φλερτ με τα άκρα είναι βασικό γνώρισμα μιας κοινωνίας σε απόγνωση. Μόνο που, κάθε φορά που εντοπίζεται, απαιτεί αφύπνιση και εγρήγορση, ώστε η τάση να αναστραφεί. Το ρεύμα να ανακοπεί. Η κοινωνία να βρει την εσωτερική ισορροπία της, επομένως και την ισορροπία με το μέλλον που θα ήθελε να ζήσει.
Κι αν με τον ΣΥΡΙΖΑ τα πράγματα είναι πιο απλά, έως… αναμενόμενα, το θέμα με την Χρυσή Αυγή αρχίζει πλέον να προσλαμβάνει διαστάσεις. Το κόμμα του Νίκου Μιχαλολιάκου εδραιώνεται στην τρίτη θέση των μετρήσεων, και διευρύνει τα γεωγραφικά και ηλικιακά όρια του. Φυσικά… βρήκε και τα κάνει.
Πέρα από παθογένεια της εποχής και στρεβλωτικό σύμπτωμα, η Χρυσή Αυγή… βρήκε φως και προσπαθεί να τρυπώσει στην εθνική αφήγηση. Την ώρα που μια ολόκληρη χώρα, επομένως και η πολιτική ηγεσία της, ασχολείται με την εκταμίευση της δόσης και με την εξασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους, η Χρυσή Αυγή δηλώνει παρούσα σε μικρές κοινωνίες, εκεί όπου δεν τολμούσε να εμφανιστεί στο παρελθόν.
Είναι δε εξαιρετικά… θορυβώδης, ώστε να μην περνά απαρατήτητη. Αλλά το σύνολο αυτής της δημοσιότητας να λειτουργεί πολλαπλασιαστικά, και τελικά να λειτουργεί υπέρ της.
Όλα αυτά βέβαια παρατηρούνται στο σημερινό σκηνικό. Στις τρέχουσες συνθήκες. Η συγκυρία απαιτεί αλλαγή υποδείγματος και κουλτούρας. Μάλλον και αλλαγή συμπεριφοράς. Πριν να είναι αργά…
ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ / ysterografa.gr
Ωστόσο, ακόμη και μέσα στη σχετικότητά τους, δημοσκοπήσεις σαν και αυτή που δημοσίευσαν χθες οι “6μέρες”, της εταιρείας “Pulse” καταγράφουν τάσεις και διαθέσεις. Ίσως και να προδικάζουν ένα μέλλον που έρχεται, αν δεν κάνουμε άμεσα κάτι ριζοσπαστικό για να το αποτρέψουμε.
Η ματιά σταματά προφανώς στα λεγόμενα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Και στις ηλικιακές ομάδες που στηρίζουν κάθε κόμμα. Εκεί όπου μπορεί να διαπιστώσει κανείς ότι, στις γενιές που έρχονται κυριαρχεί η προδιάθεση φλερτ με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά και με τη Χρυσή Αυγή.
Το φλερτ με τα άκρα είναι βασικό γνώρισμα μιας κοινωνίας σε απόγνωση. Μόνο που, κάθε φορά που εντοπίζεται, απαιτεί αφύπνιση και εγρήγορση, ώστε η τάση να αναστραφεί. Το ρεύμα να ανακοπεί. Η κοινωνία να βρει την εσωτερική ισορροπία της, επομένως και την ισορροπία με το μέλλον που θα ήθελε να ζήσει.
Κι αν με τον ΣΥΡΙΖΑ τα πράγματα είναι πιο απλά, έως… αναμενόμενα, το θέμα με την Χρυσή Αυγή αρχίζει πλέον να προσλαμβάνει διαστάσεις. Το κόμμα του Νίκου Μιχαλολιάκου εδραιώνεται στην τρίτη θέση των μετρήσεων, και διευρύνει τα γεωγραφικά και ηλικιακά όρια του. Φυσικά… βρήκε και τα κάνει.
Πέρα από παθογένεια της εποχής και στρεβλωτικό σύμπτωμα, η Χρυσή Αυγή… βρήκε φως και προσπαθεί να τρυπώσει στην εθνική αφήγηση. Την ώρα που μια ολόκληρη χώρα, επομένως και η πολιτική ηγεσία της, ασχολείται με την εκταμίευση της δόσης και με την εξασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους, η Χρυσή Αυγή δηλώνει παρούσα σε μικρές κοινωνίες, εκεί όπου δεν τολμούσε να εμφανιστεί στο παρελθόν.
Είναι δε εξαιρετικά… θορυβώδης, ώστε να μην περνά απαρατήτητη. Αλλά το σύνολο αυτής της δημοσιότητας να λειτουργεί πολλαπλασιαστικά, και τελικά να λειτουργεί υπέρ της.
Όλα αυτά βέβαια παρατηρούνται στο σημερινό σκηνικό. Στις τρέχουσες συνθήκες. Η συγκυρία απαιτεί αλλαγή υποδείγματος και κουλτούρας. Μάλλον και αλλαγή συμπεριφοράς. Πριν να είναι αργά…
ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ / ysterografa.gr
